Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijf. Een bedrijfswaardering is een analyse gebruikt om de economische waarde van een bedrijf of bedrijfsonderdeel. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen voor een deel wetenschap en voor een deel kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijf te beoordelen met betrekking tot lokale, nationale of wereldwijde economische omstandigheden. Ze kijken ook naar het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
Inhoudsopgave
Een bedrijfswaardering begrijpen
Deze overwegingen leiden uiteindelijk tot een schatting van de waarde van het betrokken bedrijf. Hoewel taxaties gewoonlijk worden geassocieerd met fusies en overnames, zijn ze ook nuttig voor:
Wijzigingen in het eigendom van het bedrijf of het nalaten van aandelen aan kinderen als onderdeel van opvolgingsplanning.
Het aantrekken van investeringskapitaal.
Echtscheidingsprocedures.
Vaststellen van de mate van eigendom van een joint venture-partner.
Fiscale doeleinden.
Verschillende benaderingen van bedrijfswaardering
Niet alle bedrijven zijn gelijk gemaakt, dus er zijn verschillende benaderingen die analisten kunnen gebruiken om: waarde een bedrijf.
1 – De kostenbenadering.
Deze benadering houdt rekening met de kosten die gemoeid zijn met het vervangen of herbouwen van een activum en wordt vaak gebruikt om: waarde onroerend goed of beleggingseffecten. Het wordt meestal niet gebruikt om waarde een bedrijf dat continu bezig is.
2 – De marktbenadering
Hier zal de analist de recente verkopen van vergelijkbare openbare bedrijven beoordelen. Mogelijk moeten waarderingsaanpassingen worden aangebracht als er grote verschillen zijn tussen het bedrijf dat wordt getaxeerd en het bedrijf dat al is verkocht.
De marktbenadering omvat het vergelijkbare bedrijf analyse, of kortweg "comps". Dit omvat een vergelijking van handelsmultiples zoals P/E en EBITDA, waarbij de laatste een van de meest gebruikelijke waarderingsmethoden is. Marktkapitalisatie, nettoschuld, omzet, omvang (inkomsten, activa, werknemers) en zelfs geografische context worden ook in andere methoden overwogen.
Deze aanpak vereist uiteraard dat er vergelijkbare bedrijven bestaan. Het kan dus ongeschikt zijn voor ongebruikelijke, niche- of zeer innovatieve bedrijven.
3 – De discounted cashflow (DCF)-benadering
De DCF-benadering is de meest omvattende van de drie omdat ze bedrijven beoordeelt op hun intrinsieke waarde. De analyse vereist dat een financiële model worden gemaakt in Excel op basis van uitgebreide gegevensschattingen en aannames.
Gegevens worden door de analist gebruikt om de vrije kasstroom over een verwachte toekomstige periode te voorspellen. Dit wordt gedaan door de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) van het bedrijf te berekenen, oftewel de verwachte rendementen die door schuld- en aandelenverschaffers worden vereist.
De gewogen gemiddelde kapitaalkosten kunnen ook worden gedefinieerd als de kapitaalkosten. Dat is een percentage – na aftrek van het gewicht van het eigen vermogen en de schulden die het bedrijf aanhoudt – dat inschat hoeveel het voor dat bedrijf kost om kapitaal te krijgen in de vorm van eigen vermogen, schuld of beide. In financiën, de prijsstelling van kapitaalgoederen model (of CAPM) is een model of raamwerk dat helpt bij het theoretisch beoordelen van het rendement dat nodig is voor een actief om een gediversifieerde portefeuille op te bouwen die bevredigende rendementen kan opleveren.
Voor grotere organisaties met meerdere business units benadert en waardeert de DCF elke unit afzonderlijk. Vervolgens worden eenheidswaarderingen gecombineerd om een definitieve waardering te geven.
Hoewel een aanzienlijke inspanning vooraf vereist is, zijn de resultaten van een DCF-waardering het meest nauwkeurig.
Case Study's
Fusies en Overnames (M&A):
Waarderingsmethode: Vergelijkbare bedrijfsanalyse (CCA) en Transactievergelijkbare analyse (TCA) worden vaak gebruikt, samen met Discounted Cash Flow (DCF) analyse.
Opvolgingsplanning:
Waarderingsmethode: Fair Market Value (FMV) wordt doorgaans gebruikt voor overdrachten van familiebedrijven.
Kapitaal vergroten:
Waarderingsmethode: Pre-money en post-money waarderingen worden gebruikt voor startups, vaak gebaseerd op DCF analyse of marktcomposities.
