Voortijdige optimalisatie beschrijft het proberen om iets efficiënter te maken op een moment dat het nog te vroeg is om dit te doen. Hier gaat deze focus op efficiëntie ten koste van belangrijkere taken. Bijvoorbeeld voordat een bedrijf wordt opgericht marketing automatisering, het begrijpt zijn klanten heel goed; anders bestaat het risico dat de klantervaring wordt verlaagd door voortijdige optimalisatie.
Aspect
Uitleg
Conceptoverzicht
Voortijdige optimalisatie is een concept in softwareontwikkeling en engineering dat verwijst naar de praktijk van het voortijdig optimaliseren van code- of systeemprestaties, voordat het noodzakelijk of gerechtvaardigd is. Het suggereert dat pogingen om code of systeemcomponenten te vroeg in het ontwikkelingsproces te optimaliseren tot problemen kunnen leiden inefficiënties, toegenomen complexiteit en ongerechtvaardigde inspanning. In plaats daarvan worden ontwikkelaars aangemoedigd om zich tijdens de beginfase van de ontwikkeling te concentreren op functionaliteit, leesbaarheid en onderhoudbaarheid. Optimalisatie-inspanningen moeten worden gereserveerd voor situaties waarin daadwerkelijke prestatieproblemen worden geïdentificeerd en gevalideerd.
Achtergrond
De term wordt vaak toegeschreven aan computerwetenschappers donald knuth, die in zijn boek “Structured Programming with go to Statements” (1974) waarschuwde tegen het voortijdig optimaliseren van code. Het advies van Knuth werd later gepopulariseerd en uitgebreid in de softwareontwikkelingsgemeenschap.
Wanneer optimaliseren
– Voortijdige optimalisatie suggereert dat optimalisatie-inspanningen moeten worden ondernomen als aan bepaalde voorwaarden is voldaan, waaronder: 1. Profilering: Werkelijke prestatieproblemen zijn geïdentificeerd via profilering of benchmarking. 2. Gebruik in de echte wereld: De code of het systeem is in gebruik en vertoont prestatieknelpunten. 3. Data-backed: Optimalisatiebeslissingen zijn gebaseerd op empirische gegevens en analyses, niet op aannames.
Nadelen van voortijdige optimalisatie
Voortijdige optimalisatie kan verschillende nadelen hebben: 1. Verhoogde complexiteit: Vroege optimalisaties kunnen code complexer maken, waardoor het moeilijker wordt om deze te begrijpen en te onderhouden. 2. Tijd en moeite: Voortijdig optimaliseren kost waardevolle ontwikkelingstijd en -inspanning die voor meer kritieke taken zou kunnen worden gebruikt. 3. Ongerechtvaardigde wijzigingen: Optimalisatie-inspanningen kunnen leiden tot onnodige codewijzigingen die bugs of instabiliteit introduceren. 4. Verminderde leesbaarheid: Overmatig geoptimaliseerde code kan de leesbaarheid en het gemak van samenwerking tussen ontwikkelaars in gevaar brengen. 5. Misplaatste prioriteiten: Te vroeg focussen op optimalisatie kan de aandacht afleiden van het garanderen dat de software correct functioneert en voldoet aan de behoeften van de gebruiker.
Balancing Act
Softwareontwikkeling is een evenwichtsoefening tussen het snel leveren van functionaliteit en het optimaliseren van de prestaties wanneer dat nodig is. Ontwikkelaars moeten hun oordeel en ervaring gebruiken om te bepalen wanneer optimalisatie gerechtvaardigd is en wanneer dit voorbarig is.
Voorbeelden
Voorbeelden van voortijdige optimalisatie zijn onder meer het overmatig optimaliseren van code die zelden wordt uitgevoerd, het besteden van buitensporige tijd aan het optimaliseren van code die niet prestatiekritisch is, of het voortijdig optimaliseren van gegevensopslagsystemen voor verwachte werklasten die zich wellicht nooit zullen voordoen.
Best Practices
Best practices bevelen vaak de volgende aanpak aan: 1. Ontwikkel eerst functionaliteit: Focus in eerste instantie op het creëren van functionele, leesbare en onderhoudbare code. 2. Profiel en benchmark: Gebruik profilerings- en benchmarkingtools om daadwerkelijke prestatieknelpunten te identificeren. 3. Doordacht optimaliseren: Zodra prestatieproblemen zijn geïdentificeerd, optimaliseert u alleen de specifieke gebieden die problemen veroorzaken, ondersteund door gegevens en tests. 4. Documenteren en testen: Documenteer optimalisatiebeslissingen en test de code grondig om er zeker van te zijn dat deze presteert zoals verwacht.
