Waardebeleggen is een strategie pleiten voor de aankoop van aandelen die ondergewaardeerd worden door andere investeerders of de bredere markt. Waardebeleggen werd gepopulariseerd door belegger Warren Buffett, maar de aanpak werd in het begin van de jaren twintig ontwikkeld door Benjamin Graham en David Dodd van de Columbia Business School. Graham zou later het baanbrekende boek uitbrengen De intelligente belegger in 1949.
Inhoudsopgave
Waardebeleggen begrijpen
Buffett werd zelf een leerling van Graham en kwam later bij hem in dienst bij de investeringsmaatschappij Graham-Newman Corporation.
In een van zijn vele interviews had Buffett dit te zeggen waarde beleggen:
"De basisideeën van beleggen zijn om aandelen als zaken te beschouwen, de schommelingen van de markt in uw voordeel te gebruiken en een veiligheidsmarge te zoeken. Dat heeft Ben Graham ons geleerd. Over honderd jaar zullen ze nog steeds de hoekstenen van beleggen zijn."
Waardebeleggen is gebaseerd op het centrale uitgangspunt dat elk aandeel een intrinsieke waarde heeft waarde. Beleggers kunnen analyseren de fundamenten van een bedrijf en kopen vervolgens aandelen als ze denken dat het ondergewaardeerd is.
Na verloop van tijd realiseren de meeste aandelen hun intrinsieke waarde waarde en waarde investeerder maakt winst in het proces.
De vier pijlers van waardebeleggen
Benjamin Graham suggereert vier componenten die de enigszins filosofische benadering erachter verklaren: waarde investeren.
Deze pijlers zijn:
Meneer Market
De waarde belegger moet zich voorstellen dat hij een zakelijke relatie heeft met Mr. Market, die hogere prijzen aanbiedt in een optimistische stemming en lagere prijzen in een pessimistische stemming.
Het moment om te kopen waarde aandelen is wanneer Mr. Market in een pessimistische stemming is.
Intrinsieke waarde
We raakten intrinsiek aan waarde eerder, wat Graham definieerde als de “ware” waarde van een bedrijf op basis van de financiële gegevens.
Het is echter belangrijk op te merken dat modern waarde investeerders houden ook rekening met kwalitatieve factoren zoals de dynamiek van de sector, concurrentie en consumentengedrag.
Veiligheidsmarge
De veiligheidsmarge geeft waarde investeerders een buffer als hun waarde schattingen zijn te optimistisch.
Daartoe stelde Graham investeerders voor "koop aandelen zoals je boodschappen doet, geen parfum'.
Beleggers moeten het verschil kennen tussen prijs en waarde en koop als het ware aandelen in de aanbieding.
Beleggingshorizon
Waardebeleggen is een langetermijn strategie en houdt zich niet bezig met wat een aandelenkoers doet in 3 dagen of 3 maanden vanaf het moment van aankoop.
In plaats daarvan probeert het aandelen te identificeren die over een horizon gemeten in jaren beter zullen presteren dan de markt.
Andere opmerkelijke waarde-investeerders
Het zou nalatig van ons zijn om enkele van de andere bekende voorstanders van waarde investeren. De aanpak heeft als inspiratie gediend voor investeerders als:
Charlie Munger
De oude zakenpartner en vriend van Buffett die sommigen beschouwen als zijn rechterhand.
Munger is nog steeds waarde beleggen op 98-jarige leeftijd en merkte onlangs in een interview met de Australian Financial Review op dat “Ik ben nog op zoek naar meer waarde dan waarvoor ik betaal."
Joël Greenblatt
Een Amerikaanse hedgefondsmanager, investeerder en schrijver die ook les gaf aan MBA-studenten aan de Columbia University's Graduate School of Business.
Greenblatt is de auteur van de waarde investeringsboek Het kleine boekje dat nog steeds de markt verslaat.
Mohnish Pabrai
Een Indiaas-Amerikaanse zakenman, filantroop en auteur.
