Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Inhoudsopgave
Inzicht in retailbeleggen
In vergelijking met institutionele beleggers handelen particuliere beleggers doorgaans minder vaak en in veel kleinere hoeveelheden. Met hoge makelaarskosten en geen vereiste om over een korte periode een rendement te genereren, hebben particuliere beleggers de neiging om voor de lange termijn te beleggen in bedrijven van hun keuze.
Daardoor oefenen ze minder invloed uit op bedrijfsbeslissingen en de aandelenmarkt. Particuliere beleggers hebben zelden toegang tot discussies in de directiekamer van bedrijven en hebben over het algemeen weinig gelegenheid om contact te onderhouden met bedrijfsleiders.
Desalniettemin verstrekken particuliere beleggers kapitaal aan groeiende bedrijven wanneer andere financieringsbronnen niet beschikbaar zijn. Aangezien ze de neiging hebben om voor een langere periode te investeren, zijn ze een geprefereerde bron van stabiel kapitaal.
Retailbeleggers zijn ook belangrijke aanjagers van het marktsentiment, gedefinieerd als de algemene houding van beleggers ten opzichte van een bepaald effect of bepaalde markt.
Verschillende soorten retailbeleggingen
Binnen retailbeleggen bestaan verschillende soorten beleggers:
Degenen die beleggen via een retailmakelaardij met volledige controle over hun beleggingen. Dit omvat degenen die deelnemen aan crowdfunded private equity-investeringen.
Degenen die accountmanagers hebben om hun portefeuille te overzien en namens hen beslissingen te nemen.
Groepen particuliere beleggers die geld en kennis bundelen om beslissingen te nemen waarvan elk groepslid profiteert. Deze staan ook wel bekend als investeringsclubs.
Voordelen van retailbeleggen
Hoewel kleine beleggers niet de financiële invloed van instellingen hebben, genieten ze verschillende voordelen:
Focus op lange termijn. Zoals opgemerkt in de inleiding, onderscheiden particuliere beleggers zich van institutionele beleggers doordat zij niet onder druk staan om in korte tijd rendement te genereren. De patiënt “buy-and-hold” strategie van de retailbeleggingen is minder gevoelig voor marktcorrecties op korte termijn.
Vrijheid van keuze. Hoewel veel institutionele beleggers beperkt zijn in het soort bedrijven dat ze kunnen overwegen, hebben particuliere beleggers de vrijheid om op hun gemak te beleggen. Velen kiezen ervoor om te profiteren van het small firm-effect, dat het vermogen beschrijft van een bedrijf met een kleine marktkapitalisatie om beter te presteren dan een groter bedrijf.
Persoonlijke interesse en aandacht. Aangezien particuliere beleggers hun eigen zuurverdiende kapitaal investeren, is de kans groter dat hun investeringen worden ondersteund door gedegen due diligence. Gecombineerd met een neiging tot geduld, hebben particuliere beleggers de overtuiging om winst te houden en te realiseren wanneer het hen uitkomt.
Sleutelfaciliteiten:
Retailbeleggen beschrijft beleggers die investeringsbeslissingen voor hun eigen rekeningen nemen.
Beleggen in de detailhandel wordt geassocieerd met kleinere, minder frequente transacties en een gebrek aan toegang tot bedrijfsdiscussies of bedrijfsleiders. Het is echter een stabiele bron van kapitaal voor opkomende bedrijven en heeft een aanzienlijke impact op het marktsentiment.
Beleggen in de detailhandel heeft verschillende voordelen ten opzichte van institutioneel beleggen. Retailbeleggers worden niet beperkt door de noodzaak om een rendement te genereren binnen een vooraf bepaald tijdsbestek. Dit geeft hen het vermogen om een langetermijnfocus te behouden, ondersteund door gedegen due diligence, overtuiging en persoonlijke interesse.
Belangrijkste kenmerken
Definitie van retailbeleggen: Bij retailbeleggen zijn niet-professionele beleggers betrokken die effecten voor hun eigen doeleinden kopen en verkopen. Het is populair geworden met de komst van commissievrije digitale platforms, waardoor individuen met kleine portefeuilles aan de handel kunnen deelnemen.
Kenmerken van particuliere beleggers:
Particuliere beleggers handelen doorgaans minder vaak en in kleinere hoeveelheden dan institutionele beleggers.
Ze beleggen vaak voor de lange termijn en hebben controle over hun beleggingskeuzes.
Particuliere beleggers hebben over het algemeen geen toegang tot discussies in de bestuurskamer van bedrijven en hebben slechts beperkte interactie met bedrijfsleiders.
Rol van particuliere beleggers:
Retailbeleggers bieden stabiel kapitaal aan groeiende bedrijven wanneer andere financieringsbronnen beperkt zijn.
Ze dragen bij aan het marktsentiment en beïnvloeden de algehele houding van beleggers ten opzichte van specifieke effecten of de markt als geheel.
