De omloopsnelheid van de voorraad is a financiële statistiek die u vertelt hoe vaak gedurende een periode het bedrijf zijn voorraden heeft omgezet in geld voor het bedrijf. Dat kan in feite worden berekend door de verkoop te delen door de gemiddelde voorraad of door de kosten van verkochte goederen te delen door de gemiddelde voorraad.
Hoe de omloopsnelheid van de voorraad berekenen?
In de volgende paragrafen zullen we kijken naar de componenten die u moet begrijpen om de omloopsnelheid van de voorraad te berekenen.
Wat is een inventaris?
De inventaris is een lijst met goederen die een bedrijf bij de hand heeft om te verkopen. Dat is een brede definitie, aangezien de samenstelling van de voorraad kan variëren op basis van het bedrijf en de branche.
Stel je het scenario voor waarin we een bedrijf hebben dat smartphones verkoopt; de productie wordt uitbesteed.
Daarom zullen uw voorraden voornamelijk bestaan uit: Afgemaakte producten.
Stel je het tegenovergestelde scenario voor. Het bedrijf maakt smartphones. De voorraden zullen dus bestaan uit het eindproduct (smartphones), maar ook en vooral uit componenten.
Zoals je je kunt voorstellen, waarde van de inventarisaties van het eerste naar het tweede scenario zal iets anders zijn.
Voorraden worden gewaardeerd volgens de netto realiseerbare waarde” of het bedrag waarvoor de goederen kunnen worden verkocht na aftrek van de kosten die zijn gemaakt om de verkoop te realiseren.
Zoals we in het bovenstaande voorbeeld hebben gezien, zullen de voorraden, als u een bedrijf bezit dat smartphones produceert, uit drie soorten goederen bestaan die dienovereenkomstig kunnen worden gewaardeerd.
We kunnen de voorraden classificeren op basis van hoe dicht ze bij verkoop zijn. Een grondstof bijvoorbeeld, indien nog in een staat die niet verkocht kan worden. In feite moet dat worden verwerkt om een eindproduct te worden.
Grondstoffenvoorraden
Meestal bevatten ze materialen met verschillende waarden.
Voorbeeld: Stel je voor, je inventaris bestaat uit telefoonschermen. Naarmate de technologie vordert, daalt de prijs van sommige componenten.
Daarom bevat uw inventaris telefoonschermen die variëren van een jaar geleden tot drie maanden geleden.
Verder worden de partijen die een jaar geleden zijn gekocht, gewaardeerd op $ 10 per stuk, terwijl de nieuw verworven partijen worden gewaardeerd op $ 8 per stuk.
Hierbij kunnen twee methodieken worden gebruikt: ofwel de FIFO ofwel de gewogen gemiddelde prijs. De eerste betekent First in, First out.
In de praktijk wordt de inventaris gewaardeerd tegen de prijs van de laatst ontvangen goederen, in ons voorbeeld $8 per eenheid.
In het laatste geval wordt de prijs van de goederen gemiddeld. De twee batches bevatten bijvoorbeeld hetzelfde aantal artikelen of 50 artikelen voor $ 10 in de eerste batch en 50 artikelen voor $ 8 in de tweede batch.
Daarom is de gewogen gemiddelde formule: ((50 x $8)+(50 x $10))/100 = $9 per eenheid. Concluderend, volgens FIFO de waarde van uw voorraad zal $ 800 of $ 8 x 100 zijn, terwijl volgens het gewogen gemiddelde $ 900 of ((50 x $ 8) + (50 x $ 10)) x 100 zal zijn.
Werk in uitvoering inventaris
In de echte wereld kunnen deze items als waardeloos worden beschouwd. Stelt u zich eens voor dat uw inventaris bestaat uit niet volledig geassembleerde smartphones, ofwel omdat het scherm ontbreekt of de CPU nog niet is voltooid.
Hoe zou jij waarde vanuit het boekhoudkundig perspectief? Wel, weet u nog wat het continuïteitsbeginsel zegt?
Volgens dit principe gaan accountants ervan uit dat het bedrijf de activiteiten binnen afzienbare tijd zal voortzetten.
Daarom zal in ons voorbeeld de niet volledig geassembleerde smartphone meer gewaardeerd worden in vergelijking met de grondstoffen, aangezien de aanname is dat het bedrijf de activiteiten lang genoeg zal voortzetten om het eindproduct uiteindelijk te verkopen.
Daarnaast worden de waarde van de voorraad onderhanden werk omvat zaken als de arbeidskosten die in het fabricageproces zijn gemaakt.
