Fundamentele attributiefout is een vooringenomenheid die mensen vertonen bij het beoordelen van het gedrag van anderen. De neiging is om persoonlijke kenmerken te sterk te benadrukken en omgevings- en situationele factoren te weinig te benadrukken.
Aspect
Uitleg
Conceptoverzicht
De Fundamentele attributiefout (FAE), ook wel bekend als de Correspondentie bias, is een cognitieve vertekening in de psychologie die de neiging beschrijft van individuen om de acties of het gedrag van anderen toe te schrijven aan interne, dispositionele factoren, terwijl ze de invloed van externe, situationele factoren onderschatten. Met andere woorden: mensen schrijven het gedrag van anderen vaak toe aan hun karakter- of persoonlijkheidskenmerken, zelfs als er duidelijke situationele factoren zijn die het gedrag kunnen verklaren. FAE werd voor het eerst geïntroduceerd door sociaal psycholoog Edward E. Jones in 1977. Het begrijpen van deze vooringenomenheid helpt verklaren hoe mensen de acties van anderen waarnemen en beoordelen.
Sleutelprincipe
Het belangrijkste principe van de Fundamentele Attributiefout is dat individuen de neiging hebben om persoonlijkheidskenmerken of interne kenmerken te veel te benadrukken bij het verklaren van het gedrag van anderen, waarbij ze vaak de impact van externe omstandigheden of situationele factoren negeren. Deze cognitieve vertekening kan leiden tot onnauwkeurige oordelen en misverstanden in interpersoonlijke interacties.
Voorbeelden
Voorbeelden van de fundamentele attributiefout zijn: 1. Verkeersgedrag: ervan uitgaan dat een bestuurder die u in het verkeer afsnijdt een onbeleefd of agressief persoon is, in plaats van rekening te houden met de mogelijkheid van een noodgeval of afleiding. 2. Conflicten op de werkplek: Geloven dat de incidentele traagheid van een collega een luie persoonlijkheid weerspiegelt, zonder rekening te houden met de uitdagende verplichtingen op het gebied van woon-werkverkeer of gezinsleven. 3. Sportiviteit: Het gemiste doelpunt van een voetballer toeschrijven aan een gebrek aan vaardigheid in plaats van rekening te houden met de moeilijke weersomstandigheden tijdens de wedstrijd. 4. Examenprestaties: Ervan uitgaande dat een klasgenoot die slecht presteert op een examen niet intelligent is, zonder rekening te houden met zijn stressvolle persoonlijke omstandigheden.
Toepassingen
Het begrijpen van de fundamentele attributiefout heeft toepassingen op verschillende gebieden: 1. Sociale psychologie: Het is een fundamenteel concept in de sociale psychologie en helpt onderzoekers te bestuderen hoe mensen anderen in verschillende situaties waarnemen en beoordelen. 2. Mededeling: Het benadrukt het belang van duidelijke communicatie om misverstanden en verkeerde beoordelingen te voorkomen. 3. Conflictoplossing: Het onderstreept de noodzaak om situationele factoren in overweging te nemen bij het aanpakken van conflicten of meningsverschillen. 4. Leiderschap en management: Leiders en managers kunnen profiteren van het onderkennen van deze bias om eerlijke beoordelingen te kunnen maken van de prestaties van werknemers.
Fundamentele attributiefout – ook wel attributie-effect of correspondentiebias genoemd – is een bias die voor het eerst werd beschreven door sociaal psycholoog Lee Ross in 1977.
Het onderzoek naar dit onderwerp begon echter veel eerder dankzij de psychologen Fritz Heider en Gustav Ichheiser die het begrip van gewone mensen van de oorzaken van menselijk gedrag onderzochten.
In een notendop, fundamentele attributiefout beschrijft hoe mensen dispositionele factoren te sterk benadrukken en situationele factoren bagatelliseren of negeren bij het beoordelen van iemands gedrag.
Simpel gezegd, het individu gelooft dat de persoonlijkheidskenmerken van iemand anders meer invloed hebben op hun acties dan factoren waarover de persoon geen controle heeft.
Stel dat iemand te laat is voor een vergadering. Velen van ons komen misschien tot de conclusie dat het individu constant te laat is bij belangrijke gebeurtenissen of zijn werk niet serieus neemt.
We gaan er niet van uit dat de persoon in de file stond of onderweg een ziek kind van school moest halen.
Omgekeerd, wanneer we zijn degenen die te laat zijn voor een vergadering, gebruiken we het excuus dat we vastzitten in het verkeer en negeren we wat onze late aanwezigheid over ons als persoon zegt.