Echtscheidingsprocedures:
Waarderingsmethode: Eerlijke marktwaarde wordt gewoonlijk gebruikt om billijk te bepalen distributie.
Joint venture-partnerschap:
Waarderingsmethode: De partners kunnen verschillende methoden gebruiken, waaronder DCF analyse en op onderhandeling gebaseerde waardering.
Belasting:
Waarderingsmethode: De Internal Revenue Service (IRS) vereist vaak Fair Market Value (FMV) voor successie- en schenkingsbelastingdoeleinden.
Aandelenbezitplannen voor werknemers (ESOP's):
Waarderingsmethode: ESOP-taxaties worden doorgaans uitgevoerd met behulp van meerdere methoden, waaronder DCF analyse en marktcomposities.
Een bedrijf verkopen:
Waarderingsmethode: DCF analyseDe Earnings Multiplier-methode en marktcomposities worden vaak gebruikt om de verkoopprijzen vast te stellen.
Procesvoering:
Waarderingsmethode: Getuigen-deskundigen kunnen verschillende benaderingen hanteren, waaronder DCF analyse en marktcomposities, afhankelijk van het geval.
Koop-verkoopovereenkomsten:
Waarderingsmethode: Overeenkomsten specificeren doorgaans de methode, die DCF, marktcomposities of een vaste prijs kan omvatten.
Faillissement:
Waarderingsmethode: Op activa gebaseerde waardering wordt vaak gebruikt om activa en passiva te beoordelen.
Initiële openbare aanbieding (IPO):
Waarderingsmethode: DCF analyse, vergelijkbaar bedrijf analyse (CCA) en precedenttransacties worden gebruikt om de IPO-prijs te bepalen.
Vastgoed planning:
Waarderingsmethode: Fair Market Value (FMV) is van cruciaal belang voor estate planning en distributie onder erfgenamen.
Financiële rapportage:
Waarderingsmethode: Kermis waarde boekhoudnormen vereisen mogelijk DCF analyse of marktcomposities voor de waardering van activa.
Waardering van intellectueel eigendom:
Waarderingsmethode: Hierbij wordt gebruik gemaakt van de Relief from Royalty-methode of de kostenbenadering waarde patenten, handelsmerken en intellectueel eigendom.
Opstartwaardering:
Waarderingsmethode: Startups vertrouwen vaak op DCF analyse, de Risk Factor Summation-methode of de Berkus-methode.
Aanvraag banklening:
Waarderingsmethode: Kredietverstrekkers kunnen waardering op basis van activa of waardering op basis van cashflow gebruiken om te beoordelen of een lening in aanmerking komt.
Compensatie voor de werknemer:
Waarderingsmethode: Bedrijven kunnen hiervoor Black-Scholes- of Binomiale Optieprijsmodellen gebruiken waarde aandelen opties.
Verzekeringsdoeleinden:
Waarderingsmethode: Verzekeringsmaatschappijen kunnen vervangingskostenwaardering of marktwaarde gebruiken voor de beoordeling van de dekking.
Exitstrategieplanning:
Waarderingsmethode: Ondernemers gebruiken verschillende methoden om de bedrijfswaarde te schatten voor exitplanning, inclusief DCF analyse en marktcomposities.
Franchisewaardering:
Waarderingsmethode: De Multiplier-methode of op inkomen gebaseerde benaderingen worden gebruikt om de waarde van franchisebedrijven.
Waardering van Real Estate Investment Trust (REIT).:
Waarderingsmethode: DCF analyse wordt vaak gebruikt om de waarde van de door REIT's aangehouden vastgoedactiva.
Licentieovereenkomsten:
Waarderingsmethode: De Relief from Royalty-methode wordt vaak gebruikt waarde licentieovereenkomsten voor intellectueel eigendom.
Strategische Planning:
Waarderingsmethode: Script analyse het gebruik van DCF en marktcomposities helpt bedrijven toekomstige strategische stappen te beoordelen.
Management buy-outs:
Waarderingsmethode: DCF analyse en marktcomposities helpen managementteams bij het kopen van het bedrijf van de huidige eigenaren.
Key afhaalrestaurants
Een bedrijfsevaluatie is een proces waarbij een ervaren analist een bedrijf of bedrijfsonderdeel waardeert.
Bedrijfsevaluaties worden vaak gezien bij fusies en overnames. Maar ze zijn ook belangrijk bij successieplanning, kapitaalwerving, echtscheidingsprocedures en het aangaan van een joint venture.