In wezen is voortijdige optimalisatie een afleiding van het voltooien van het werk dat er toe doet. De focus op optimalisatie is vaak gericht op incrementele verbeteringen. Dit leidt echter middelen af van belangrijkere taken.
Veel bedrijven hebben bijvoorbeeld tijd en geld besteed aan het ontwerpen van indrukwekkende websites zonder eerst een product te ontwikkelen dat hun kernwaarden of consumentenbehoeften weerspiegelt. Hier moeten bedrijven hun markt begrijpen en optimalisatie overlaten aan de marketing en levering van hun product of dienst.
Bedrijven die tijd besteden aan het optimaliseren van processen die er niet toe doen, hebben vaak verkeerde prioriteiten. Ze zullen waarschijnlijk ook ontmoedigd raken en bepaalde projecten volledig verlaten.
Op zijn minst zullen ze ongeïnformeerde beslissingen nemen die uiteindelijk niet in hun belang zijn.
Voortijdige optimalisatie in het kader van softwareontwikkeling
De term voortijdige optimalisatie werd oorspronkelijk bedacht door Donald E. Knuth, professor aan de Stanford University. Hij voerde aan dat softwareontwikkelaars "kleine efficiëntieverbeteringen zouden moeten vergeten, zeg ongeveer 97% van de tijd: voortijdige optimalisatie is de wortel van alle kwaad."
Hoewel bovenstaand citaat vaak wordt aangehaald, wordt het vaak uit zijn verband gerukt. Knuth zegt wel dat voortijdige optimalisatie slecht is, maar slechts in 97% van de gevallen. Hij merkte op dat de resterende 3% cruciaal was om een eenvoudig product op de markt te brengen dat alleen werd geoptimaliseerd waar nodig.
Aangezien agile en iteratieve releases gebruikelijk zijn in de software-industrie, zorgt het perfectionisme dat gepaard gaat met voortijdige optimalisatie ervoor dat een product de feedback van de consument vertraagt. In het ergste geval wordt er nooit feedback ontvangen.
Als gevolg hiervan begrijpen ontwikkelaars niet waar optimalisatie op gericht moet zijn. Dit leidt steevast tot een product dat consumenten niet willen kopen of gebruiken.
Voortijdige optimalisatie tijdens de productontwikkelingsfase vermijden
Ongeacht de branche zijn er verschillende dingen die een bedrijf moet onthouden bij het ontwikkelen van een product of dienst:
Optimalisatie verminderen
Een gezonde dosis realisme helpt bedrijven om eindeloze optimalisatiecycli te doorbreken. Ze moeten onthouden dat geen enkel product perfect is of ooit zal zijn. Bedrijven die in deze cyclus vast komen te zitten, zullen merken dat de kwaliteit en bruikbaarheid van het eindproduct ondermaats zal zijn.
Ze kunnen ook ontdekken dat hun concurrentievoordeel verloren is gegaan.
Neem risico's
Imperfecte ideeën over een product moeten tot leven komen in de vorm van een prototype. Van daaruit moet feedback worden verzameld om het weloverwogen risico te nemen om van dat prototype een verkoopbaar product te maken.
Weersta de drang om eerst een product te ontwikkelen zonder de vereiste feedback van de consument.
Overweeg de 3%
Knuth zei dat 3% optimalisatie van cruciaal belang was, maar het exacte aantal is minder belangrijk dan beslissen waar de optimalisatie-inspanningen moeten worden geconcentreerd.
Hiervoor is het nuttig om introspectief te zijn. Wat zijn de voor- en nadelen van een specifieke optimalisatie? Heeft een andere verbetering voorrang of levert deze mogelijk betere resultaten op?
Bovendien, wat zijn de kosten van de optimalisatie en rechtvaardigen de beloningen het risico? Dit zijn enkele van de vragen die bedrijven kunnen gebruiken om ervoor te zorgen dat ze zich concentreren op de meest waardevolle verfijningen.
Principes van voortijdige optimalisatie:
Vroege optimalisatie: Voortijdige optimalisatie vindt doorgaans plaats tijdens de vroege stadia van een project, wanneer de volledige reikwijdte en vereisten nog niet goed gedefinieerd zijn.