Kortom, ze zullen een hogere waarde, hoewel zeer subjectief bepaald.
Voltooide goederen inventaris
Het zijn de meest waardevolle items in de inventaris, omdat ze afgewerkte goederen kunnen omvatten, die kunnen worden gewaardeerd tegen de netto realiseerbare waarde.
Er is nog een ander element waarmee rekening moet worden gehouden in het belang van de formule voor de omloopsnelheid van de voorraad: de kosten van verkochte goederen.
Wat zijn de kosten van verkochte goederen (COGS)?
De kosten van verkochte goederen vertegenwoordigen de kosten die worden gemaakt om de voorraad om te zetten in een gereed product om te worden verkocht.
Dat omvat directe materiaal- en arbeidskosten om de voorraad te verwerken en te vertalen naar het verkoopklare eindproduct.
Daarom wordt de kostprijs van verkochte goederen ook wel de kostprijs van de omzet genoemd. Je kunt op geen enkele manier verkopen wat je in je inventaris hebt (tenzij je het eindproduct hebt) voordat het wordt verwerkt of je de materialen aanschaft die nodig zijn om het te bouwen.
Omzetverhouding voorraad verklaard
Het belangrijkste doel van de omloopsnelheid van de voorraad is om een duidelijke maatstaf te hebben die u kan vertellen hoe snel u uw huidige activa (activa die kunnen worden omgezet in geld binnen een jaar) in geld die kunnen worden gebruikt om het bedrijf te laten groeien.
Omwille van deze discussie nemen we als voorraadomzetformule de kosten van verkochte goederen en delen deze door de gemiddelde voorraad.
Waarom? Die maat is nauwkeuriger. In feite blijven de voorraden gekoppeld aan de kosten van verkochte goederen, veel meer dan de inkomsten.
In feite heb je in het netto-omzetcijfer zaken als de markup die ons geen volledig overzicht geven van het voorraadbeheer.
Formule omloopverhouding voorraad
Kosten van verkochte goederen / gemiddelde voorraad = hoe vaak wordt de voorraad verkocht
Laten we het voorbeeld nemen waarin een bedrijf $300 aan directe materiaal- en arbeidskosten heeft uitgegeven om de eindproducten te produceren.
Stel je voor dat dat bedrijf nu een inventaris heeft waarde van $30k. Hoeveel zou de omloopsnelheid van de voorraad zijn?
$ 300K / $ 30K = 10 keer
Dat betekent dat het bedrijf zijn voorraad kan omzetten in afgewerkte producten die tien keer per jaar worden verkocht (als we dit op jaarbasis berekenen).
Hoe kunnen we het interpreteren?
Interpretatie van de voorraadomzetratio
De omloopsnelheid van de voorraad kan ons helpen beoordelen of een bedrijf zijn voorraden efficiënt beheert. Kortom, als het ze snel genoeg omzet in afgewerkte producten die worden verkocht om het bedrijf te laten groeien.
Over het algemeen geldt: hoe hoger het getal, hoe beter. Statistieken voor financieel beheer kunnen ons echter alleen iets vertellen als we ten minste twee soorten vergelijkingen maken: ten eerste, wat is de? waarde van de omloopsnelheid van de voorraad in vergelijking met de voorgaande jaren. Ten tweede, hoe de omloopsnelheid van de voorraad zich verhoudt tot dezelfde branche.
Wat is een goede omloopsnelheid van de voorraad?
Het vinden van een optimale voorraadomloopsnelheid is van cruciaal belang. Toch is er geen vast aantal. Natuurlijk, hoe hoger de voorraadomzet, hoe beter.
Het is essentieel om in gedachten te houden dat de omloopsnelheid van de voorraad geen doel op zich is, maar u moet helpen bij het beoordelen van verschillende onderdelen van het bedrijf die van invloed zijn op dit aantal.
De vergelijking met de voorgaande jaren en de competitie is een goede methodiek.
Maar wanneer de omloopsnelheid van de voorraad te laag wordt, wilt u kijken naar verschillende factoren die hierop van invloed kunnen zijn.
Verkoopprocessen, leverancierscontracten en relaties, of voorraadbeheersystemen zijn bijvoorbeeld allemaal manieren om een lage voorraadomzet aan te pakken.
Hoe de omloopsnelheid van de voorraad is verbonden met de nog te ontvangen bedragenomzet
Zaken als debiteuren en voorraden vormen de zogenaamde vlottende activa.