Een bedrijfsevaluatie kan op drie verschillende manieren worden benaderd. Hoewel arbeidsintensief, is de DCF-benadering de meest nauwkeurige omdat deze rekening houdt met de intrinsieke waarde van een bedrijf.
Belangrijkste kenmerken:
Overzicht bedrijfswaardering: Bedrijfswaardering is een formeel gegeven analyse dat bepaalt de economie waarde van een bedrijf of een specifiek bedrijfsonderdeel. Het combineert elementen van zowel wetenschap als kunst, waarbij rekening wordt gehouden met financiële prestaties, economische omstandigheden, activa, passiva en gepatenteerde technologie.
Gebruiksscenario's voor bedrijfswaardering: Bedrijfswaarderingen zijn niet beperkt tot fusies en overnames; ze zijn ook essentieel voor verschillende doeleinden, zoals eigendomsveranderingen, opvolgingsplanning, het aantrekken van kapitaal, echtscheidingsprocedures, joint venture-partnerschappen en belastingen.
Verschillende waarderingsbenaderingen:
Kostenbenadering: deze methode beoordeelt de kosten van het vervangen of opnieuw opbouwen van een actief, dat doorgaans wordt gebruikt voor onroerend goed of beleggingseffecten, wat minder gebruikelijk is voor operationele bedrijven.
Markt benadering: Analisten evalueren het bedrijf door het te vergelijken met de recente verkopen van vergelijkbare publieke bedrijven. Er kunnen aanpassingen nodig zijn voor eventuele verschillen tussen het gewaardeerde bedrijf en de vergelijkbare bedrijven.
Discounted Cash Flow (DCF)-benadering: Deze uitgebreide methode bepaalt de intrinsieke waarde van een bedrijf door toekomstige vrije kasstromen te voorspellen op basis van gegevensschattingen en aannames. Het houdt rekening met de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) om toekomstige kasstromen te verdisconteren. De DCF-aanpak is bijzonder gedetailleerd en accuraat.
Gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC): WACC vertegenwoordigt de kapitaalkosten voor een bedrijf, rekening houdend met de rendementen die worden vereist door schuld- en aandelenverschaffers. Het is een cruciaal onderdeel van de DCF-aanpak en helpt bij het beoordelen van de kosten van het verkrijgen van kapitaal via eigen vermogen, schulden of een combinatie daarvan.
Kapitaalactivaprijsmodel (CAPM): CAPM is een financieel raamwerk dat wordt gebruikt om het rendement te evalueren dat nodig is om een actief deel te laten uitmaken van een gediversifieerde portefeuille die bevredigende rendementen kan opleveren.
DCF-aanpak voor grote organisaties: Voor grotere bedrijven met meerdere bedrijfseenheden omvat de DCF-aanpak het modelleren en waarderen van elke eenheid afzonderlijk. De waarderingen van individuele eenheden worden vervolgens samengevoegd om de definitieve bedrijfswaardering te bepalen.
Nauwkeurigheid van de DCF-aanpakHoewel de DCF-aanpak aanzienlijke inspanningen vooraf vergt op het gebied van het schatten en modelleren van gegevens, wordt het beschouwd als de meest nauwkeurige methode voor bedrijfswaardering, omdat het de intrinsieke waarde van een bedrijf beoordeelt. waarde.
De cirkel van competentie beschrijft iemands natuurlijke competentie op een gebied dat past bij zijn vaardigheden en capaciteiten. Buiten deze denkbeeldige cirkel bevinden zich vaardigheden en capaciteiten waar een persoon van nature minder bekwaam in is. Het concept werd gepopulariseerd door Warren Buffett, die betoogde dat beleggers alleen moeten investeren in bedrijven die ze kennen en begrijpen. De competentiecirkel is echter van toepassing op elk onderwerp en zelfs op elk individu.
Economische of marktgrachten vertegenwoordigen de lange termijn bedrijfsdeskundigen weerbaarheid. Of hoe lang bedrijfsdeskundigen kan zijn concurrentievoordeel behouden in de markt door de jaren heen. Warren Buffet, die de term 'gracht' populair maakte, noemde het een 'share of mind', in tegenstelling tot marktaandeel, als zodanig is het het kenmerk dat alle waardevolle merken hebben.
De Buffet Indicator is een maat voor het totaal waarde van alle beursgenoteerde aandelen in een land gedeeld door het BBP van dat land. Het is een maatstaf en ratio om te beoordelen of een markt ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het is een van de favoriete maatregelen van Warren Buffet als waarschuwing dat: financieel markten kunnen overgewaardeerd en riskanter zijn.