Tekort aan data: Het is gebaseerd op aannames in plaats van op data gebaseerde beslissingen, omdat er mogelijk niet voldoende prestatiegegevens zijn om de optimalisatie te rechtvaardigen.
Afwegingen: Ontwikkelaars kunnen afwegingen maken die optimalisatie bevorderen, maar een negatieve invloed hebben op andere aspecten van het project, zoals leesbaarheid, onderhoudbaarheid of ontwikkelingstijd.
Bronafvoer: Voortijdige optimalisatie kan waardevolle tijd en middelen verbruiken die beter aan kritiekere taken kunnen worden besteed.
Voordelen van het vermijden van voortijdige optimalisatie:
Focus op functionaliteit: Door voortijdige optimalisatie te vermijden, kunnen ontwikkelaars zich eerst concentreren op het leveren van functionele en feature-complete oplossingen.
Flexibiliteit: Het uitstellen van optimalisatie zorgt voor flexibiliteit om zich aan te passen aan veranderende eisen en om beter prioriteit te geven aan gebieden die echt verbetering behoeven.
Verminderd risico: Het vermindert het risico op over-engineering van oplossingen die mogelijk niet aansluiten bij de uiteindelijke doelstellingen van het project.
Efficiënte toewijzing van middelen: Middelen kunnen efficiënt worden toegewezen op basis van daadwerkelijke knelpunten en behoeften in de prestaties.
Uitdagingen van voortijdige optimalisatie:
Prestatieproblemen: Het uitstellen van de optimalisatie kan leiden tot prestatieproblemen die later in het ontwikkelingsproces moeilijk op te lossen zijn.
Code wijzigen: Het refactoren van code voor optimalisatie in een later stadium kan tijdrovender en foutgevoeliger zijn.
Druk om te optimaliseren: Ontwikkelaars kunnen de druk voelen om voortijdig te optimaliseren vanwege een waargenomen behoefte aan prestatieverbeteringen.
complexiteit: Naarmate de code zich opstapelt, kan de complexiteit van het systeem de optimalisatie een grotere uitdaging maken.
Wanneer moet u voortijdige optimalisatie vermijden:
Vroege ontwikkelingsstadia: Vermijd voortijdige optimalisatie tijdens de vroege stadia van een project, wanneer de vereisten nog in ontwikkeling zijn.
Gebrek aan prestatiegegevens: Als er onvoldoende gegevens zijn om optimalisatie-inspanningen te rechtvaardigen, kunt u deze het beste uitstellen totdat prestatieknelpunten duidelijk worden.
Bewijs van concept: Geef bij het bouwen van een proof of concept of prototype prioriteit aan functionaliteit en haalbaarheid boven optimalisatie.
Snelle iteratie: Tijdens snelle ontwikkeling en iteratie concentreert u zich op het leveren van functies en het verfijnen van de architectuur voordat u gaat optimaliseren.
Wat u kunt verwachten als u voortijdige optimalisatie vermijdt:
Snellere ontwikkeling: Verwacht sneller vooruitgang te boeken in de beginfase van de ontwikkeling door prioriteit te geven aan functionaliteit.
Flexibiliteit: U beschikt over een grotere flexibiliteit om u aan te passen aan veranderende eisen en prioriteiten.
Minder afwegingen: Het vermijden van voortijdige optimalisatie vermindert de noodzaak van compromissen die andere aspecten van het project in gevaar kunnen brengen.
Gegevensgestuurde beslissingen: Uitgestelde optimalisatie maakt datagestuurde beslissingen mogelijk op basis van daadwerkelijke prestatieknelpunten.
Langetermijneffecten van het vermijden van voortijdige optimalisatie:
Efficiëntie: Na verloop van tijd kunnen optimalisatie-inspanningen efficiënter zijn en gericht op het aanpakken van echte prestatieproblemen.
Verminderd risico: Het vermijden van voortijdige optimalisatie verkleint het risico van over-engineering en slecht uitgelijnde oplossingen.
duurzaamheid: De kans is groter dat projecten op de lange termijn duurzaam zijn als de optimalisatie gebaseerd is op daadwerkelijke behoeften en gegevens.
Productiviteit van ontwikkelaars: Ontwikkelaars kunnen productiever zijn als ze prioriteit geven aan functionaliteit en onderhoudbaarheid boven voortijdige optimalisatie.
Sleutelfaciliteiten:
Voortijdige optimalisatie is de focus op het aanbrengen van verbeteringen aan een product of dienst voordat het gepast is om dit te doen.