Hier beschrijft de fundamentele attributiefout een dubbele standaard waarbij we anderen streng beoordelen, maar ons eigen gedrag niet op dezelfde rekening houden.
Wat is attributie?
De term attributie verwijst simpelweg naar hoe iemand het gedrag van een andere persoon verklaart.
Met andere woorden, waar we hun gedrag aan toeschrijven. De fundamentele attributiefout treedt op wanneer het individu de oorzaak van de actie van een individu verbindt met de onjuiste attributie.
Er zijn twee soorten om uit te kiezen:
Dispositionele attributie
Waar iemands acties worden verklaard door hun overtuigingen, meningen, persoonlijkheid of enig ander inherent kenmerk.
Bijvoorbeeld: Tom komt altijd te laat op zijn werk omdat hij ongeorganiseerd is.
Situationele attributie
Waar iemands acties worden verklaard door hun omstandigheden, omgeving of zelfs andere mensen.
Bijvoorbeeld: Claire verloor tijdens de lunch haar geduld met een ander personeelslid omdat ze net uit een minder dan gratis restaurant liep prestatie beoordelen.
Ondanks dat er maar twee opties zijn om uit te kiezen, zullen de meeste mensen de verkeerde keuze maken en standaard dispositionele attributie gebruiken wanneer ze proberen de acties van anderen te verklaren.
Maar waarom zou dit zo zijn?
Ten eerste zijn mensen beter in staat om de acties van iemand anders te verzoenen als ze denken dat de persoon op de een of andere manier slecht is.
We hebben ook de neiging om standaardeigenschappen aan te nemen omdat het gemakkelijker is dan de echte oorzaak van iemands gedrag te zoeken.
Fundamentele toeschrijvingsfout vermijden
Het volledig vermijden van fundamentele toeschrijvingsfouten kan moeilijk zijn, maar hier zijn een paar manieren waarop we de impact ervan in ieder geval kunnen verminderen:
Empathie en rationalisatie
Hoewel we nooit op de hoogte kunnen zijn van de oorzaak van al het menselijk gedrag, kunnen we op zijn minst in gebreke blijven met empathie en het standpunt innemen dat er meer achter iemands acties zit dan op het eerste gezicht lijkt.
We kunnen hun gedrag ook rationaliseren door ons te herinneren hoe we ons in een vergelijkbare situatie hebben gedragen en wat de reden was dat we dat deden.
Blijf positief
Het kan ook nuttig zijn om te onthouden dat goede en slechte eigenschappen inherent zijn aan alle mensen en dat, zelfs als iemands acties onwenselijk zijn, ze niet noodzakelijkerwijs representatief zijn voor hun algehele karakter.
Wanneer en hoe de fundamentele attributiefout zich manifesteert:
De fundamentele attributiefout kan zich in verschillende scenario’s manifesteren:
Persoonlijke observaties: Wanneer we iemands gedrag observeren, trekken we vaak voorbarige conclusies over hun karakter of persoonlijkheid zonder rekening te houden met de context.
Sociale oordelen: In sociale situaties kunnen we anderen beoordelen op basis van beperkte informatie, wat leidt tot onnauwkeurige beoordelingen van hun bedoelingen of karakter.
Dynamiek op de werkplek: Collega's kunnen de fout van een collega toeschrijven aan incompetentie in plaats van rekening te houden met externe druk of factoren die aan de fout hebben bijgedragen.
Culturele factoren: Culturele normen en waarden kunnen van invloed zijn op de mate waarin de FAE in een samenleving voorkomt.
Gevolgen in de praktijk van de fundamentele attributiefout:
De fundamentele attributiefout kan diepgaande gevolgen hebben in het echte leven:
Misverstanden: Het kan leiden tot misverstanden en verkeerde interpretaties van de acties van anderen, waardoor conflicten en miscommunicatie ontstaan.
Vooroordelen en stereotypering: FAE kan bijdragen aan de vorming en versterking van stereotypen en vooroordelen over bepaalde groepen.
Schuld en stigmatisering: Er kan sprake zijn van onrecht wanneer individuen ten onrechte de schuld krijgen van hun daden, zonder rekening te houden met externe invloeden.
Impact op relaties: Het kan persoonlijke en professionele relaties onder druk zetten door negatieve oordelen en wantrouwen te bevorderen.
