Tuckman stelde voor dat groepen door vijf ontwikkelingsstadia gaan, vanaf het moment dat de groep elkaar voor het eerst ontmoet tot project voltooiing. Naarmate leden van het team elkaar beter leren kennen, wordt het team zelf volwassener naarmate de relaties tot stand komen. Tijdens de ontwikkelingsfase adopteert de leider van de groep ook een nieuwe leiderschap stijl. Tuckmans stadia van groepsontwikkeling werden in 1965 ontwikkeld door psycholoog Bruce Tuckman. Tuckmans stadia van groepsontwikkeling vormen een beknopt en elegant kader voor teamontwikkeling en gedrag.
De stadia van groepsontwikkeling van Tuckman begrijpen
Tuckman stelde voor dat groepen door vijf ontwikkelingsstadia gaan, vanaf het moment dat de groep elkaar voor het eerst ontmoet tot project voltooiing.
Naarmate leden van het team elkaar beter leren kennen, wordt het team zelf volwassener naarmate de relaties tot stand komen.
Tijdens de ontwikkelingsfase adopteert de leider van de groep ook een nieuwe leiderschap stijl.
De model biedt een relatief eenvoudige manier om te begrijpen hoe groepen evolueren en is vooral nuttig om individuen te helpen samenwerken als een samenhangende eenheid.
De model is ook vergelijkbaar met het continuüm van Tannenbaum en Schmidt en de situationele leiderschap tool – die beide rond dezelfde tijd zijn ontwikkeld.
De vijf fasen van het groepsontwikkelingsmodel van Tuckman
Laten we nu eens kijken naar de vijf fasen die een groep doorloopt:
Tijdens de eerste fase worden de individuele teamleden aan elkaar voorgesteld.
De sfeer is formeel en beleefd, maar de meeste leden staan te popelen om aan het werk te gaan en hun nieuwe collega's te leren kennen.
Persoonlijke vaardigheden, achtergrond en interesses komen aan bod.
Zo ook project doelen, tijdlijnen, basisregels en individuele rollen.
bestorming
In de stormfase begint de realiteit van het moeten voltooien van de taak door te dringen.
Opwinding maakt plaats voor frustratie en woede, waardoor sommige persoonlijkheden botsen.
Op dit punt kan het team gefrustreerd raken door de tekortkomingen van anderen of ervoor kiezen om ze te accepteren.
Normen
Hier beginnen teamleden de unieke sterke punten van hun collega's op te merken en te waarderen.
Ook is er het besef dat een verscheidenheid aan meningen en ervaringen het team uiteindelijk sterker maakt.
Als gevolg hiervan voelen individuen zich onderdeel van iets groters, wat de teamcohesie en effectiviteit vergroot.
Uitvoerend
Tijdens de vierde fase zijn de leden tevreden met het proces van het team naar een doel.
Ze hebben vertrouwen in hun capaciteiten en ook in de capaciteiten van collega's.
Rollen en verantwoordelijkheden kunnen ook vloeiender worden naarmate er hulp wordt geboden aan degenen die het nodig hebben.
Uitstel
Wanneer de doel is bereikt, erkent het team individuele bijdragen en wordt het vervolgens opgeheven.
Dit wordt ook wel de rouwfase genoemd omdat leden een gevoel van verlies voelen nadat ze gescheiden zijn van degenen met wie ze een betekenisvolle ervaring hebben gedeeld.
Alle lessen die uit het proces zijn getrokken, moeten worden doorgegeven aan een verantwoordelijke persoon voor gebruik door toekomstige teams.
Waarom is het model van Tuckman belangrijk?
Tuckman's model is belangrijk omdat het de groepseffectiviteit vergroot. Veel bedrijven maken de fout om aan te nemen dat teams voor onbepaalde tijd in de vierde of presterende fase opereren.
Het samenbrengen van een stel getalenteerde individuen in een kamer resulteert echter niet automatisch in een getalenteerde groep. Hier zijn enkele algemene tips om te gebruiken in combinatie met de vijf fasen:
Stel een duidelijk doel in
En kom er dan regelmatig op terug.
Doel definieert het kader waarbinnen alle volgende beslissingen worden genomen.
Stel basisregels in
Regels definiëren in ieder geval aanvaardbare gedragsnormen.
Ieder mens heeft zijn eigen stijl van werken.
Aan zichzelf overgelaten, botsen deze stijlen met andere en veroorzaken ze inefficiëntie en een gebrek aan productiviteit.
Identificeer een begeleider
Een goede facilitator handhaaft de spelregels en drijft de groep vooruit.
De meest effectieve teams kunnen leiders regelmatig rouleren om burn-out te voorkomen zonder dat dit invloed heeft op hun prestatie.
Accepteer conflict
Conflicten moeten niet worden vermeden, maar moeten worden geaccepteerd als een natuurlijk en gezond gevolg van het uiten van een eigen mening door individuen in een groep.