Voortijdige optimalisatie werd bedacht door professor Donald Knuth, die beweerde dat optimalisatie in de vroege stadia van softwareontwikkeling 97% van de tijd nadelig was voor succes.
Om voortijdige optimalisatie te voorkomen, kunnen zelfbewustzijn en het vermogen om weloverwogen risico's te nemen de enigszins obsessieve focus op verbetering doorbreken.
Hoofdzaken:
Inleiding tot voortijdige optimalisatie:
Bij voortijdige optimalisatie wordt geprobeerd iets efficiënter te maken voordat het juiste moment is aangebroken, vaak ten koste van belangrijkere taken.
Te vroeg focussen op optimalisatie kan leiden tot afleiding van het voltooien van essentieel werk.
Voortijdige optimalisatie in het bedrijfsleven:
Veel bedrijven geven prioriteit aan optimalisatie, zoals het ontwerpen van indrukwekkende websites, zonder eerst hun kernwaarden of klantbehoeften te begrijpen.
Bedrijven die processen optimaliseren die er niet toe doen, kunnen verkeerde prioriteiten hebben en ontmoedigd raken of projecten opgeven.
Voortijdige optimalisatie in softwareontwikkeling:
Voortijdige optimalisatie in softwareontwikkeling, bedacht door Donald E. Knuth, verwijst naar overmatige optimalisatie voordat kritische feedback van consumenten wordt verkregen.
Knuth suggereerde dat ongeveer 97% van de tijd voortijdige optimalisatie schadelijk is, maar de resterende 3% is cruciaal voor noodzakelijke optimalisatie.
Voortijdige optimalisatie vermijden:
Optimalisatie verminderen: Een realistische aanpak is cruciaal om eindeloze optimalisatiecycli te voorkomen die kunnen resulteren in producten die niet aan de normen voldoen en een verloren concurrentievoordeel.
Neem risico's: Ontwikkel prototypes en verzamel feedback voordat u overmatige optimalisatie uitvoert. Vermijd het ontwikkelen van een product zonder inbreng van de consument.
Overweeg de 3%: Focus waar nodig op de kritieke 3% optimalisatie. Geef prioriteit aan verbeteringen die betere resultaten opleveren en de risico's rechtvaardigen.
Gerelateerde kaders
Omschrijving
Wanneer toepassen
Soepele ontwikkeling
– Een iteratieve en incrementele benadering van softwareontwikkeling die zich richt op het snel leveren van waarde en het aanpassen aan veranderende vereisten. Soepele ontwikkeling benadrukt flexibiliteit en reactievermogen boven uitgebreide planning.
– Bij het ontwikkelen van softwareproducten of -oplossingen. – Prioriteit geven aan het leveren van werkende software en het reageren op feedback boven het voortijdig optimaliseren van code of functies.
Minimum Viable Product (MVP)
– Richt zich op het ontwikkelen van een basisversie van een product met minimale functies om de waardepropositie ervan snel te testen en feedback te verzamelen van early adopters. Minimum Viable Product (MVP) moedigt experimenteren en leren aan voordat wordt geïnvesteerd in uitgebreide ontwikkeling.
– Bij het lanceren van nieuwe producten of diensten. – Het ontwikkelen van een eenvoudige versie om aannames te valideren en inzichten te verzamelen voor verdere optimalisatie.
Lean Startup-methodiek
– Legt de nadruk op snelle experimenten, iteratieve productontwikkeling en gevalideerd leren om producten snel en efficiënt op de markt te brengen. Lean Startup-methodiek pleit voor het testen van hypothesen en het valideren van ideeën voordat er wordt geschaald.
– Bij het starten van een nieuwe onderneming of het lanceren van een nieuw product. – Focussen op leren en aanpassen op basis van feedback van klanten in plaats van voortijdig bedrijfsprocessen of functies te optimaliseren.
iteratieve ontwikkeling
– Verdeelt het ontwikkelingsproces in kleinere cycli of iteraties, waarbij elke iteratie een werkende versie van het product of de functie oplevert. iteratieve ontwikkeling maakt stapsgewijze verbeteringen in de loop van de tijd mogelijk.
– Bij het ontwikkelen van complexe producten of systemen. – Het stapsgewijs vrijgeven van functionaliteit om feedback te verzamelen en functies te verfijnen op basis van gebruikersbehoeften en prioriteiten.
