Last-mile delivery bestaat uit de reeks activiteiten in een supply chain die de service en artikel naar de eindklant. De naam "last mile" is afgeleid van het feit dat dit inderdaad meestal verwijst naar het laatste deel van de supply chain-reis, en toch is dit uiterst belangrijk, omdat dit het meest blootgestelde, consumentgerichte deel is.
Aspect
Uitleg
Definitie
Last-Mile Delivery verwijst naar het laatste deel van het producttransportproces, waarbij goederen worden vervoerd van een distributiecentrum of transportknooppunt naar de locatie van de eindgebruiker, meestal hun woning of een winkel. Het is een cruciale fase in de toeleveringsketen, waarbij vaak sprake is van korte afstanden en complexe logistiek. Last-mile-levering is cruciaal voor de klanttevredenheid en speelt een belangrijke rol in de e-commerce- en retailsector.
Voordat u begint
- Efficiënt: Streven naar kosteneffectieve en tijdige leveringsoplossingen. – Technologie-integratie: Gebruik maken van technologie, zoals GPS-tracking en route-optimalisatie, voor een efficiënte bezorging. – Lokale distributie: Opzetten van lokale distributiepunten of micro-fulfilmentcentra. – Duurzaamheid: Onderzoek naar milieuvriendelijke bezorgopties, zoals elektrische voertuigen of fietskoeriers. – Klantenervaring: Gericht op het leveren van een naadloze en handige klantervaring.
kenmerken
- Nabijheid: Betreft levering op korte afstand, vaak binnen de stadsgrenzen. – Divers transport: Maakt gebruik van verschillende transportmodi, waaronder busjes, fietsen, scooters en zelfs drones. – Tijdgevoeligheid: Vereist tijdige leveringen, vaak met verwachtingen op dezelfde dag of de volgende dag. – Last Mile-uitdagingen: Ontmoet uitdagingen zoals verkeersopstoppingen, parkeerproblemen en bezorging op afgelegen locaties of locaties met meerdere verdiepingen. – Klantgericht: Geeft prioriteit aan het voldoen aan de voorkeuren en het gemak van de klant.
Gevolgen
- Kostenbeheer: Een evenwicht vinden tussen de behoefte aan efficiënte levering en kostenbeheersing. – Route optimalisatie: Technologie gebruiken om de meest efficiënte routes voor meerdere leveringen te plannen. – Voorraadplaatsing: beslissen waar de voorraad moet worden opgeslagen voor snellere toegang. – Realtime volgen: Klanten voorzien van realtime tracking- en leveringsupdates. – Duurzaamheidsinspanningen: Implementatie van duurzame praktijken om de impact op het milieu te verminderen.
voordelen
- Klanttevredenheid: Verbetert de klanttevredenheid door tijdige en gemakkelijke leveringen aan te bieden. – Concurrentievoordeel: Biedt een concurrentievoordeel, vooral op e-commercemarkten. – Efficiënt: Optimaliseert de supply chain door de transportkosten te verlagen en de leveringsefficiëntie te verbeteren. – Stadsplanning: Moedigt stedelijke planningsoplossingen aan om verkeersopstoppingen en milieuproblemen te beheersen. – Economische groei: Kan leiden tot het scheppen van werkgelegenheid en economische groei in lokale gemeenschappen.
Nadelen
- Kostenuitdagingen: Last-mile-levering kan kostbaar zijn vanwege arbeids-, brandstof- en infrastructuurkosten. – Verkeersopstopping: Stedelijke verkeerscongestie kan leiden tot vertragingen en inefficiëntie. – milieueffectrapportage: Traditionele leveringsmethoden kunnen negatieve gevolgen hebben voor het milieu. – Beveiligingsbekommernissen: Pakketdiefstal of bezorgingsfraude kunnen in sommige gebieden een probleem zijn. – Regelgevende uitdagingen: Het naleven van lokale regelgeving en bestemmingsplannen kan complex zijn.
Toepassingen
- E-commerce: essentieel voor online retailers zoals Amazon, eBay en Walmart om bestellingen bij de klant thuis af te leveren. – Voedsellevering: Gebruikt door voedselbezorgdiensten zoals Uber Eats, DoorDash en Grubhub. – Pakketdiensten: Aangeboden door koeriersbedrijven zoals FedEx, UPS en DHL. – Boodschappendienst: Gebruikt door boodschappenbezorgdiensten zoals Instacart en FreshDirect. – Farmaceutische levering: Cruciaal voor medicijnleveringen op recept en vrij verkrijgbare medicijnen.