Hoe conflict is beheerd bepaalt of de groep bestaande processen verbetert en de banden tussen individuen versterkt.
Deelname
Groepsparticipatie is van vitaal belang, aangezien de groep zo sterk is als de zwakste schakel.
Elk lid moet worden bijgebracht met een gevoel van verantwoordelijkheid voor het voltooien van hun toegewezen taken.
Om productieve participatie te verhogen, urenregistratie of andere monitoring van werknemers software kunnen worden gebruikt.
Key afhaalrestaurants
Tuckmans stadia van groepsontwikkeling vormen een beknopt en elegant kader voor teamontwikkeling en -gedrag. De model werd in 1965 ontwikkeld door psycholoog Bruce Tuckman.
Tuckmans stadia van groepsontwikkeling bestaan uit vijf fasen: Forming, Storming, Norming, Performing en Adjourning. Elke fase heeft bijbehorende gevoelens of gedragspatronen die de groep in de eerste plaats helpen om uitdagingen te overwinnen.
Tuckmans stadia van groepsontwikkeling suggereren dat talent slechts een onderdeel is van een effectief team. Enkele algemene tips voor het verbeteren van de effectiviteit zijn onder meer het stellen van een duidelijk doel en basisregels, het identificeren van facilitators, het accepteren van conflicten en het aanmoedigen van groepsparticipatie.
Tuckman's model is belangrijk omdat het de effectiviteit van de groep vergroot. Veel bedrijven maken de fout om ervan uit te gaan dat teams voor onbepaalde tijd in de vierde of presterende fase opereren. Terwijl Tuckman's model helpt organisaties te begrijpen dat groepsontwikkeling door vijf hoofdfasen gaat: vormen, bestormen, ochtenden, optreden en verdagen. Optreden is dus een van de fasen in het proces.
De zes denkhoeden model werd in 1986 gecreëerd door psycholoog Edward de Bono, die opmerkte dat persoonlijkheidstype een belangrijke drijfveer was voor de manier waarop mensen probleemoplossing benaderden. Zo bekijken optimisten situaties anders dan pessimisten. Analytische individuen kunnen ideeën genereren die een meer emotioneel persoon niet zou doen, en vice versa.
Waardestroomtoewijzing maakt gebruik van stroomdiagrammen om analyseren en vervolgens de levering van producten en diensten te verbeteren. Value stream mapping (VSM) is gebaseerd op het concept van: waarde streams – dit zijn een reeks opeenvolgende stappen die uitleggen hoe een artikel of dienst wordt geleverd aan consumenten.
Affiniteitsgroepering is een gezamenlijk prioriteringsproces waarbij groepsdeelnemers brainstormen over ideeën en kansen op basis van hun overeenkomsten. Affiniteitsgroepering is een breed en veelzijdig proces op basis van eenvoudige maar zeer effectieve ideeën. Het helpt teams om teams te genereren en vervolgens te organiseren op basis van hun gelijkenis of gelijkenis.
Het visgraatdiagram is een op diagrammen gebaseerde techniek die wordt gebruikt in brainstorming om mogelijke oorzaken voor een probleem te identificeren, dus het is een visuele weergave van oorzaak en gevolg. Het probleem of effect dient als de kop van de vis. Mogelijke oorzaken van het probleem staan vermeld op de individuele “botten” van de vis. Dit stimuleert probleemoplossende teams om een breed scala aan alternatieven te overwegen.
Achttien jaar later werd het aangepast door psycholoog Bob Eberle in zijn boek SCAMPER: Games for Imagination Development. De SCAMPER-methode werd voor het eerst beschreven door reclameman Alex Osborne in 1953. De SCAMPER-methode is een vorm van creatief het denken or probleemoplossing gebaseerd op het evalueren van ideeën of groepen ideeën.
Het MECE-raamwerk is een uitputtende uitdrukking van informatie die rekening moet houden met alle denkbare scenario's. Hoewel het raamwerk wordt gebruikt bij het categoriseren van informatie en gegevensverwerking, wordt het vaak gebruikt bij het formuleren van problemen en het vervolgens oplossen ervan. Het MECE-raamwerk is een middel om informatie uitputtend te groeperen in categorieën die zowel wederzijds uitsluitend (ME) als collectief uitputtend (CE) zijn.
Het Nadler-Tushman Congruence Model is ontwikkeld door David Nadler en Michael Tushman van de Columbia University. Het Nadler-Tushman Congruence Model is een diagnostisch hulpmiddel dat probleemgebieden binnen een bedrijf identificeert. In de context van bedrijfCongruentie treedt op wanneer de doelen van verschillende mensen of belangengroepen samenvallen.
De verandering van Lewin beheermodel helpt bedrijven om te gaan met de onzekerheid en weerstand die gepaard gaan met verandering. Kurt Lewin, een van de eerste academici die zijn onderzoek toespitste op groepsdynamiek, ontwikkelde een drietraps model. Hij stelde voor dat het gedrag van individuen gebeurde als een functie van groepsgedrag.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