– Automatiseert het proces van het integreren van codewijzigingen in een gedeelde opslagplaats en het regelmatig en betrouwbaar implementeren ervan in productieomgevingen. Continue integratie/continue implementatie bevordert een snelle en consistente levering.
– Bij het beheren van softwareontwikkelings- en implementatiepijplijnen. – Het stroomlijnen van het releaseproces om updates snel te leveren en het risico op fouten door handmatige interventies te verkleinen.
Prototyping
– Omvat het maken van voorlopige versies of mockups van producten of functies om ideeën te verkennen, aannames te valideren en vroeg in het ontwikkelingsproces feedback te verzamelen. Prototyping vergemakkelijkt experimenten en iteratie.
– Bij het ontwerpen van nieuwe producten of functies. – Het bouwen van prototypen om concepten te visualiseren, functionaliteit te testen en feedback van belanghebbenden te vragen voordat u zich engageert voor volledige ontwikkeling.
Gebruikersgericht ontwerp (UCD)
– Plaatst gebruikers en hun behoeften centraal in het ontwerpproces en betrekt hen bij elke fase, van idee tot implementatie. Gebruikersgericht ontwerp zorgt ervoor dat producten intuïtief en bruikbaar zijn en aansluiten bij de verwachtingen van de gebruiker.
– Bij het ontwerpen van gebruikersinterfaces of ervaringen. – Het opnemen van gebruikersfeedback en bruikbaarheidstesten om ontwerpen te optimaliseren voor gebruiksgemak en effectiviteit.
Scrum-raamwerk
– Organiseert het werk in iteraties van vaste lengte, sprints genaamd, waarbij multifunctionele teams samenwerken om incrementele verbeteringen te realiseren. Scrum-raamwerk bevordert transparantie, inspectie en aanpassing.
– Bij het beheren van complexe projecten of ontwikkelingsinspanningen. – Het werk opdelen in beheersbare stukken en de voortgang regelmatig beoordelen om verbeterpunten te identificeren en de plannen dienovereenkomstig aan te passen.
Testgestuurde ontwikkeling (TDD)
– Betreft het schrijven van geautomatiseerde tests voordat code wordt geschreven, met als doel de ontwikkeling te stimuleren door een focus op vereisten en functionaliteit. Testgestuurde ontwikkeling (TDD) moedigt incrementele ontwikkeling en codekwaliteit aan.
– Bij het schrijven van softwarecode of het implementeren van nieuwe functies. – Het vooraf definiëren van testgevallen en verwachte resultaten om de ontwikkeling te begeleiden en ervoor te zorgen dat de code aan de gespecificeerde vereisten voldoet.
Rapid prototyping
– Gebruikt snelle ontwikkelingstechnieken en hulpmiddelen om snel functionele prototypes van producten of functies te creëren voor testen en evaluatie. Rapid prototyping versnelt het ontwerp- en validatieproces.
– Bij het verkennen van nieuwe productideeën of ontwerpconcepten. – Snel prototypes bouwen om feedback te verzamelen, potentiële problemen te identificeren en ontwerpen te herhalen voordat wordt geïnvesteerd in volledige ontwikkeling.
AIOps is de toepassing van kunstmatige intelligentie op IT-operaties. Het is bijzonder nuttig geworden voor modern IT-beheer in gehybridiseerde, gedistribueerde en dynamische omgevingen. AIOps is een belangrijk operationeel onderdeel geworden van moderne digitale organisaties, gebouwd rond software en algoritmen.
Agile begon als een lichtgewicht ontwikkelingsmethode in vergelijking met zwaargewicht softwareontwikkeling, wat het kernparadigma is van de voorgaande decennia van softwareontwikkeling. In 2001 werd het Manifest voor Agile Software Development geboren als een reeks principes die het nieuwe paradigma voor softwareontwikkeling definieerden als een continue iteratie. Dit zou ook van invloed zijn op de manier van zakendoen.
Agile Program Management is een middel om onderling samenhangend werk zodanig te beheren, plannen en coördineren dat: waarde levering wordt benadrukt voor alle belangrijke belanghebbenden. Agile Program Management (AgilePgM) is een gedisciplineerde maar flexibele agile benadering voor het managen van transformationele verandering binnen een organisatie.
Agile projectmanagement (APM) is een strategie die grote projecten opdeelt in kleinere, beter beheersbare taken. In de APM-methodologie wordt elk project in kleine secties voltooid - vaak iteraties genoemd. Elke iteratie wordt voltooid volgens de levenscyclus van het project, te beginnen met de initiaal Design en vordert naar testen en vervolgens kwaliteitsborging.