Voorbeelden en casestudy's
Voorbeeld van positieve toeschrijvingsfout: Je ziet een collega aan het werk lof en erkenning krijgen voor een succesvol project. Je schrijft hun succes toe aan hun uitzonderlijke vaardigheden, harde werk en intelligentie (dispositionele attributie), waarbij je het feit negeert dat ze een ondersteunend team hadden, toegang tot middelen en gunstige omstandigheden (situationele attributie) die hebben bijgedragen aan het succes van het project.
Voorbeeld van een negatieve toeschrijvingsfout: Je bent getuige van iemand die onbeleefd en opvliegend is met een kassier in een winkel. Je gaat er meteen van uit dat ze een onbeleefd en onaangenaam persoon zijn (dispositionele attributie) zonder rekening te houden met de mogelijkheid dat ze een stressvolle situatie doormaken of een slechte dag hebben (situationele attributie).
Voorbeeld van sportattributiefout: Tijdens een voetbalwedstrijd scoort een speler van het andere team een doel tegen je favoriete team. Je schrijft hun succes uitsluitend toe aan hun vaardigheid en talent (dispositionele attributie), waarbij je factoren als teamwerk, positionering en geluk over het hoofd ziet (situationele attributie) die mogelijk hebben bijgedragen aan de doel.
Voorbeeld van een academische toeschrijvingsfout: Een student in uw klas presteert consequent slecht op examens. Je gaat ervan uit dat ze lui zijn en niet toegewijd aan hun studie (dispositionele attributie), zonder rekening te houden met de mogelijkheid dat ze voor persoonlijke uitdagingen staan of worstelen met het materiaal (situationele attributie).
Voorbeeld van een verkeersattributiefout: Je zit vast in het verkeer en je raakt gefrustreerd door de langzaam rijdende auto's voor je. Je denkt dat het allemaal vreselijke chauffeurs zijn (dispositionele attributie), die de mogelijkheid negeren dat een ongeval of wegwerkzaamheden de congestie veroorzaken (situationele attributie).
Voorbeeld van relatieattributiefout: In een romanticus verwantschap, een partner is vaak te laat voor dates. De andere partner gaat ervan uit dat ze onattent zijn en doen dat niet waarde de verwantschap (dispositionele attributie), zonder rekening te houden met het feit dat ze misschien een druk schema hebben of vervoersproblemen hebben (situationele attributie).
Voorbeeld van toeschrijvingsfout sollicitatiegesprek: Een sollicitant presteert slecht in een sollicitatiegesprek, struikelt over antwoorden en lijkt nerveus. De interviewer gaat ervan uit dat ze niet over de nodige vaardigheden en kwalificaties beschikken (dispositionele attributie), zonder er rekening mee te houden dat ze misschien angstig zijn door de druk van het interview (situationele attributie).
Key afhaalrestaurants
Fundamentele attributiefout is een vooringenomenheid die mensen vertonen bij het beoordelen van het gedrag van anderen. De neiging is om persoonlijke kenmerken te sterk te benadrukken en omgevings- en situationele verklaringen te weinig te benadrukken.
Ondanks dat er slechts twee opties zijn om uit te kiezen, zullen de meeste mensen standaard dispositionele attributie gebruiken. Dit komt omdat we graag geloven dat iemand slecht is en vaak is het gemakkelijker en handiger dan de echte oorzaak te ontdekken.
Om fundamentele toeschrijvingsfouten te voorkomen, is het belangrijk om een mentaliteit te ontwikkelen die positief, empathisch en empathisch is rationeel.
Belangrijkste kenmerken
Definitie: De fundamentele attributiefout is een cognitieve vertekening waarbij mensen de neiging hebben om persoonlijke kenmerken te veel te benadrukken en situationele factoren te bagatelliseren bij het verklaren van het gedrag van anderen.
Oorsprong: Sociaal psycholoog Lee Ross introduceerde het concept in 1977, voortbouwend op eerder werk van psychologen Fritz Heider en Gustav Ichheiser.
Biasbeschrijving: Mensen hebben de neiging gedrag toe te schrijven aan dispositionele factoren (persoonlijkheid, overtuigingen) in plaats van aan situationele factoren (omstandigheden, omgeving).
Voorbeelden en casestudy's:
Positieve attributiefout: Het projectsucces van een collega toeschrijven aan zijn vaardigheden, terwijl hij de steun van een team en gunstige omstandigheden negeert.
Negatieve attributiefout: Ervan uitgaan dat iemand onbeleefd is op basis van een enkele interactie, zonder rekening te houden met externe factoren.
Fout bij attributie van sport: Toeschrijving van een voetbal doel uitsluitend afhankelijk van de vaardigheid van een speler, waarbij teamwerk en geluk worden verwaarloosd.