De manier waarop u uw huidige activa beheert, is van cruciaal belang voor het succes van het bedrijf op de lange termijn, aangezien u mogelijk niet over de kortetermijnliquiditeit beschikt om de activiteiten uit te voeren.
Denk aan het geval waarin het u lukt om een lage voorraad bij de hand te hebben, terwijl u snel wordt betaald door uw klanten en een verlenging heeft gekregen in termen van betalingen aan uw leveranciers.
Dit scenario zou overtollige liquiditeit vrijmaken die u kunt gebruiken om: verder te laten groeien..
Inventaris in dagen
Met een simpele extra stap kunnen we inschatten hoe lang het duurt voordat een bedrijf zijn voorraden omzet in verkopen.
U kunt dat doen door 365 (aantal dagen in een jaar) te nemen en te delen door de voorraadomzetverhouding:
Voorraad in dagen formule
365 / voorraadomzetverhouding = aantal dagen om voorraden in het verkochte product om te zetten
Amazon heeft bijvoorbeeld een voorraadomzetverhouding van 9.84. Als we 365 delen door 9.84, krijgen we 37 dagen.
Met andere woorden, Amazon krijgt 37 dagen om zijn voorraden om te zetten in de verkoop van producten die geld aan de bedrijfsvoering!
Voorraadomloopsnelheid en voorraad in dagen infographic
Casestudy over Amazon-voorraadbeheer
In feite is de manier waarop de voorraad wordt beheerd sterk afhankelijk van de branche.
Maar aangezien technologie bedrijven kan helpen zoals: Amazon en zijn bedrijfsmodel om te draaien met de lage voorraad bij de hand, kunnen die bedrijven concurrentievoordelen behalen ten opzichte van hun concurrenten.
De kasconversiecyclus (CCC) is een statistiek die laat zien hoe lang het duurt voordat een organisatie haar middelen omzet in: geld. Kortom, deze statistiek laat zien hoeveel dagen het duurt om een artikel te verkopen, betaald te krijgen en leveranciers te betalen. Wanneer de CCC negatief is, betekent dit dat een bedrijf liquiditeit op korte termijn genereert.
Met andere woorden, Amazone kan genereren geld uit zijn operaties. Sinds het begin van de jaren 2000 (waarschijnlijk sinds het begin) in plaats van dat te verspreiden geld als dividend aan aandeelhouders.
Amazon heeft de extra gebruikt geld enerzijds haar bedrijfsvoering te verbeteren en door te geven aan de klanten als lagere prijzen dankzij een verbeterde kostenstructuur. Hierdoor kon Amazon winkels van derden hosten, wat de selectie en verscheidenheid aan producten die beschikbaar zijn op Amazon.com versnelde.
Het Amazon Flywheel of Amazon Virtuous Cycle is een strategie die gebruikmaakt van de klantervaring om verkeer naar de platform en externe verkopers. Dat verbetert de selectie van goederen, en Amazon verbetert zijn kostenstructuur verder, zodat het de prijzen kan verlagen die het vliegwiel draaien.Amazon was winstgevend in 2021. Het bedrijf genereerde netto meer dan $ 33 miljard inkomen, voornamelijk gedreven door de Amazon AWS-activiteiten, die bijdroegen aan meer dan 55% van de operationele marges en andere winstgevende onderdelen zoals Amazon Prime en Ads. De Amazon e-commerce platform draait op krappe operationele marges omdat het is gebouwd voor schaal.
Amazon is jarenlang nauwelijks winstgevend geweest, maar het genereerde geld stroomt dankzij dit strategie in lijn met zijn algemene bedrijf model.
Amazon heeft een gediversifieerd bedrijf model. In 2021 boekte Amazon meer dan $ 469 miljard aan inkomsten en meer dan $ 33 miljard aan nettowinst. Online winkels droegen bij aan meer dan 47% van de inkomsten van Amazon, externe verkopersdiensten, Amazon AWS, abonnementsdiensten, advertentie-inkomsten en fysieke winkels.
De cirkel van competentie beschrijft iemands natuurlijke competentie op een gebied dat past bij zijn vaardigheden en capaciteiten. Buiten deze denkbeeldige cirkel bevinden zich vaardigheden en capaciteiten waar een persoon van nature minder bekwaam in is. Het concept werd gepopulariseerd door Warren Buffett, die betoogde dat beleggers alleen moeten investeren in bedrijven die ze kennen en begrijpen. De competentiecirkel is echter van toepassing op elk onderwerp en zelfs op elk individu.