Soorten retailbeleggen:
Individuen die beleggen via retailmakelaardijdiensten met volledige controle over hun beleggingen.
Degenen die accountmanagers hebben die toezicht houden op hun portefeuilles en namens hen investeringsbeslissingen nemen.
Investeringsclubs, waar groepen particuliere beleggers middelen en kennis bundelen om collectieve beslissingen te nemen.
Voordelen van retailbeleggen:
Langetermijnfocus: retailbeleggers hanteren een geduldig ‘buy-and-hold’-beleid strategie die minder gevoelig is voor marktschommelingen op de korte termijn.
Keuzevrijheid: Ze hebben de flexibiliteit om in een breed scala aan bedrijven te investeren, inclusief kleinere bedrijven die mogelijk beter presteren dan grotere.
Persoonlijke interesse en aandacht: Retailbeleggers investeren hun eigen kapitaal, voeren gedegen due diligence uit en nemen beslissingen op basis van overtuiging.
De cirkel van competentie beschrijft iemands natuurlijke competentie op een gebied dat past bij zijn vaardigheden en capaciteiten. Buiten deze denkbeeldige cirkel bevinden zich vaardigheden en capaciteiten waar een persoon van nature minder bekwaam in is. Het concept werd gepopulariseerd door Warren Buffett, die betoogde dat beleggers alleen moeten investeren in bedrijven die ze kennen en begrijpen. De competentiecirkel is echter van toepassing op elk onderwerp en zelfs op elk individu.
Economische of marktgrachten vertegenwoordigen de lange termijn bedrijfsdeskundigen weerbaarheid. Of hoe lang bedrijfsdeskundigen kan zijn concurrentievoordeel behouden in de markt door de jaren heen. Warren Buffet, die de term 'gracht' populair maakte, noemde het een 'share of mind', in tegenstelling tot marktaandeel, als zodanig is het het kenmerk dat alle waardevolle merken hebben.
De Buffet Indicator is een maat voor het totaal waarde van alle beursgenoteerde aandelen in een land gedeeld door het BBP van dat land. Het is een maatstaf en ratio om te beoordelen of een markt ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het is een van de favoriete maatregelen van Warren Buffet als waarschuwing dat: financieel markten kunnen overgewaardeerd en riskanter zijn.
Durfkapitaal is een vorm van beleggen die gericht is op weddenschappen met een hoog risico, die waarschijnlijk zullen mislukken. Daarom zoeken durfkapitalisten naar hogere opbrengsten. Durfkapitaal is inderdaad gebaseerd op de machtswet, of de wet waarvoor een klein aantal weddenschappen veel zal opleveren voor de grotere aantallen lage rendementen of investeringen die naar nul gaan. Dat is het hele uitgangspunt van durfkapitaal.
Buitenlandse directe investeringen doen zich voor wanneer een individu of bedrijfsdeskundigen een belang van 10% of meer koopt in een bedrijf dat in een ander land actief is. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) impliceert dit percentage dat de belegger invloed kan uitoefenen op of kan participeren in de management van een onderneming. Wanneer de rente daarentegen minder dan 10% is, definieert het IMF het eenvoudig als een effect dat deel uitmaakt van een aandelenportefeuille. Directe buitenlandse investeringen (FDI) hebben dus betrekking op de aankoop van een belang in een bedrijf door een entiteit die in een ander land is gevestigd.
Micro-investeren is het proces van het regelmatig investeren van kleine hoeveelheden geld. Het proces van micro-investeringen omvat kleine en soms onregelmatige investeringen waarbij het individu terugkerende betalingen kan doen of een forfaitair bedrag kan investeren als geld Wordt beschikbaar.
Meme-aandelen zijn effecten die online viraal gaan en de aandacht trekken van de jongere generatie particuliere beleggers. Meme-beleggen is daarom een bottom-up, gemeenschapsgestuurde benadering van beleggen die zichzelf positioneert als het antoniem van beleggen in Wall Street. Ook wordt bij meme-beleggen vaak gekeken naar aantrekkelijke kansen met een lagere liquiditeit die misschien gemakkelijker in te halen zijn, waardoor brede speculatie mogelijk wordt, aangezien 'meme-investeerders' vaak op zoek zijn naar onevenredig kortetermijnrendementen.
Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Geaccrediteerde beleggers zijn individuen of entiteiten die geavanceerd genoeg worden geacht om effecten te kopen die niet zijn gebonden aan de wetten die normale beleggers beschermen. Deze kunnen risicokapitaal, angel-investeringen, private-equityfondsen, hedgefondsen, vastgoedbeleggingsfondsen en gespecialiseerde beleggingsfondsen omvatten, zoals die met betrekking tot cryptocurrency. Geaccrediteerde beleggers zijn daarom personen of entiteiten die mogen beleggen in effecten die complex, ondoorzichtig, losjes gereguleerd of anderszins niet geregistreerd zijn bij een financiële autoriteit.