Academische toeschrijvingsfout: Ervan uitgaande dat een student arm is prestatie is te wijten aan luiheid en het negeren van potentiële persoonlijke uitdagingen.
Verkeersattributiefout: langzame bestuurders in het verkeer de schuld geven, ongevallen of wegenwerken die files veroorzaken over het hoofd zien.
Relatietoeschrijvingsfout: Een partner beoordelen als onattent omdat hij te laat komt, zonder rekening te houden met zijn drukke agenda.
Toeschrijvingsfout bij sollicitatiegesprek: Ervan uitgaande dat een geïnterviewde door nervositeit vaardigheden mist, zonder de druk van het interview te erkennen.
Soorten toeschrijving:
Dispositionele attributie: Handelingen verklaren aan de hand van inherente eigenschappen.
Situationele attributie: Handelingen verklaren aan de hand van omstandigheden of omgeving.
Standaard ingesteld op dispositionele attributie: Mensen maken vaak gebruik van dispositionele attributie omdat dit gemakkelijker is en hen in staat stelt gedrag te verzoenen als ze denken dat iemand slecht is.
De fout vermijden:
Empathie en rationalisatie: Standaard empathie, aangezien iemands acties meer inhouden dan op het eerste gezicht lijkt. Denk na over persoonlijke ervaringen in soortgelijke situaties.
Blijf positief: Onthoud dat iedereen zowel goede als slechte eigenschappen heeft, en dat acties hun karakter mogelijk niet volledig definiëren.
Key Takeaways:
Bij een fundamentele attributiefout worden dispositionele factoren te veel benadrukt en situationele factoren onderschat bij het verklaren van gedrag.
De meeste mensen zijn standaard geneigd tot dispositionele attributie, mogelijk als gevolg van de menselijke neiging om te geloven dat iemand ‘slecht’ is.
Om de fout te vermijden, cultiveer je empathie, rationaliseer je gedrag en behoud je een positief perspectief op de complexiteit van individuen.
Convergerend het denken treedt op wanneer de oplossing voor een probleem kan worden gevonden door het toepassen van vastgestelde regels en logisch redeneren. terwijl divergent het denken is een ongestructureerde methode voor het oplossen van problemen waarbij deelnemers worden aangemoedigd om veel innovatieve ideeën of oplossingen voor een bepaald probleem te ontwikkelen. waar convergent het denken zou kunnen werken voor grotere, volwassen organisaties waar uiteenlopende het denken is meer geschikt voor startups en innovatieve bedrijven.
kritisch het denken omvat het analyseren van observaties, feiten, bewijzen en argumenten om een oordeel te vormen over wat iemand leest, hoort, zegt of schrijft.
Het concept van cognitieve vooroordelen werd geïntroduceerd en gepopulariseerd door het werk van Amos Tversky en Daniel Kahneman in 1972. Vooroordelen worden gezien als systematische fouten en gebreken die ervoor zorgen dat mensen afwijken van de normen van rationaliteit, waardoor we onbekwaam zijn in het nemen van goede beslissingen onder onzekerheid.
Tweede bestelling het denken is een manier om de implicaties van onze beslissingen te beoordelen door toekomstige gevolgen te overwegen. Tweede bestelling het denken is een mentale model die rekening houdt met alle toekomstige mogelijkheden. Het moedigt individuen aan om buiten de kaders te denken, zodat ze zich op elke mogelijke gebeurtenis kunnen voorbereiden. Het ontmoedigt ook de neiging van individuen om standaard de meest voor de hand liggende keuze te kiezen.
Zijdelings het denken is een Bedrijfsstrategie dat houdt in dat je een probleem vanuit een andere richting benadert. De strategie pogingen om traditioneel formule- en routinematige benaderingen van probleemoplossing te verwijderen door te pleiten voor creatieve het denken, en daarom onconventionele manieren vinden om een bekend probleem op te lossen. Dit soort niet-lineaire benadering van probleemoplossing kan soms een grote impact hebben.
Begrensde rationaliteit is een concept dat wordt toegeschreven aan Herbert Simon, een econoom en politicoloog die geïnteresseerd is in besluitvorming en hoe we beslissingen nemen in de echte wereld. Hij geloofde zelfs dat in plaats van te optimaliseren (wat de afgelopen decennia de gangbare opvatting was), mensen volgen wat hij satisficing noemde.