Economische of marktgrachten vertegenwoordigen de lange termijn bedrijf weerbaarheid. Of hoe lang bedrijf kan zijn concurrentievoordeel behouden in de markt door de jaren heen. Warren Buffet, die de term 'gracht' populair maakte, noemde het een 'share of mind', in tegenstelling tot marktaandeel, als zodanig is het het kenmerk dat alle waardevolle merken hebben.
De Buffet Indicator is een maat voor het totaal waarde van alle beursgenoteerde aandelen in een land gedeeld door het BBP van dat land. Het is een maatstaf en ratio om te beoordelen of een markt ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het is een van de favoriete maatregelen van Warren Buffet als waarschuwing dat: financieel markten kunnen overgewaardeerd en riskanter zijn.
Durfkapitaal is een vorm van beleggen die gericht is op weddenschappen met een hoog risico, die waarschijnlijk zullen mislukken. Daarom zoeken durfkapitalisten naar hogere opbrengsten. Durfkapitaal is inderdaad gebaseerd op de machtswet, of de wet waarvoor een klein aantal weddenschappen veel zal opleveren voor de grotere aantallen lage rendementen of investeringen die naar nul gaan. Dat is het hele uitgangspunt van durfkapitaal.
Buitenlandse directe investeringen doen zich voor wanneer een persoon of bedrijf een belang van 10% of meer koopt in een bedrijf dat in een ander land actief is. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) houdt dit percentage in dat de investeerder invloed kan uitoefenen op of kan deelnemen aan het bestuur van een onderneming. Wanneer de rente echter lager is dan 10%, definieert het IMF het eenvoudig als een effect dat deel uitmaakt van een aandelenportefeuille. Buitenlandse directe investeringen (FDI) omvatten daarom de aankoop van een belang in een bedrijf door een entiteit die in een ander land is gevestigd.
Micro-investeren is het proces van het regelmatig investeren van kleine hoeveelheden geld. Het proces van micro-investeringen omvat kleine en soms onregelmatige investeringen waarbij het individu terugkerende betalingen kan doen of een forfaitair bedrag kan investeren als geld Wordt beschikbaar.
Meme-aandelen zijn effecten die online viraal gaan en de aandacht trekken van de jongere generatie particuliere beleggers. Meme-beleggen is daarom een bottom-up, gemeenschapsgestuurde benadering van beleggen die zichzelf positioneert als het antoniem van beleggen in Wall Street. Ook wordt bij meme-beleggen vaak gekeken naar aantrekkelijke kansen met een lagere liquiditeit die misschien gemakkelijker in te halen zijn, waardoor brede speculatie mogelijk wordt, aangezien 'meme-investeerders' vaak op zoek zijn naar onevenredig kortetermijnrendementen.
Beleggen in de detailhandel is de handeling van niet-professionele beleggers die effecten kopen en verkopen voor hun eigen doeleinden. Beleggen in de detailhandel is populair geworden met de opkomst van digitale platforms zonder commissie, waardoor iedereen met een kleine portefeuille kan handelen.
Geaccrediteerde beleggers zijn individuen of entiteiten die geavanceerd genoeg worden geacht om effecten te kopen die niet zijn gebonden aan de wetten die normale beleggers beschermen. Deze kunnen risicokapitaal, angel-investeringen, private-equityfondsen, hedgefondsen, vastgoedbeleggingsfondsen en gespecialiseerde beleggingsfondsen omvatten, zoals die met betrekking tot cryptocurrency. Geaccrediteerde beleggers zijn daarom personen of entiteiten die mogen beleggen in effecten die complex, ondoorzichtig, losjes gereguleerd of anderszins niet geregistreerd zijn bij een financiële autoriteit.
Opstartwaardering beschrijft een reeks methoden die worden gebruikt om: waarde bedrijven met weinig of geen inkomsten. Daarom is startup-waardering het proces om te bepalen wat een startup waard is. Deze waarde verduidelijkt het vermogen van het bedrijf om aan de verwachtingen van klanten en investeerders te voldoen, gestelde mijlpalen te bereiken en het nieuwe kapitaal te gebruiken om te groeien.
Winst is het totaal inkomen die een bedrijf genereert uit haar activiteiten. Dit omvat geld uit verkopen, investeringen en andere inkomstenbronnen. In tegenstelling tot, geld flow is het geld dat een bedrijf in- en uitstroomt. Dit onderscheid is van cruciaal belang om te begrijpen, aangezien een winstgevend bedrijf er misschien een tekort aan heeft geld en hebben liquiditeitscrises.