Inhoudsopgave
Korte introductie tot last-mile logistiek en waarom het zo belangrijk is
Last-mile logistiek, of de zogenaamde “last-mile” omvat de activiteiten die moeten worden uitgevoerd om de eindklant van dienst te kunnen zijn. Het last-mile-probleem is heel moeilijk, staat nu op de prioriteitenlijst van veel organisaties (Amazone, Uber eet, Instacart, GrubHub en vele anderen).
Elk van die bedrijven probeert het last-mile-probleem op verschillende manieren en in verschillende sectoren op te lossen. En toch, als dit eenmaal is aangepakt, kan dit de hele toeleveringsketen voorgoed veranderen. Daarom is last-mile delivery zo belangrijk en strategisch.
Laten we eens kijken wat enkele van de componenten zijn die deel uitmaken van het zogenaamde last-mile-probleem.
Buiten het netwerk
In een platform bedrijfsmodel, of in een organisatie die een uitgebreide toeleveringsketen beheert, zijn er schaalvoordelen. Die schaalvoordelen komen meestal voort uit het feit dat het geheel platform of toeleveringsketen netwerk profiteert van het beheer van zaken op schaal.
Er is een uitzondering op deze regel, en dat is de laatste kilometer. Inderdaad, de last-mile valt buiten de netwerk, aangezien het het laatste deel van de toeleveringsketen is en het verbindingspunt met de eindklant, is die laatste mijl niet schaalbaar (althans niet in combinatie met de netwerk zelf) en het valt in een logica die niet in het algemeen kan worden opgenomen netwerk.
Stelt u zich het eenvoudige voorbeeld eens voor, van een reeks pakketten die een buitengewoon goed georganiseerd sorteer- en opslagcentrum hebben doorlopen, waar misschien pakketten zelfs vóór de verwachte tijd zijn verzonden, in het centrum buiten het stedelijk gebied, en nu klaar om geleverd te worden aan de eindklanten.
De bezorger – die meestal de last mile regelt – moet meerdere pakketten verzenden op een stedelijke locatie, misschien in het centrum van een extreem drukke stad. In die laatste mijl kan alles gebeuren: vertragingen, files, ongelukken en erger.
Dus voor zover de supply chain is georganiseerd om op een optimaal niveau te draaien. De last-mile kan de hele toeleveringsketen verstoren, omdat dit aanzienlijke vertragingen kan veroorzaken bij de uiteindelijke verzending naar klanten.
Consumentgericht
Een van de belangrijkste elementen van last-mile logistiek is ook het feit dat dit het consumentgerichte deel van de supply chain is. Als zodanig kunnen klanten het grootste deel van hun ervaring toeschrijven aan dat ene contactpunt.
Daarom, als de bezorger, om welke reden dan ook, later dan verwacht bij de eindklant komt, of om te zeggen, het verkeerde pakket aflevert, zou de hele ervaring verpest worden.
Het duurste onderdeel
De last mile is ook het duurste onderdeel van de supply chain. Aangezien organisaties geen gebruik kunnen maken van schaalvoordelen, stelt de last mile belangrijke uitdagingen voor de totale toeleveringsketen.
Daarom, zoals tot nu toe benadrukt, is de belangrijkste reden waarom last-mile-logistiek contra-intuïtief wordt, omdat het er meestal niet van profiteert: schaalvoordelen. Daarom zit de laatste mijl buiten de netwerk effecten gemaakt door de organisatie, omdat de laatste stap - die nodig is om bij de eindklant te komen - is losgekoppeld van de rest van de netwerk.
Het gevolg is dat de last mile de duurste is (de meeste kosten van de supply chain zitten in die last mile), moeilijk aan te pakken (het vereist een zekere mate van maatwerk die niet teniet gedaan kan worden), en toch extreem belangrijk (consumenten zien het gezicht van de bezorger als de enige “fysieke connectie” met het bedrijf).
Laten we eens kijken, hoe proberen bedrijven het last-mile-probleem op te lossen.