Agile Modeling (AM) is een methodologie voor het modelleren en documenteren van op software gebaseerde systemen. Agile Modeling is van cruciaal belang voor de snelle en continue levering van software. Het is een verzameling waarden, principes en praktijken die leiden tot effectieve, lichtgewicht softwaremodellering.
Agile Business Analysis (AgileBA) is een certificering in de vorm van begeleiding en training voor bedrijfsanalisten die in agile omgevingen willen werken. Om deze verschuiving te ondersteunen, helpt AgileBA de bedrijfsanalist ook om Agile-projecten te relateren aan een bredere organisatie missie
or strategie. Om ervoor te zorgen dat analisten over de nodige vaardigheden en expertise beschikken, werd AgileBA-certificering ontwikkeld.
Agile leiderschap is de belichaming van agile manifestprincipes door een manager of managementteam. Agile leiderschap heeft invloed op twee belangrijke niveaus van een bedrijf. Het structurele niveau definieert de rollen, verantwoordelijkheden en key performance indicators. Het gedragsniveau beschrijft de acties die leiders aan anderen laten zien op basis van agile principes.
Bimodal Portfolio Management (BimodalPfM) helpt een organisatie bij het gelijktijdig beheren van zowel agile als traditionele portfolio's. Bimodal Portfolio Management - ook wel bimodale ontwikkeling genoemd - is bedacht door onderzoeks- en adviesbureau Gartner. Het bedrijf voerde aan dat veel agile organisaties nog steeds bepaalde aspecten van hun activiteiten moesten uitvoeren met behulp van traditionele leveringsmodellen.
Business innovatie gaat over het creëren van nieuwe kansen voor een organisatie om haar kernaanbod en inkomstenstromen opnieuw uit te vinden en de waarde voorstel voor bestaande of nieuwe klanten, waardoor het hele bedrijf vernieuwd wordt model. Bedrijf innovatie veren door inzicht te krijgen in de structuur van de markt en zo op die veranderingen in te spelen of erop te anticiperen.
Business modelinnovatie gaat over het vergroten van het succes van een organisatie met bestaande producten en technologieën door een overtuigende waarde voorstel in staat om een nieuwe voort te stuwen bedrijfsmodel klanten opschalen en een blijvend concurrentievoordeel creëren. En het begint allemaal met het beheersen van de belangrijkste klanten.
een consument merk een bedrijf als Procter & Gamble (P&G) definieert “constructieve verstoring” als: de bereidheid om te veranderen, aan te passen en nieuwe trends en technologieën te creëren die onze sector voor de toekomst zullen vormgeven. Volgens P&G draait het rond vier pijlers: lean innovatie, merk bouw, supply chain en digitalisering & data-analyse.
Dat is een proces dat een continue feedbacklus vereist om een waardevol product te ontwikkelen en een levensvatbaar bedrijf op te bouwen model. doorlopend innovatie is een mentaliteit waarbij producten en diensten worden ontworpen en geleverd om ze af te stemmen op het probleem van de klant en niet op de technische oplossing van de oprichters.
A Design sprint is een bewezen vijfdaags proces waarbij kritische zakelijke vragen worden beantwoord door snelle Design en prototyping, gericht op de eindgebruiker. EEN Design sprint begint met een wekelijkse uitdaging die moet eindigen met een prototype, test aan het einde, en dus een geleerde les om te herhalen.
Tim Brown, Executive Chair van IDEO, gedefinieerd Design denken als “een mensgerichte benadering van” innovatie die put uit de toolkit van de ontwerper om de behoeften van mensen, de mogelijkheden van technologie en de vereisten voor zakelijk succes te integreren.” Daarom zijn wenselijkheid, haalbaarheid en levensvatbaarheid in evenwicht om kritieke problemen op te lossen.
DevOps verwijst naar een reeks praktijken die worden uitgevoerd om geautomatiseerde softwareontwikkelingsprocessen uit te voeren. Het is een vervoeging van de term 'ontwikkeling' en 'operations' om te benadrukken hoe functies in IT-teams integreren. DevOps-strategieën bevorderen het naadloos bouwen, testen en implementeren van producten. Het is bedoeld om een brug te slaan tussen ontwikkelings- en operationele teams om de ontwikkeling volledig te stroomlijnen.