Dubbel boekhouden is de basis van de moderne financiële boekhouding. Het is gebaseerd op de boekhoudkundige vergelijking, waarbij activa gelijk zijn aan verplichtingen plus eigen vermogen. Dat is de fundamentele eenheid om financiële overzichten op te bouwen (balans, resultatenrekening, en geld stroomoverzicht). Het basisconcept van dubbele invoer is dat een enkele transactie, die moet worden geregistreerd, twee rekeningen raakt.
Doel van de balans is om te rapporteren hoe de middelen om de activiteiten van het bedrijf uit te voeren zijn verkregen. De balans helpt om het financiële risico van een bedrijf te beoordelen en de eenvoudigste manier om het te beschrijven wordt gegeven door de boekhoudkundige vergelijking (activa = passiva + eigen vermogen).
De resultatenrekening, samen met de balans en geld stroomoverzicht is een van de belangrijkste financiële overzichten om te begrijpen hoe bedrijven presteren op fundamenteel niveau. De resultatenrekening toont de opbrengsten en kosten voor een periode en of het bedrijf met winst of verlies draait (ook wel winst- en verliesrekening genoemd).
De geld stroomoverzicht is het derde belangrijkste financiële overzicht, samen met de resultatenrekening en de balans. Het helpt om de liquiditeit van een organisatie te beoordelen door de geld saldi afkomstig van operaties, investeringen en financiering. De geld stroomoverzicht kan worden opgesteld met twee afzonderlijke methoden: direct of indirect.
De kapitaalstructuur laat zien hoe een organisatie haar activiteiten heeft gefinancierd. Volgens de balans structuur, gewoonlijk kunnen activa van een organisatie worden opgebouwd door middel van eigen vermogen of passiva. Eigen vermogen bestaat meestal uit kapitaal van aandeelhouders en winstreserves. Waar in plaats daarvan verplichtingen kunnen bestaan uit kortlopende (kortlopende schulden) of langlopende (langlopende verplichtingen).
Kapitaaluitgaven of kapitaaluitgaven vertegenwoordigen het geld dat wordt uitgegeven aan dingen die kunnen worden geclassificeerd als vaste activa, met een langere termijn waarde. Als zodanig zullen ze worden opgenomen onder de vaste activa, op de balans, en ze zullen in de loop van de jaren worden afgeschreven. de verminderde waarde op de balans wordt ten laste van de winst en verlies gebracht.
Financiële overzichten helpen bedrijven om verschillende aspecten van het bedrijf te beoordelen, van winstgevendheid (resultatenrekening) tot hoe activa worden verkregen (balans), En geld instroom en uitstroom (geld stroomoverzicht). Jaarrekeningen zijn ook fiscaal verplicht voor bedrijven. Ze worden ook gebruikt door managers om de prestaties van het bedrijf te beoordelen.
Financiële modellering omvat de analyse van boekhoudkundige, financiële en zakelijke gegevens om toekomstige financiële prestaties te voorspellen. Financiële modellering wordt vaak gebruikt bij waardering, die bestaat uit het schatten van de waarde in dollars van een bedrijf op basis van verschillende parameters. Enkele van de meest voorkomende financiële modellen omvatten verdisconteerde geld stromen, de fusies en overnames model, en de CCA model.
Bij bedrijfswaarderingen is een formeel analyse van de belangrijkste operationele aspecten van een bedrijf. Een bedrijfswaardering is een analyse gebruikt om de economische waarde van een bedrijf of bedrijfsonderdeel. Het is belangrijk op te merken dat waarderingen deels wetenschap en deels kunst zijn. Analisten gebruiken professionele oordeelsvorming om de financiële prestaties van een bedrijf te beoordelen met betrekking tot lokale, nationale of mondiale economische omstandigheden. Ze zullen ook rekening houden met het totaal waarde van activa en passiva, naast gepatenteerde of propriëtaire technologie.
De gewogen gemiddelde kapitaalkosten kunnen ook worden gedefinieerd als de kapitaalkosten. Dat is een percentage – na aftrek van het gewicht van het eigen vermogen en de schulden die het bedrijf aanhoudt – dat inschat hoeveel het voor dat bedrijf kost om kapitaal te krijgen in de vorm van eigen vermogen, schuld of beide.
Een financiële optie is een contract, gedefinieerd als een derivatentrekking waarde op een reeks onderliggende variabelen (misschien de volatiliteit van het aandeel dat aan de optie ten grondslag ligt). Het bestaat uit twee partijen (optieschrijver en optiekoper). Dit contract biedt het recht van de optiehouder om de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