Het Dunning-Kruger-effect beschrijft een cognitieve bias waarbij mensen met een laag vermogen in een taak hun vermogen om die taak goed uit te voeren, overschatten. Consumenten of bedrijven die niet over de benodigde kennis beschikken, nemen verkeerde beslissingen. Bovendien zorgen hiaten in de kennis ervoor dat de persoon of bedrijfsdeskundigen van het zien van hun fouten.
Occam's Razor stelt dat men het aantal entiteiten dat nodig is om iets uit te leggen niet (buiten de rede) mag vergroten. Als alles gelijk is, is de eenvoudigste oplossing vaak de beste. Het principe wordt toegeschreven aan de 14e-eeuwse Engelse theoloog William van Ockham.
Het Lindy-effect is een theorie over de veroudering van niet-bederfelijke dingen, zoals technologie of ideeën. Het Lindy-effect, gepopulariseerd door auteur Nicholas Nassim Taleb, stelt dat niet-bederfelijke dingen zoals technologie - lineair - in omgekeerde volgorde verouderen. Daarom, hoe ouder een idee of een technologie, des te langer zal de levensverwachting zijn.
Antifragiliteit werd voor het eerst bedacht als een term door de auteur en optiehandelaar Nassim Nicholas Taleb. Antifragiliteit is een kenmerk van systemen die gedijen als gevolg van stressoren, volatiliteit en willekeur. Daarom is Antifragile het tegenovergestelde van fragiel. Waar een breekbaar ding uiteenvalt in volatiliteit; een robuust ding is bestand tegen volatiliteit. Een antifragiel ding wordt sterker van volatiliteit (op voorwaarde dat het niveau van stressoren en willekeur een bepaalde drempel niet overschrijdt).
Ergodiciteit is een van de belangrijkste begrippen in de statistiek. Ergodiciteit is een wiskundig concept dat suggereert dat een punt van een bewegend systeem uiteindelijk alle delen van de ruimte zal bezoeken waarin het systeem zich beweegt. Aan de andere kant betekent niet-ergodisch dat een systeem niet alle mogelijke delen bezoekt, omdat er barrières absorberen
Systems het denken is een holistische manier om de factoren en interacties te onderzoeken die kunnen bijdragen aan een mogelijke uitkomst. Het gaat over het denken niet-lineair, en het begrijpen van de gevolgen van de tweede orde van acties en invoer in het systeem.
Verticaal het denkenaan de andere kant is een probleemoplossende benadering die een selectieve, analytische, gestructureerde en sequentiële mentaliteit bevordert. De focus van verticaal het denken is om tot een beredeneerde, gedefinieerde oplossing te komen.
metaforisch het denken beschrijft een mentaal proces waarin vergelijkingen worden gemaakt tussen eigenschappen van objecten die gewoonlijk als afzonderlijke classificaties worden beschouwd. Metaforisch denken is een mentaal proces dat twee verschillende universums van betekenis met elkaar verbindt en is het resultaat van het zoeken naar overeenkomsten van de geest.
De hamer van Maslow, ook wel bekend als de wet van het instrument of het Einstellung-effect, is een cognitieve vooringenomenheid die een te grote afhankelijkheid van een bekend hulpmiddel veroorzaakt. Dit kan worden uitgedrukt als de neiging om een bekend gereedschap (misschien een hamer) te veel te gebruiken om problemen op te lossen waarvoor mogelijk een ander gereedschap nodig is. Dit probleem is hardnekkig in de bedrijfsdeskundigen wereld waar misschien bekende tools of frameworks in de verkeerde context kunnen worden gebruikt (zoals bedrijfsdeskundigen plannen die worden gebruikt als planningsinstrumenten in plaats van alleen pitches van investeerders).
Het Peter Principle werd voor het eerst beschreven door de Canadese socioloog Lawrence J. Peter in zijn boek The Peter Principle uit 1969. Het Peter-principe stelt dat mensen voortdurend worden gepromoot binnen een organisatie totdat ze hun niveau van incompetentie bereiken.
De stroman-drogreden beschrijft een argument dat de houding van een tegenstander verkeerd voorstelt om weerlegging gemakkelijker te maken. De stroman-drogreden is een soort informele logische drogreden, gedefinieerd als een fout in de structuur van een argument waardoor het ongeldig wordt.
De Kopen Google Reviews effect is een neiging van individuen om informatie te vergeten die direct beschikbaar is via zoekmachines. Tijdens de Kopen Google Reviews effect - soms genoemd digitaal geheugenverlies - individuen hebben een buitensporige afhankelijkheid van digitaal informatie als een vorm van geheugenherinnering.