Decentralisatie van de last-mile
Amazon was een van de bedrijven die het last-mile-probleem probeerden op te lossen. Dat strategie voor een bedrijf dat zijn succes heeft gebaseerd op klant obsessie.
Amazon Flex
Amazon heeft op verschillende manieren geprobeerd dit probleem aan te pakken. Met Amazon Flex probeerde het de bezorging te crowdsourcen door gig-werkers op lokaal niveau aan te boren:
Zoals Amazon Flex benadrukt "de meeste chauffeurs verdienen $ 18-25 per uur", is het mechanisme van Amazon flex vrijwel vergelijkbaar met hoe andere bedrijven hetzelfde probleem in andere industrieën hebben aangepakt.
Waar Uber en Lyft paste het last-mile-probleem toe op het delen van ritten. GrubHub, DoorDash, Instacart en Uber eet paste het toe op de bezorging van eten, Amazon paste het toe op de bezorging van alles.
Amazon Flex omvat inderdaad de levering van alle artikelen die afkomstig zijn van Amazon.com, Prime Now en Amazon Fresh, winkelbestellingen, directe aanbiedingen en meer.
Hoewel het concept heel interessant leek, legde het ook een aanzienlijke druk op de last-mile flexwerkers (wat alleen maar een verrijking was voor de militie van kluswerkers die in de platform tijdperk).
Amazon DSP
Toch leek dit systeem niet extreem goed te werken en Amazon verdubbelde in plaats daarvan zijn Delivery Service Partners. Als Amazon legt uit:
DSP-eigenaren zijn verantwoordelijk voor het aannemen, trainen, ontwikkelen en behouden van een team van 100 goed presterende, hardwerkende medewerkers, die werken met maximaal 10-40 bestelwagens. We zijn op zoek naar kandidaten die het leuk vinden om een team te bouwen en te laten groeien, de lef hebben en leiderschap moeten de handen uit de mouwen steken om werk gedaan te krijgen, graag werken als onderdeel van een grotere gemeenschap en een can-do-houding hebben die hun team inspireert om arbeidsintensief bezorgwerk aan te pakken. We kijken naar een breed scala aan informatie over elke sollicitant, inclusief werkgeschiedenis, opleiding en financiële informatie, om te bepalen of u in aanmerking komt voor het programma. Houd er rekening mee dat dit een zeer competitief programma is met een beperkt aantal beschikbare openingen.
Daarom probeert Amazon, in plaats van zich rechtstreeks tot chauffeurs te wenden, het last-mile-probleem op te lossen door bezorgbedrijven te helpen starten die chauffeurs lokaal afhandelen. Een gedecentraliseerde aanpak, die lokaal genoeg is om het beheersbaar en toch goedkoop te maken voor Amazon, aangezien die bedrijven onafhankelijk hun eigen P&L zouden beheren.
Dit werkt als een soort franchise model, waar Amazon helpt bij de eerste set-up en het garandeert bedrijfsdeskundigen aan zijn franchisenemer bedrijfsdeskundigen eigenaren, zolang ze voldoen aan de kwaliteitsnormen die door Amazon zijn gesteld.
Maar dat zijn onafhankelijke contractanten.
Amazon Prime Air
Een andere oplossing die een deel van het last-mile-probleem zal helpen aanpakken, is het gebruik van drones, waarbij voor objecten met specifieke kenmerken en in bepaalde gebieden (misschien landelijke gebieden) de drones al in gebruik zijn als een geldige test om de laatste aan te pakken. - kilometer probleem.
Autonome voertuigen
Een andere oplossing die een deel van het last-mile-probleem zou kunnen helpen oplossen, is het gebruik van autonome voertuigen. Amazon zelf is geweest op zoek naar de mogelijkheid om steeds meer autonoom rijdende voertuigen te verwerven en uit te breiden, wat ook zou helpen een deel van het probleem in het volgende decennium op te lossen.
Key afhaalrestaurants
De last mile is de laatste stap in de toeleveringsketen en toch cruciaal omdat deze gericht is op de consument en dus vaak het enige fysieke contactpunt is tussen de consument en het bedrijf. Tegelijkertijd is dit ook extreem duur, inefficiënt en moeilijk op te schalen.
De last-mile-levering vormt dan een last-mile-probleem dat verschillende bedrijven proberen aan te pakken, omdat dit de sleutel is om online-naar-offline-ervaringen te ontgrendelen en een consistente end-to-end-reis te creëren.