Productontdekking is een cruciaal onderdeel van agile-methodologieën, omdat het doel is ervoor te zorgen dat producten waar klanten van houden, worden gebouwd. Productontdekking omvat het leren door middel van een reeks methoden, waaronder: Design denken, lean start-up en A/B-testen om er maar een paar te noemen. Dual Track Agile is een agile methodiek die bestaat uit twee afzonderlijke sporen: de “discovery” track en de “delivery” track.
Feature-Driven Development is een pragmatisch softwareproces dat klant- en architectuurgericht is. Feature-Driven Development (FDD) is een agile softwareontwikkeling model dat de workflow organiseert op basis van welke functies vervolgens moeten worden ontwikkeld.
eXtreme Programming is eind jaren negentig ontwikkeld door Ken Beck, Ron Jeffries en Ward Cunningham. Gedurende deze tijd werkte het trio aan het Chrysler Comprehensive Compensation System (C1990) om het salarissysteem van het bedrijf te helpen beheren. eXtreme Programming (XP) is een methode voor softwareontwikkeling. Het is ontworpen om de softwarekwaliteit en het vermogen van software om zich aan te passen aan veranderende klantbehoeften te verbeteren.
Het ICE-scoremodel is een agile methodologie die prioriteit geeft aan functies met behulp van gegevens op basis van drie componenten: impact, vertrouwen en implementatiegemak. Het ICE-scoremodel is oorspronkelijk gemaakt door auteur en groei expert Sean Ellis om bedrijven te helpen uitbreiden. Vandaag de model wordt algemeen gebruikt om prioriteit te geven aan projecten, functies, initiatieven en uitrol. Het is bij uitstek geschikt voor productontwikkeling in een vroeg stadium waar er een continue stroom van ideeën is en het momentum moet worden behouden.
An innovatie trechter is een hulpmiddel of proces dat ervoor zorgt dat alleen de beste ideeën worden uitgevoerd. In metaforische zin screent de trechter innovatieve ideeën op levensvatbaarheid, zodat alleen de beste producten, processen of bedrijfsmodellen worden op de markt gebracht. Een innovatie funnel biedt een kader voor het screenen en testen van innovatieve ideeën voor levensvatbaarheid.
Afhankelijk van hoe goed het probleem is gedefinieerd en hoe goed het domein is gedefinieerd, hebben we vier hoofdtypen innovaties: fundamenteel onderzoek (probleem en domein of niet goed gedefinieerd); doorbraak innovatie (domein is niet goed gedefinieerd, het probleem is goed gedefinieerd); in stand houden innovatie (zowel probleem als domein zijn goed gedefinieerd); en storend innovatie (domein is goed gedefinieerd, het probleem is niet goed gedefinieerd).
De innovatie loop is een methodologie/raamwerk afgeleid van de Bell Labs, die produceerde innovatie op schaal gedurende de 20e eeuw. Ze leerden hoe ze een hybride konden gebruiken innovatie management model gebaseerd op wetenschap, uitvindingen, engineering en productie op schaal. Door gebruik te maken van individuele genialiteit, creativiteit en kleine/grote groepen.
De Agile-methodologie is vooral bedacht voor softwareontwikkeling (en andere bedrijfsdisciplines hebben het ook overgenomen). Lean denken is een procesverbeteringstechniek waarbij teams prioriteit geven aan de waarde streams om het continu te verbeteren. Beide methodieken beschouwen de klant als de belangrijkste drijfveer voor verbetering en afvalvermindering. Beide methodieken zien verbetering als iets continus.
Een startend bedrijf is een hightechbedrijf dat probeert een schaalbare bedrijfsmodel in technologiegedreven industrieën. Een startend bedrijf volgt meestal een lean-methodologie, waarbij continu innovatie, aangedreven door ingebouwde virale lussen is de regel. Dus rijden groei en bouwen netwerk effecten als gevolg hiervan strategie.
Kanban is een lean manufacturing-raamwerk dat voor het eerst werd ontwikkeld door Toyota aan het eind van de jaren veertig. Het Kanban-framework is een middel om werk te visualiseren terwijl het zich voortzet door mogelijke knelpunten te identificeren. Het doet dat via een proces dat just-in-time (JIT)-productie wordt genoemd om engineeringprocessen te optimaliseren, productieproducten te versnellen en de go-to-market te verbeteren strategie.
RAD werd voor het eerst geïntroduceerd door auteur en adviseur James Martin in 1991. Martin erkende en profiteerde vervolgens van de eindeloze maakbaarheid van software bij het ontwerpen van ontwikkelingsmodellen. Rapid Application Development (RAD) is een methodologie die zich richt op snelle levering door continue feedback en frequente iteraties.