Het Streisand-effect is een paradoxaal fenomeen waarbij het onderdrukken van informatie om de zichtbaarheid te verminderen ervoor zorgt dat deze beter zichtbaar wordt. In 2003 probeerde Streisand luchtfoto's van haar huis in Californië te onderdrukken door fotograaf Kenneth Adelman aan te klagen wegens inbreuk op de privacy. Adelman, van wie Streisand aannam dat het paparazzi was, nam in plaats daarvan foto's om kusterosie te documenteren en te bestuderen. In haar zoektocht naar meer privacy hadden de inspanningen van Streisand het tegenovergestelde effect.
Keuzes op één kenmerk – zoals het kiezen van het appartement met de laagste huur – zijn relatief eenvoudig. De meeste beslissingen die consumenten nemen, zijn echter gebaseerd op meerdere kenmerken die het besluitvormingsproces bemoeilijken. Het compromiseffect stelt dat een consument eerder de middelste optie van een reeks producten kiest dan extremere opties.
In bedrijfsdeskundigen, beschrijft het vlindereffect het fenomeen waarbij de eenvoudigste acties de grootste beloningen opleveren. Het vlindereffect werd in 1960 bedacht door meteoroloog Edward Lorenz en wordt daarom in de popcultuur meestal geassocieerd met het weer. Lorenz merkte op dat de kleine actie van een vlinder die met zijn vleugels fladdert, het potentieel had om steeds grotere acties te veroorzaken, resulterend in een tyfoon.
Het IKEA-effect is een cognitieve vooringenomenheid die de neiging van consumenten om waarde iets meer als ze het zelf hebben gemaakt. Dat is de reden waarom merken het IKEA-effect vaak gebruiken om aanpassingen voor eindproducten te maken, omdat ze de consument helpen er meer mee om te gaan en er dus meer aan toe te voegen waarde.
Het overzichtseffect is een cognitieve verschuiving die door sommige astronauten wordt gemeld wanneer ze vanuit de ruimte terugkijken op de aarde. De verschuiving vindt plaats vanwege het indrukwekkende visuele spektakel van de aarde en wordt meestal gekenmerkt door een staat van ontzag en toegenomen zelftranscendentie.
Het huisgeldeffect werd voor het eerst beschreven door onderzoekers Richard Thaler en Eric Johnson in een onderzoek uit 1990, getiteld Gambling with the House Money and Trying to Break Even: The Effects of Prior Outcomes on Risky Choice. Het huisgeldeffect is een cognitieve bias waarbij beleggers hogere risico's nemen op herbelegd kapitaal dan bij een initiële investering.
Zoals de Duitse psycholoog Gerd Gigerenzer benadrukt in het artikel 'Heuristische besluitvorming', is de term heuristiek van Griekse oorsprong en betekent 'dienen om uit te vinden of te ontdekken'. Om precies te zijn, een heuristiek is een snelle en nauwkeurige manier om beslissingen te nemen in de echte wereld, die wordt gedreven door onzekerheid.
De herkenningsheuristiek is een psychologische model van oordeel en besluitvorming. Het maakt deel uit van een reeks eenvoudige en economische heuristieken voorgesteld door psychologen Daniel Goldstein en Gerd Gigerenzer. De herkenningsheuristiek stelt dat er conclusies worden getrokken over een object op basis van het feit of het wordt herkend of niet.
De representativiteitsheuristiek werd voor het eerst beschreven door psychologen Daniel Kahneman en Amos Tversky. De representativiteitsheuristiek beoordeelt de waarschijnlijkheid van een gebeurtenis op basis van de mate waarin die gebeurtenis op een bredere klasse lijkt. Wanneer ernaar wordt gevraagd, zullen de meesten de eerste optie kiezen omdat de beschrijving van John overeenkomt met het stereotype dat we misschien voor een archeoloog hebben.
De take-the-best-heuristiek is een kortere besluitvorming die een individu helpt te kiezen tussen verschillende alternatieven. De take-the-best (TTB) heuristiek beslist tussen twee of meer alternatieven op basis van een enkele goede eigenschap, ook wel bekend als een cue. Daarbij worden minder wenselijke eigenschappen genegeerd.
De bundelingsbias is een cognitieve bias in e-commerce waarbij een consument de neiging heeft om niet alle gekochte producten als een groep of bundel te gebruiken. Bundelen vindt plaats wanneer afzonderlijke producten of diensten samen als een bundel worden verkocht. Veelvoorkomende voorbeelden zijn tickets en ervaringen. De bundelingsbias dicteert dat consumenten minder geneigd zijn om elk item in de bundel te gebruiken. Dit betekent dat de waarde van de bundel en inderdaad de waarde van elk item in de bundel wordt verlaagd.