Pabrai is een zelfverklaarde Buffet-imitator en betaalde ooit meer dan $ 650,000 om met de man te lunchen.
Waardebeleggen is een strategie pleiten voor de aankoop van aandelen die ondergewaardeerd worden door andere investeerders of de bredere markt.
Volgens Benjamin Graham, waarde beleggen heeft vier pijlers: Mr. Market, intrinsiek waarde, een veiligheidsmarge en een beleggingshorizon op lange termijn.
Enkele van de meest opvallende waarde investeerders zijn onder meer Charlie Munger, Joel Greenblatt en Mohnish Pabrai.
Belangrijkste kenmerken
Definitie van waardebeleggen: Waardebeleggen is een belegging strategie dat houdt in dat aandelen worden gekocht die door de markt of andere beleggers als ondergewaardeerd worden beschouwd. Deze aanpak is erop gericht om de discrepantie tussen het intrinsieke te kapitaliseren waarde van een bedrijf en de marktprijs ervan.
Oprichters en kerncijfers: Benjamin Graham en David Dodd waren pioniers in het concept van waarde investeren aan de Columbia Business School in het begin van de jaren twintig. Warren Buffett, een student van Graham, werd een prominent voorstander van waarde investeren. Grahams boek “The Intelligent Investor”, gepubliceerd in 1949, versterkte de principes van waarde investeren.
Basisprincipes van waardebeleggen:
Aandelen als bedrijven: Waardebeleggers beschouwen aandelen als eigendom van echte bedrijven en niet alleen als symbolen op een scherm.
Marktschommelingen: Ze gebruiken marktschommelingen in hun voordeel, kopen wanneer de prijzen laag zijn en verkopen wanneer de prijzen hoog zijn.
Veiligheidsmarge: Waardebeleggers zoeken een veiligheidsmarge door aandelen te kopen tegen prijzen die aanzienlijk onder hun intrinsieke waarde liggen waarde om rekening te houden met mogelijke fouten in de waardering.
Langetermijnperspectief: De nadruk ligt op langetermijninvesteringen, waarbij marktschommelingen op de korte termijn buiten beschouwing worden gelaten.
Vier pijlers van waardebeleggen volgens Benjamin Graham:
De heer Markt: Beleggers moeten marktschommelingen behandelen alsof ze met de heer Market onderhandelen, en profiteren van momenten waarop hij pessimistisch is.
Intrinsieke waarde: De waarheid waarde van een bedrijf op basis van zijn financiële gegevens en andere kwalitatieve factoren zoals sectordynamiek en concurrentie.
Veiligheidsmarge: Aandelen kopen tegen een prijs die aanzienlijk lager is dan hun intrinsieke waarde waarde om risico's te minimaliseren.
Beleggingshorizon: Waardebeleggen is een langetermijn strategie dat erop gericht is om jarenlang beter te presteren dan de markt, niet dagen of maanden.
Andere opmerkelijke waardebeleggers:
Charlie Munger: Warren Buffett's oude zakenpartner en rechterhand, bekend om zijn waarde aanpak van beleggen.
Joël Greenblatt: Hedgefondsmanager, investeerder en schrijver, auteur van ‘The Little Book That Still Beats the Market’.
Mohnish Pabrai: Indiaas-Amerikaanse zakenman, auteur en Buffett-volger die Pabrai Investment Funds beheert.
De cirkel van competentie beschrijft iemands natuurlijke competentie op een gebied dat past bij zijn vaardigheden en capaciteiten. Buiten deze denkbeeldige cirkel bevinden zich vaardigheden en capaciteiten waar een persoon van nature minder bekwaam in is. Het concept werd gepopulariseerd door Warren Buffett, die betoogde dat beleggers alleen moeten investeren in bedrijven die ze kennen en begrijpen. De competentiecirkel is echter van toepassing op elk onderwerp en zelfs op elk individu.
