De toonaangevende bron van inzichten over bedrijfsmodelstrategie en technische bedrijfsmodellen
WACC-calculator
De gewogen gemiddelde kapitaalkosten (of WACC) kunnen ook worden gedefinieerd als de kapitaalkosten. WACC is een tarief - na aftrek van het gewicht van het eigen vermogen en de schuld die het bedrijf aanhoudt - dat beoordeelt hoeveel het voor dat bedrijf kost om kapitaal te krijgen in de vorm van eigen vermogen, schuld of beide. Deze maat wordt ook gebruikt in bedrijfsdeskundigen taxatie om de waarde van bedrijven op basis van methoden zoals discounted geld stroomt.
De volledige WACC-formule is:
Zie hieronder hoe schuld beide beïnvloedt balans en inkomen uitspraak:
Aan de andere kant is er een deel van dit belang dat niet kan worden bepaald door de organisatie? balans, maar van andere factoren. Laten we hieronder eens kijken waaruit de rente op de schuld bestaat:
Hieronder een voorbeeld van hoe u de WACC voor een bedrijf (FCA Group) kunt berekenen:
De cirkel van competentie beschrijft iemands natuurlijke competentie op een gebied dat past bij zijn vaardigheden en capaciteiten. Buiten deze denkbeeldige cirkel bevinden zich vaardigheden en capaciteiten waar een persoon van nature minder bekwaam in is. Het concept werd gepopulariseerd door Warren Buffett, die betoogde dat beleggers alleen moeten investeren in bedrijven die ze kennen en begrijpen. De competentiecirkel is echter van toepassing op elk onderwerp en zelfs op elk individu.
Economische of marktgrachten vertegenwoordigen de lange termijn bedrijfsdeskundigen weerbaarheid. Of hoe lang bedrijfsdeskundigen kan zijn concurrentievoordeel behouden in de markt door de jaren heen. Warren Buffet, die de term 'gracht' populair maakte, noemde het een 'share of mind', in tegenstelling tot marktaandeel, als zodanig is het het kenmerk dat alle waardevolle merken hebben.
De Buffet Indicator is een maat voor het totaal waarde van alle beursgenoteerde aandelen in een land gedeeld door het BBP van dat land. Het is een maatstaf en ratio om te beoordelen of een markt ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het is een van de favoriete maatregelen van Warren Buffet als waarschuwing dat: financieel markten kunnen overgewaardeerd en riskanter zijn.
Durfkapitaal is een vorm van beleggen die gericht is op weddenschappen met een hoog risico, die waarschijnlijk zullen mislukken. Daarom zoeken durfkapitalisten naar hogere opbrengsten. Durfkapitaal is inderdaad gebaseerd op de machtswet, of de wet waarvoor een klein aantal weddenschappen veel zal opleveren voor de grotere aantallen lage rendementen of investeringen die naar nul gaan. Dat is het hele uitgangspunt van durfkapitaal.
Buitenlandse directe investeringen doen zich voor wanneer een individu of bedrijfsdeskundigen een belang van 10% of meer koopt in een bedrijf dat in een ander land actief is. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) impliceert dit percentage dat de investeerder invloed kan uitoefenen op of kan participeren in het beheer van een onderneming. Wanneer de rente daarentegen minder dan 10% is, definieert het IMF het eenvoudig als een effect dat deel uitmaakt van een aandelenportefeuille. Directe buitenlandse investeringen (FDI) hebben dus betrekking op de aankoop van een belang in een bedrijf door een entiteit die in een ander land is gevestigd.
Micro-investeren is het proces van het regelmatig investeren van kleine hoeveelheden geld. Het proces van micro-investeringen omvat kleine en soms onregelmatige investeringen waarbij het individu terugkerende betalingen kan doen of een forfaitair bedrag kan investeren als geld Wordt beschikbaar.
Meme-aandelen zijn effecten die online viraal gaan en de aandacht trekken van de jongere generatie particuliere beleggers. Meme-beleggen is daarom een bottom-up, gemeenschapsgestuurde benadering van beleggen die zichzelf positioneert als het antoniem van beleggen in Wall Street. Ook wordt bij meme-beleggen vaak gekeken naar aantrekkelijke kansen met een lagere liquiditeit die misschien gemakkelijker in te halen zijn, waardoor brede speculatie mogelijk wordt, aangezien 'meme-investeerders' vaak op zoek zijn naar onevenredig kortetermijnrendementen.
Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Geaccrediteerde beleggers zijn individuen of entiteiten die geavanceerd genoeg worden geacht om effecten te kopen die niet zijn gebonden aan de wetten die normale beleggers beschermen. Deze kunnen risicokapitaal, angel-investeringen, private-equityfondsen, hedgefondsen, vastgoedbeleggingsfondsen en gespecialiseerde beleggingsfondsen omvatten, zoals die met betrekking tot cryptocurrency. Geaccrediteerde beleggers zijn daarom personen of entiteiten die mogen beleggen in effecten die complex, ondoorzichtig, losjes gereguleerd of anderszins niet geregistreerd zijn bij een financiële autoriteit.