Het Barnum-effect is een cognitieve vooringenomenheid waarbij individuen geloven dat generieke informatie – die van toepassing is op de meeste mensen – specifiek voor henzelf is toegesneden.
Het verankeringseffect beschrijft de menselijke neiging om te vertrouwen op een eerste stukje informatie (het "anker") om latere oordelen of beslissingen te nemen. Prijsverankering is dus het proces van het tot stand brengen van een prijs punt dat klanten kunnen raadplegen bij het nemen van een aankoopbeslissing.
Het lokeffect is een psychologisch fenomeen waarbij inferieure – of lokmiddel – opties de voorkeuren van de consument beïnvloeden. Bedrijven gebruiken het lokeffect om potentiële klanten naar het gewenste doel te duwen artikel. Het lokeffect wordt geënsceneerd door het plaatsen van een concurrentartikel en een lokvogel artikel, die voornamelijk wordt gebruikt om de klant naar het doel te duwen artikel.
Commitment bias beschrijft de neiging van een individu om toegewijd te blijven aan gedrag uit het verleden, zelfs als dit ongewenste resultaten tot gevolg heeft. De vooringenomenheid is vooral uitgesproken wanneer dergelijk gedrag in het openbaar wordt uitgevoerd. Commitment bias wordt ook wel escalatie van commitment genoemd.
Het denken op basis van de eerste beginselen - ook wel redeneren vanuit de eerste beginselen genoemd - wordt gebruikt om complexe problemen te reverse-engineeren en creativiteit aan te moedigen. Het gaat om het opsplitsen van problemen in basiselementen en deze van de grond af aan weer in elkaar te zetten. Elon Musk behoort tot de sterkste voorstanders van deze manier van denken.
De ladder van gevolgtrekking is een bewust of onbewust denkproces waarbij een individu van een feit naar een beslissing of actie gaat. De ladder van gevolgtrekking is gemaakt door academicus Chris Argyris om te illustreren hoe mensen mentale modellen vormen en vervolgens gebruiken om beslissingen te nemen.
De wet van Goodhart is vernoemd naar de Britse monetaire beleidstheoreticus en econoom Charles Goodhart. Tijdens een conferentie in Sydney in 1975 zei Goodhart dat "elke waargenomen statistische regelmaat de neiging heeft om in te storten zodra er voor controledoeleinden druk op wordt uitgeoefend." De wet van Goodhart stelt dat wanneer een maatregel een doel wordt, het niet langer een goede maatregel is.
De zes denkhoeden model werd in 1986 gecreëerd door psycholoog Edward de Bono, die opmerkte dat persoonlijkheidstype een belangrijke drijfveer was voor de manier waarop mensen probleemoplossing benaderden. Zo bekijken optimisten situaties anders dan pessimisten. Analytische individuen kunnen ideeën genereren die een meer emotioneel persoon niet zou doen, en vice versa.
Het Mandela-effect is een fenomeen waarbij een grote groep mensen een gebeurtenis anders herinnert dan hoe deze plaatsvond. Het Mandela-effect werd voor het eerst beschreven in verband met Fiona Broome, die geloofde dat de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela in de jaren tachtig in de gevangenis stierf. Terwijl Mandela in 1980 uit de gevangenis werd vrijgelaten en 1990 jaar later stierf, herinnerde Broome zich de berichtgeving over zijn dood in de gevangenis en zelfs een toespraak van zijn weduwe. Natuurlijk heeft geen van beide gebeurtenissen zich in werkelijkheid voorgedaan. Maar Broome zou later ontdekken dat zij niet de enige was met dezelfde herinnering aan gebeurtenissen.
Het bandwagon-effect vertelt ons dat hoe meer een overtuiging of idee door meer mensen binnen een groep is overgenomen, hoe meer de individuele acceptatie van dat idee binnen dezelfde groep zou kunnen toenemen. Dit is het psychologische effect dat leidt tot kuddementaliteit. wat in? marketing kan worden geassocieerd met sociaal bewijs.
De wet van Moore stelt dat het aantal transistors op een microchip ongeveer elke twee jaar verdubbelt. Deze observatie werd in 1965 gedaan door mede-oprichter van Intel, Gordon Moore, en werd een leidend principe voor de halfgeleiderindustrie en heeft verstrekkende gevolgen gehad voor de technologie als geheel.