Scaled Agile Lean Development (ScALeD) helpt bedrijven bij het ontdekken van een evenwichtige benadering van agile transitie- en schaalvragen. De ScALed-aanpak helpt bedrijven succesvol in te spelen op veranderingen. Geïnspireerd door een combinatie van lean en agile waarden, is ScALed praktijkgericht en kan worden voltooid via verschillende agile kaders en praktijken.
Het Spotify-model is een autonome benadering om agile op te schalen, gericht op cultuurcommunicatie, verantwoording en kwaliteit. De Spotify model werd voor het eerst erkend in 2012 nadat Henrik Kniberg en Anders Ivarsson een witboek uitbrachten waarin werd beschreven hoe streamingbedrijf Spotify wendbaarheid benaderde. Daarom is de Spotify model vertegenwoordigt een evolutie van agile.
Zoals de naam al doet vermoeden, is TDD een testgestuurde techniek om snel en duurzaam hoogwaardige software te leveren. Het is een iteratieve benadering gebaseerd op het idee dat een falende test moet worden geschreven voordat er code voor een functie of functie wordt geschreven. Test-Driven Development (TDD) is een benadering van softwareontwikkeling die is gebaseerd op zeer korte ontwikkelingscycli.
Timeboxing is een eenvoudige maar krachtige techniek voor tijdbeheer om de productiviteit te verbeteren. Timeboxing beschrijft het proces van proactief plannen van een tijdsblok om in de toekomst aan een taak te besteden. Het werd voor het eerst beschreven door auteur James Martin in een boek over agile softwareontwikkeling.
Scrum is een methodologie die mede is ontwikkeld door Ken Schwaber en Jeff Sutherland voor effectieve teamsamenwerking bij complexe producten. Scrum werd in de eerste plaats bedacht voor softwareontwikkelingsprojecten om elke 2-4 weken nieuwe softwaremogelijkheden te leveren. Het is een subgroep van agile die ook wordt gebruikt in projectbeheer om de productiviteit van startups te verbeteren.
Scrumban is een projectmanagementraamwerk dat een hybride is van twee populaire agile-methodologieën: Scrum en Kanban. Scrumban is een populaire benadering om bedrijven te helpen zich te concentreren op de juiste strategische taken en tegelijkertijd hun processen te versterken.
Scrum-antipatronen beschrijven elke aantrekkelijke, eenvoudig te implementeren oplossing die een probleem uiteindelijk erger maakt. Daarom zijn dit de gewoonte die u niet moet volgen om te voorkomen dat er problemen ontstaan. Enkele klassieke voorbeelden van scrum-antipatronen zijn afwezige producteigenaren, vooraf toegewezen tickets (waardoor individuen geïsoleerd werken) en kortingen achteraf (waarbij beoordelingsbijeenkomsten niet nuttig zijn om echt verbeteringen aan te brengen).
Scrum op schaal (Scrum@Scale) is een raamwerk dat Scrum-teams gebruiken om complexe problemen aan te pakken en hoogwaardige producten te leveren. Scrum op schaal is tot stand gekomen door een joint venture tussen de Scrum Alliance en Scrum Inc. De joint venture stond onder toezicht van Jeff Sutherland, een mede-maker van Scrum en een van de belangrijkste auteurs van het Agile Manifesto.
Stretch-doelstellingen beschrijven elke taak die een agile team van plan is te voltooien zonder zich uitdrukkelijk te verplichten dit te doen. Teams nemen stretch-doelstellingen op tijdens een Sprint of Program Increment (PI) als onderdeel van Scaled Agile. Ze worden gebruikt wanneer het agile team niet zeker is van zijn capaciteit om een doel te bereiken. Daarom zijn stretch-doelstellingen in plaats daarvan resultaten die, hoewel uiterst wenselijk, niet het verschil zijn tussen het succes of falen van elke sprint.
De waterval model werd voor het eerst beschreven door Herbert D. Benington in 1956 tijdens een presentatie over de software die werd gebruikt bij radarbeeldvorming tijdens de Koude Oorlog. Omdat er in die tijd geen op kennis gebaseerde, creatieve strategieën voor softwareontwikkeling bestonden, werd de watervalmethode de standaardpraktijk. De waterval model is een lineair en sequentieel raamwerk voor projectbeheer.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
Ontdek meer van FourWeekMBA
Abonneer u nu om te blijven lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.