Economische of marktgrachten vertegenwoordigen de lange termijn bedrijfsdeskundigen weerbaarheid. Of hoe lang bedrijfsdeskundigen kan zijn concurrentievoordeel behouden in de markt door de jaren heen. Warren Buffet, die de term 'gracht' populair maakte, noemde het een 'share of mind', in tegenstelling tot marktaandeel, als zodanig is het het kenmerk dat alle waardevolle merken hebben.
De Buffet Indicator is een maat voor het totaal waarde van alle beursgenoteerde aandelen in een land gedeeld door het BBP van dat land. Het is een maatstaf en ratio om te beoordelen of een markt ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het is een van de favoriete maatregelen van Warren Buffet als waarschuwing dat: financieel markten kunnen overgewaardeerd en riskanter zijn.
Durfkapitaal is een vorm van beleggen die gericht is op weddenschappen met een hoog risico, die waarschijnlijk zullen mislukken. Daarom zoeken durfkapitalisten naar hogere opbrengsten. Durfkapitaal is inderdaad gebaseerd op de machtswet, of de wet waarvoor een klein aantal weddenschappen veel zal opleveren voor de grotere aantallen lage rendementen of investeringen die naar nul gaan. Dat is het hele uitgangspunt van durfkapitaal.
Buitenlandse directe investeringen doen zich voor wanneer een persoon of bedrijf een belang van 10% of meer koopt in een bedrijf dat in een ander land actief is. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) houdt dit percentage in dat de investeerder invloed kan uitoefenen op of kan deelnemen aan het bestuur van een onderneming. Wanneer de rente echter lager is dan 10%, definieert het IMF het eenvoudig als een effect dat deel uitmaakt van een aandelenportefeuille. Buitenlandse directe investeringen (FDI) omvatten daarom de aankoop van een belang in een bedrijf door een entiteit die in een ander land is gevestigd.
Micro-investeren is het proces van het regelmatig investeren van kleine hoeveelheden geld. Het proces van micro-investeringen omvat kleine en soms onregelmatige investeringen waarbij het individu terugkerende betalingen kan doen of een forfaitair bedrag kan investeren als geld Wordt beschikbaar.
Meme-aandelen zijn effecten die online viraal gaan en de aandacht trekken van de jongere generatie particuliere beleggers. Meme-beleggen is daarom een bottom-up, gemeenschapsgestuurde benadering van beleggen die zichzelf positioneert als het antoniem van beleggen in Wall Street. Ook wordt bij meme-beleggen vaak gekeken naar aantrekkelijke kansen met een lagere liquiditeit die misschien gemakkelijker in te halen zijn, waardoor brede speculatie mogelijk wordt, aangezien 'meme-investeerders' vaak op zoek zijn naar onevenredig kortetermijnrendementen.
Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Geaccrediteerde beleggers zijn individuen of entiteiten die geavanceerd genoeg worden geacht om effecten te kopen die niet zijn gebonden aan de wetten die normale beleggers beschermen. Deze kunnen risicokapitaal, angel-investeringen, private-equityfondsen, hedgefondsen, vastgoedbeleggingsfondsen en gespecialiseerde beleggingsfondsen omvatten, zoals die met betrekking tot cryptocurrency. Geaccrediteerde beleggers zijn daarom personen of entiteiten die mogen beleggen in effecten die complex, ondoorzichtig, losjes gereguleerd of anderszins niet geregistreerd zijn bij een financiële autoriteit.
Opstartwaardering beschrijft een reeks methoden die worden gebruikt om: waarde bedrijven met weinig of geen inkomsten. Daarom is startup-waardering het proces om te bepalen wat een startup waard is. Deze waarde verduidelijkt het vermogen van het bedrijf om aan de verwachtingen van klanten en investeerders te voldoen, gestelde mijlpalen te bereiken en het nieuwe kapitaal te gebruiken om te groeien.
Winst is het totale inkomen dat een bedrijf uit zijn activiteiten genereert. Dit omvat geld uit verkopen, investeringen en andere inkomstenbronnen. In tegenstelling tot, geld flow is het geld dat een bedrijf in- en uitstroomt. Dit onderscheid is van cruciaal belang om te begrijpen, aangezien een winstgevend bedrijf er misschien een tekort aan heeft geld en hebben liquiditeitscrises.