Opstartwaardering beschrijft een reeks methoden die worden gebruikt om: waarde bedrijven met weinig of geen inkomsten. Daarom is startup-waardering het proces om te bepalen wat een startup waard is. Deze waarde verduidelijkt het vermogen van het bedrijf om aan de verwachtingen van klanten en investeerders te voldoen, gestelde mijlpalen te bereiken en het nieuwe kapitaal te gebruiken om te groeien.
Winst is het totaal inkomen die een bedrijf genereert uit haar activiteiten. Dit omvat geld uit verkopen, investeringen en andere inkomen bronnen. In tegenstelling tot, geld flow is het geld dat een bedrijf in- en uitstroomt. Dit onderscheid is van cruciaal belang om te begrijpen, aangezien een winstgevend bedrijf er misschien een tekort aan heeft geld en hebben liquiditeitscrises.
Dubbel boekhouden is de basis van de moderne financiële boekhouding. Het is gebaseerd op de boekhoudkundige vergelijking, waarbij activa gelijk zijn aan verplichtingen plus eigen vermogen. Dat is de fundamentele eenheid om financiële te bouwen verklaringen (balans, inkomen verklaring, en geld stroomoverzicht). Het basisconcept van dubbele invoer is dat een enkele transactie, die moet worden geregistreerd, twee rekeningen raakt.
Doel van de balans is om te rapporteren hoe de middelen om de activiteiten van de bedrijfsdeskundigen werden verworven. De balans helpt bij het inschatten van het financiële risico van een bedrijfsdeskundigen en de eenvoudigste manier om het te beschrijven wordt gegeven door de boekhoudkundige vergelijking (activa = passiva + eigen vermogen).
De inkomen verklaring, samen met de balans en geld stroomoverzicht is een van de belangrijkste financiële verklaringen om te begrijpen hoe bedrijven presteren op fundamenteel niveau. De inkomen overzicht toont de opbrengsten en kosten voor een periode en of het bedrijf draait op winst of verlies (ook wel winst- en verliesrekening genoemd).
De geld stroomoverzicht is het derde belangrijkste financiële overzicht, samen met: inkomen verklaring en de balans. Het helpt om de liquiditeit van een organisatie te beoordelen door de geld saldi afkomstig van operaties, investeringen en financiering. De geld stroomoverzicht kan worden opgesteld met twee afzonderlijke methoden: direct of indirect.
De kapitaalstructuur laat zien hoe een organisatie haar activiteiten heeft gefinancierd. Volgens de balans structuur, gewoonlijk kunnen activa van een organisatie worden opgebouwd door middel van eigen vermogen of passiva. Eigen vermogen omvat meestal schenkingen van aandeelhouders en winst reserves. Waar in plaats daarvan verplichtingen kunnen bestaan uit kortlopende (kortlopende schulden) of langlopende (langlopende verplichtingen).
Kapitaaluitgaven of kapitaaluitgaven vertegenwoordigen het geld dat wordt uitgegeven aan dingen die kunnen worden geclassificeerd als vaste activa, met een langere termijn waarde. Als zodanig zullen ze worden opgenomen onder de vaste activa, op de balans, en ze zullen in de loop van de jaren worden afgeschreven. de verminderde waarde op de balans wordt ten laste gebracht via de winst en verlies.
Financieel verklaringen bedrijven helpen bij het beoordelen van verschillende aspecten van de bedrijfsdeskundigen, van winstgevendheid (inkomen verklaring) tot hoe activa worden ingekocht (balans), En geld instroom en uitstroom (geld stroomoverzicht). financieel verklaringen zijn ook fiscaal verplicht voor bedrijven. Ze worden ook door managers gebruikt om de prestaties van de bedrijfsdeskundigen.
Financiële modellering omvat de analyse van boekhouding, financiën en bedrijfsdeskundigen gegevens om toekomstige financiële prestaties te voorspellen. Financiële modellering wordt vaak gebruikt bij waardering, die bestaat uit het schatten van de waarde in dollars van een bedrijf op basis van verschillende parameters. Enkele van de meest voorkomende financiële modellen omvatten verdisconteerde geld stromen, de fusies en overnames model, en de CCA model.
Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijfsdeskundigen. Een bedrijfsdeskundigen waardering is een analyse gebruikt om de economische waarde een bedrijfsdeskundigen of bedrijfseenheid. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen deels wetenschap en deels kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijfsdeskundigen met betrekking tot lokale, nationale of mondiale economische omstandigheden. Ze zullen ook rekening houden met het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
Een financiële optie is een contract, gedefinieerd als een derivatentrekking waarde op een reeks onderliggende variabelen (misschien de volatiliteit van het aandeel dat aan de optie ten grondslag ligt). Het bestaat uit twee partijen (optieschrijver en optiekoper). Dit contract biedt het recht van de optiehouder om de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