Disruptive innovatie als een term die voor het eerst werd beschreven door Clayton M. Christensen, een Amerikaanse academicus en bedrijfsdeskundigen consultant die The Economist 'de meest invloedrijke' noemde management denker van zijn tijd.” Verstorend innovatie beschrijft het proces waarmee een artikel of dienst grijpt aan op de bodem van een markt en verdringt uiteindelijk gevestigde concurrenten, producten, bedrijven of allianties.
Waardemigratie werd voor het eerst beschreven door auteur Adrian Slywotzky in zijn boek Value Migration - How to Think Multiple Moves Ahead of the Competition uit 1996. Waardemigratie is de overdracht van waarde-krachten creëren uit verouderde bedrijfsmodellen naar iets dat beter in staat is om aan de eisen van de consument te voldoen.
Het tot ziens-effect beschrijft de neiging van consumenten om aan het woord 'kopen' te denken als ze het woord 'dag' lezen. In een onderzoek dat diners volgde in een restaurant met eigen prijs, werd elk diner gevraagd om een van de twee zinnen te lezen voordat ze hun maaltijd bestelden. De eerste zin, "zo lang", zorgde ervoor dat gasten gemiddeld $ 32 per maaltijd betaalden. Maar wanneer diners de uitdrukking "dag, tot ziens" reciteerden voordat ze bestelden, was het gemiddelde prijs per maaltijd steeg tot $ 45.
Groepsdenken doet zich voor wanneer individuen met goede bedoelingen niet-optimale of irrationele beslissingen nemen op basis van de overtuiging dat afwijkende meningen onmogelijk zijn of op een motivatie om zich te conformeren. Groepsdenken vindt plaats wanneer leden van een groep een consensus bereiken zonder kritisch te redeneren of de alternatieven en hun gevolgen te evalueren.
Een stereotype is een vaststaand en overdreven gegeneraliseerd geloof over een bepaalde groep of klasse mensen. Deze overtuigingen zijn gebaseerd op de valse veronderstelling dat bepaalde kenmerken gemeenschappelijk zijn voor elk individu dat in die groep woont. Veel stereotypen hebben een lange en soms controversiële geschiedenis en zijn een direct gevolg van verschillende politieke, sociale of economische gebeurtenissen. Stereotypering is het proces van het maken van aannames over een persoon of groep mensen op basis van verschillende kenmerken, waaronder geslacht, ras, religie of fysieke eigenschappen.
De wet van Murphy stelt dat als er iets mis kan gaan, het ook fout zal gaan. De wet van Murphy is genoemd naar ruimtevaartingenieur Edward A. Murphy. Tijdens zijn tijd op Edwards Air Force Base in 1949, vervloekte Murphy een technicus die een elektrisch onderdeel verkeerd had aangesloten en zei: "Als er een manier is om het verkeerd te doen, zal hij het vinden."
De wet van de onbedoelde gevolgen werd voor het eerst genoemd door de Britse filosoof John Locke toen hij aan het parlement schreef over de onbedoelde effecten van rentestijgingen. Het werd echter in 1936 gepopulariseerd door de Amerikaanse socioloog Robert K. Merton, die keek naar onverwachte, onverwachte en onbedoelde gevolgen en hun impact op de samenleving.
Fundamentele attributiefout is een vooringenomenheid die mensen vertonen bij het beoordelen van het gedrag van anderen. De neiging is om persoonlijke kenmerken te sterk te benadrukken en omgevings- en situationele factoren te weinig te benadrukken.
Uitkomstbias beschrijft de neiging om een beslissing te evalueren op basis van de uitkomst en niet op het proces waarmee de beslissing is genomen. Met andere woorden, de kwaliteit van een beslissing wordt pas bepaald als de uitkomst bekend is. Uitkomstbias treedt op wanneer een beslissing is gebaseerd op de uitkomst van eerdere gebeurtenissen zonder rekening te houden met hoe die gebeurtenissen zich hebben ontwikkeld.
Hindsight bias is de neiging van mensen om gebeurtenissen uit het verleden als voorspelbaarder te zien dan ze in werkelijkheid waren. De uitslag van een presidentsverkiezing lijkt bijvoorbeeld duidelijker wanneer de winnaar bekend wordt gemaakt. Hetzelfde kan ook gezegd worden voor de enthousiaste sportliefhebber die de juiste uitkomst van een wedstrijd voorspelde, ongeacht of zijn team won of verloor. Hindsight bias is daarom de neiging van een individu om zichzelf ervan te overtuigen dat hij een gebeurtenis nauwkeurig heeft voorspeld voordat deze plaatsvond.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
Ontdek meer van FourWeekMBA
Abonneer u nu om te blijven lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.