Dubbel boekhouden is de basis van de moderne financiële boekhouding. Het is gebaseerd op de boekhoudkundige vergelijking, waarbij activa gelijk zijn aan verplichtingen plus eigen vermogen. Dat is de fundamentele eenheid om financiële overzichten op te bouwen (balans, resultatenrekening, en geld stroomoverzicht). Het basisconcept van dubbele invoer is dat een enkele transactie, die moet worden geregistreerd, twee rekeningen raakt.
Doel van de balans is om te rapporteren hoe de middelen om de activiteiten van het bedrijf uit te voeren zijn verkregen. De balans helpt om het financiële risico van een bedrijf te beoordelen en de eenvoudigste manier om het te beschrijven wordt gegeven door de boekhoudkundige vergelijking (activa = passiva + eigen vermogen).
De resultatenrekening, samen met de balans en het kasstroomoverzicht is een van de belangrijkste financiële overzichten om te begrijpen hoe bedrijven presteren op fundamenteel niveau. De resultatenrekening toont de opbrengsten en kosten voor een periode en of het bedrijf met winst of verlies draait (ook wel winst- en verliesrekening genoemd).
Het kasstroomoverzicht is het derde financiële overzicht, samen met de resultatenrekening en de balans. Het helpt om de liquiditeit van een organisatie te beoordelen door de kassaldi weer te geven die afkomstig zijn van operaties, investeringen en financiering. Het kasstroomoverzicht kan op twee verschillende manieren worden opgesteld: direct of indirect.
De kapitaalstructuur laat zien hoe een organisatie haar activiteiten heeft gefinancierd. Volgens de balans structuur, gewoonlijk kunnen activa van een organisatie worden opgebouwd door middel van eigen vermogen of passiva. Eigen vermogen bestaat meestal uit kapitaal van aandeelhouders en winstreserves. Waar in plaats daarvan verplichtingen kunnen bestaan uit kortlopende (kortlopende schulden) of langlopende (langlopende verplichtingen).
Kapitaaluitgaven of kapitaaluitgaven vertegenwoordigen het geld dat wordt uitgegeven aan dingen die kunnen worden geclassificeerd als vaste activa, met een langere termijn waarde. Als zodanig zullen ze worden opgenomen onder de vaste activa, op de balans, en ze zullen in de loop van de jaren worden afgeschreven. de verminderde waarde op de balans wordt ten laste van de winst en verlies gebracht.
Financiële overzichten helpen bedrijven om verschillende aspecten van het bedrijf te beoordelen, van winstgevendheid (resultatenrekening) tot hoe activa worden verkregen (balans), en inkomende en uitgaande kasstromen (kasstroomoverzicht). Jaarrekeningen zijn ook fiscaal verplicht voor bedrijven. Ze worden ook gebruikt door managers om de prestaties van het bedrijf te beoordelen.
Financiële modellering omvat de analyse van boekhoudkundige, financiële en zakelijke gegevens om toekomstige financiële prestaties te voorspellen. Financiële modellering wordt vaak gebruikt bij waardering, die bestaat uit het schatten van de waarde in dollars van een bedrijf op basis van verschillende parameters. Enkele van de meest voorkomende financiële modellen omvatten verdisconteerde kasstromen, de M&A model, en de CCA model.
Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijf. Een bedrijfswaardering is een analyse gebruikt om de economische waarde van een bedrijf of bedrijfsonderdeel. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen deels wetenschap en deels kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijf te beoordelen met betrekking tot lokale, nationale of mondiale economische omstandigheden. Ze zullen ook rekening houden met het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
Een financiële optie is een contract, gedefinieerd als een derivatentrekking waarde op een reeks onderliggende variabelen (misschien de volatiliteit van het aandeel dat aan de optie ten grondslag ligt). Het bestaat uit twee partijen (optieschrijver en optiekoper). Dit contract biedt het recht van de optiehouder om de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