Durfkapitaal is een vorm van beleggen die gericht is op weddenschappen met een hoog risico, die waarschijnlijk zullen mislukken. Daarom zoeken durfkapitalisten naar hogere opbrengsten. Durfkapitaal is inderdaad gebaseerd op de machtswet, of de wet waarvoor een klein aantal weddenschappen veel zal opleveren voor de grotere aantallen lage rendementen of investeringen die naar nul gaan. Dat is het hele uitgangspunt van durfkapitaal.
Buitenlandse directe investeringen doen zich voor wanneer een persoon of bedrijf een belang van 10% of meer koopt in een bedrijf dat in een ander land actief is. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) houdt dit percentage in dat de investeerder invloed kan uitoefenen op of kan deelnemen aan het bestuur van een onderneming. Wanneer de rente echter lager is dan 10%, definieert het IMF het eenvoudig als een effect dat deel uitmaakt van een aandelenportefeuille. Buitenlandse directe investeringen (FDI) omvatten daarom de aankoop van een belang in een bedrijf door een entiteit die in een ander land is gevestigd.
Micro-investeren is het proces van het regelmatig investeren van kleine hoeveelheden geld. Het proces van micro-investeringen omvat kleine en soms onregelmatige investeringen waarbij het individu terugkerende betalingen kan doen of een forfaitair bedrag kan investeren zodra er contant geld beschikbaar komt.
Meme-aandelen zijn effecten die online viraal gaan en de aandacht trekken van de jongere generatie particuliere beleggers. Meme-beleggen is daarom een bottom-up, gemeenschapsgestuurde benadering van beleggen die zichzelf positioneert als het antoniem van beleggen in Wall Street. Ook wordt bij meme-beleggen vaak gekeken naar aantrekkelijke kansen met een lagere liquiditeit die misschien gemakkelijker in te halen zijn, waardoor brede speculatie mogelijk wordt, aangezien 'meme-investeerders' vaak op zoek zijn naar onevenredig kortetermijnrendementen.
Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Geaccrediteerde beleggers zijn individuen of entiteiten die geavanceerd genoeg worden geacht om effecten te kopen die niet zijn gebonden aan de wetten die normale beleggers beschermen. Deze kunnen risicokapitaal, angel-investeringen, private-equityfondsen, hedgefondsen, vastgoedbeleggingsfondsen en gespecialiseerde beleggingsfondsen omvatten, zoals die met betrekking tot cryptocurrency. Geaccrediteerde beleggers zijn daarom personen of entiteiten die mogen beleggen in effecten die complex, ondoorzichtig, losjes gereguleerd of anderszins niet geregistreerd zijn bij een financiële autoriteit.
Opstartwaardering beschrijft een reeks methoden die worden gebruikt om: waarde bedrijven met weinig of geen inkomsten. Daarom is startup-waardering het proces om te bepalen wat een startup waard is. Deze waarde verduidelijkt het vermogen van het bedrijf om aan de verwachtingen van klanten en investeerders te voldoen, gestelde mijlpalen te bereiken en het nieuwe kapitaal te gebruiken om te groeien.
Winst is het totale inkomen dat een bedrijf uit zijn activiteiten genereert. Dit omvat geld uit verkopen, investeringen en andere inkomstenbronnen. Cashflow daarentegen is het geld dat een bedrijf in- en uitstroomt. Dit onderscheid is van cruciaal belang om te begrijpen, aangezien een winstgevend bedrijf mogelijk een tekort aan contanten heeft en liquiditeitscrises heeft.
Dubbel boekhouden is de basis van de moderne financiële boekhouding. Het is gebaseerd op de boekhoudkundige vergelijking, waarbij activa gelijk zijn aan verplichtingen plus eigen vermogen. Dat is de fundamentele eenheid om financiële overzichten op te bouwen (balans, resultatenrekening en kasstroomoverzicht). Het basisconcept van dubbele invoer is dat een enkele transactie, die moet worden geregistreerd, twee rekeningen raakt.
Doel van de balans is om te rapporteren hoe de middelen om de activiteiten van het bedrijf uit te voeren zijn verkregen. De balans helpt om het financiële risico van een bedrijf te beoordelen en de eenvoudigste manier om het te beschrijven wordt gegeven door de boekhoudkundige vergelijking (activa = passiva + eigen vermogen).
De resultatenrekening, samen met de balans en het kasstroomoverzicht is een van de belangrijkste financiële overzichten om te begrijpen hoe bedrijven presteren op fundamenteel niveau. De resultatenrekening toont de opbrengsten en kosten voor een periode en of het bedrijf met winst of verlies draait (ook wel winst- en verliesrekening genoemd).