Opstartwaardering beschrijft een reeks methoden die worden gebruikt om: waarde bedrijven met weinig of geen inkomsten. Daarom is startup-waardering het proces om te bepalen wat een startup waard is. Deze waarde verduidelijkt het vermogen van het bedrijf om aan de verwachtingen van klanten en investeerders te voldoen, gestelde mijlpalen te bereiken en het nieuwe kapitaal te gebruiken om te groeien.
Winst is het totaal inkomen die een bedrijf genereert uit haar activiteiten. Dit omvat geld uit verkopen, investeringen en andere inkomen bronnen. In tegenstelling tot, geld flow is het geld dat een bedrijf in- en uitstroomt. Dit onderscheid is van cruciaal belang om te begrijpen, aangezien een winstgevend bedrijf er misschien een tekort aan heeft geld en hebben liquiditeitscrises.
Dubbel boekhouden is de basis van de moderne financiële boekhouding. Het is gebaseerd op de boekhoudkundige vergelijking, waarbij activa gelijk zijn aan verplichtingen plus eigen vermogen. Dat is de fundamentele eenheid om financiële overzichten op te bouwen (balans, inkomen verklaring, en geld stroomoverzicht). Het basisconcept van dubbele invoer is dat een enkele transactie, die moet worden geregistreerd, twee rekeningen raakt.
Doel van de balans is om te rapporteren hoe de middelen om de activiteiten van de bedrijfsdeskundigen werden verworven. De balans helpt bij het inschatten van het financiële risico van een bedrijfsdeskundigen en de eenvoudigste manier om het te beschrijven wordt gegeven door de boekhoudkundige vergelijking (activa = passiva + eigen vermogen).
Het inkomen verklaring, samen met de balans en geld stroomoverzicht is een van de belangrijkste financiële overzichten om te begrijpen hoe bedrijven presteren op fundamenteel niveau. De inkomen overzicht toont de opbrengsten en kosten voor een periode en of het bedrijf draait op winst of verlies (ook wel winst- en verliesrekening genoemd).
Het geld stroomoverzicht is het derde belangrijkste financiële overzicht, samen met: inkomen verklaring en de balans. Het helpt om de liquiditeit van een organisatie te beoordelen door de geld saldi afkomstig van operaties, investeringen en financiering. De geld stroomoverzicht kan worden opgesteld met twee afzonderlijke methoden: direct of indirect.
De kapitaalstructuur laat zien hoe een organisatie haar activiteiten heeft gefinancierd. Volgens de balans structuur, gewoonlijk kunnen activa van een organisatie worden opgebouwd door middel van eigen vermogen of passiva. Eigen vermogen omvat meestal schenkingen van aandeelhouders en winst reserves. Waar in plaats daarvan verplichtingen kunnen bestaan uit kortlopende (kortlopende schulden) of langlopende (langlopende verplichtingen).
Kapitaaluitgaven of kapitaaluitgaven vertegenwoordigen het geld dat wordt uitgegeven aan dingen die kunnen worden geclassificeerd als vaste activa, met een langere termijn waarde. Als zodanig zullen ze worden opgenomen onder de vaste activa, op de balans, en ze zullen in de loop van de jaren worden afgeschreven. de verminderde waarde op de balans wordt ten laste gebracht via de winst en verlies.
Financiële overzichten helpen bedrijven bij het beoordelen van verschillende aspecten van de bedrijfsdeskundigen, van winstgevendheid (inkomen verklaring) tot hoe activa worden ingekocht (balans), En geld instroom en uitstroom (geld stroomoverzicht). Jaarrekeningen zijn ook fiscaal verplicht voor bedrijven. Ze worden ook door managers gebruikt om de prestaties van de bedrijfsdeskundigen.
Financiële modellering omvat de analyse van boekhouding, financiën en bedrijfsdeskundigen gegevens om toekomstige financiële prestaties te voorspellen. Financiële modellering wordt vaak gebruikt bij waardering, die bestaat uit het schatten van de waarde in dollars van een bedrijf op basis van verschillende parameters. Enkele van de meest voorkomende financiële modellen omvatten verdisconteerde geld stromen, de fusies en overnames model, en de CCA model.
Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijfsdeskundigen. Een bedrijfsdeskundigen waardering is een analyse gebruikt om de economische waarde een bedrijfsdeskundigen of bedrijfseenheid. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen deels wetenschap en deels kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijfsdeskundigen met betrekking tot lokale, nationale of mondiale economische omstandigheden. Ze zullen ook rekening houden met het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
De gewogen gemiddelde kapitaalkosten kunnen ook worden gedefinieerd als de kapitaalkosten. Dat is een percentage – na aftrek van het gewicht van het eigen vermogen en de schulden die het bedrijf aanhoudt – dat inschat hoeveel het voor dat bedrijf kost om kapitaal te krijgen in de vorm van eigen vermogen, schuld of beide.
Een financiële optie is een contract, gedefinieerd als een derivatentrekking waarde op een reeks onderliggende variabelen (misschien de volatiliteit van het aandeel dat aan de optie ten grondslag ligt). Het bestaat uit twee partijen (optieschrijver en optiekoper). Dit contract biedt het recht van de optiehouder om de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen.