Het kasstroomoverzicht is het derde financiële overzicht, samen met de resultatenrekening en de balans. Het helpt om de liquiditeit van een organisatie te beoordelen door de kassaldi weer te geven die afkomstig zijn van operaties, investeringen en financiering. Het kasstroomoverzicht kan op twee verschillende manieren worden opgesteld: direct of indirect.
De kapitaalstructuur laat zien hoe een organisatie haar activiteiten heeft gefinancierd. Volgens de balans structuur, gewoonlijk kunnen activa van een organisatie worden opgebouwd door middel van eigen vermogen of passiva. Eigen vermogen bestaat meestal uit kapitaal van aandeelhouders en winstreserves. Waar in plaats daarvan verplichtingen kunnen bestaan uit kortlopende (kortlopende schulden) of langlopende (langlopende verplichtingen).
Kapitaaluitgaven of kapitaaluitgaven vertegenwoordigen het geld dat wordt uitgegeven aan dingen die kunnen worden geclassificeerd als vaste activa, met een langere termijn waarde. Als zodanig zullen ze worden opgenomen onder de vaste activa, op de balans, en ze zullen in de loop van de jaren worden afgeschreven. de verminderde waarde op de balans wordt ten laste van de winst en verlies gebracht.
Financiële overzichten helpen bedrijven om verschillende aspecten van het bedrijf te beoordelen, van winstgevendheid (resultatenrekening) tot hoe activa worden verkregen (balans), en inkomende en uitgaande kasstromen (kasstroomoverzicht). Jaarrekeningen zijn ook fiscaal verplicht voor bedrijven. Ze worden ook gebruikt door managers om de prestaties van het bedrijf te beoordelen.
Financiële modellering omvat de analyse van boekhoudkundige, financiële en zakelijke gegevens om toekomstige financiële prestaties te voorspellen. Financiële modellering wordt vaak gebruikt bij waardering, die bestaat uit het schatten van de waarde in dollars van een bedrijf op basis van verschillende parameters. Enkele van de meest voorkomende financiële modellen omvatten verdisconteerde kasstromen, de M&A model, en de CCA model.
Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijf. Een bedrijfswaardering is een analyse gebruikt om de economische waarde van een bedrijf of bedrijfsonderdeel. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen deels wetenschap en deels kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijf te beoordelen met betrekking tot lokale, nationale of mondiale economische omstandigheden. Ze zullen ook rekening houden met het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
De gewogen gemiddelde kapitaalkosten kunnen ook worden gedefinieerd als de kapitaalkosten. Dat is een percentage – na aftrek van het gewicht van het eigen vermogen en de schulden die het bedrijf aanhoudt – dat inschat hoeveel het voor dat bedrijf kost om kapitaal te krijgen in de vorm van eigen vermogen, schuld of beide.
Een financiële optie is een contract, gedefinieerd als een derivaat dat zijn waarde trekt op een reeks onderliggende variabelen (misschien de volatiliteit van het aandeel dat aan de optie ten grondslag ligt). Het bestaat uit twee partijen (optieschrijver en optiekoper). Dit contract biedt het recht van de optiehouder om de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen.
Een winstgevendheidsraamwerk helpt u binnen enkele minuten de winstgevendheid van elk bedrijf te beoordelen. Het begint door te kijken naar twee eenvoudige variabelen (opbrengsten en kosten) en van daaruit gaat het verder. Dit helpt ons te identificeren in welk deel van de organisatie er een winstgevendheidsprobleem is en van daaruit een strategie te bepalen.
De Triple Bottom Line (TBL) is een theorie die het niveau van maatschappelijk verantwoord ondernemen in het bedrijfsleven probeert te meten. In plaats van een enkele bottom line geassocieerd met winst, stelt de TBL-theorie dat er nog twee zouden moeten zijn: mensen en de planeet. Door mens, planeet en winst, het is mogelijk om een duurzamer te bouwen bedrijfsmodel en een circulair bedrijf.
Gedragsfinanciering of economie richt zich op het begrijpen hoe individuen beslissingen nemen en hoe die beslissingen worden beïnvloed door psychologische factoren, zoals vooroordelen, en hoe deze het collectief kunnen beïnvloeden. Gedragsfinanciering is een uitbreiding van klassieke financiën en economie die ervan uitgingen dat mensen altijd rationele keuzes maken op basis van het optimaliseren van hun resultaten, zonder context.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