Bedrijven als Amazon hebben verschillende oplossingen geprobeerd. Zo probeerde Amazon Flex uit, een formule waarmee iedereen bezorger kon worden.
Amazon begon dat programma echter op te geven ten gunste van Amazon Service Partners, dat probeert een geheel nieuw ecosysteem van onafhankelijke startups te creëren die hun bedrijfsdeskundigen bovenop de last-mile supply chain van Amazon. Als dit model werkt, zou het gedeeltelijk het moeilijke probleem van last-mile leveringen kunnen oplossen.
Andere mogelijke oplossingen zijn het gebruik van drones en autonome voertuigen. Hoewel die technisch haalbaar lijken, vormen ze aanzienlijke regelgevingsuitdagingen die ze in het komende decennium levensvatbaar kunnen maken.
Belangrijkste kenmerken
Overzicht last-mile-bezorging:
Last-mile delivery omvat de activiteiten die producten en diensten naar de eindklanten brengen.
Het wordt de 'last mile' genoemd omdat het het laatste deel van de toeleveringsketen is, gericht op de consument en cruciaal voor de klantervaring.
Belang van Last Mile-logistiek:
Last-mile-logistiek is een uitdaging voor veel organisaties, zoals Amazon, Uber Eats, Instacart en Grubhub.
Het oplossen van het last mile-probleem kan een revolutie teweegbrengen in toeleveringsketens.
Verschillende industrieën benaderen het probleem op een unieke manier, maar het belang blijft consistent.
Uitdagingen van Last Mile Delivery:
Last-mile valt buiten de voordelen van schaalvoordelen.
Last mile-verstoring kan de hele toeleveringsketen beïnvloeden vanwege de gevoelige aard ervan.
Het is het duurste onderdeel en stelt uitdagingen op het gebied van maatwerk.
Klantgericht aspect:
Last-mile is gericht op de consument en heeft een directe invloed op de klantervaring.
Elke vertraging of fout in de laatste kilometer kan de hele ervaring beïnvloeden.
Oplossingen en strategieën:
Amazon heeft verschillende strategieën onderzocht om het last mile-probleem aan te pakken.
Amazon Flex was een poging om bezorging via gig-werkers te crowdsourcen.
Bezorgservicepartners (DSP) model werd aangenomen en hielp bij het starten van bezorgbedrijven.
DSP-eigenaren beheren teams, voertuigen en opereren onafhankelijk.
Amazon Prime Air en drones worden getest voor specifieke gebieden, zoals landelijke regio's.
Autonome voertuigen zouden ook een oplossing kunnen zijn, hoewel er nog steeds uitdagingen op het gebied van regelgeving bestaan.
Key Takeaways:
Last mile delivery is cruciaal, omdat het gericht is op de consument en unieke uitdagingen met zich meebrengt.
Bedrijven zoals Amazon onderzoeken verschillende oplossingen, van crowd-sourced bezorging tot samenwerking met onafhankelijke bezorgbedrijven.
Technologieën zoals drones en autonome voertuigen hebben potentieel, maar wettelijke hindernissen moeten worden overwonnen.
Het oplossen van het last-mile-probleem kan een grote impact hebben op online-naar-offline-ervaringen en het algehele end-to-end-traject voor klanten.
De toeleveringsketen is de reeks stappen tussen de inkoop, productie, distributie een artikel tot aan de stappen die nodig zijn om de eindklant te bereiken. Het is de reeks stappen die nodig zijn om een artikel van grondstof (voor fysieke producten) tot eindklanten en hoe bedrijven die processen managen.
Een klassieke supply chain beweegt van upstream naar downstream, waar de grondstof wordt omgezet in producten, door logistiek wordt verplaatst en distributie aan eindklanten. Een data supply chain beweegt in de tegenovergestelde richting. De onbewerkte data is “afkomstig” van de klant/gebruiker. Terwijl het stroomafwaarts beweegt, wordt het verwerkt en verfijnd door eigen algoritmen en opgeslagen in datacenters.
Distributie vertegenwoordigt de reeks tactieken, deals en strategieën die een bedrijf in staat stellen om een artikel en service gemakkelijk te bereiken en te bereiken door haar potentiële klanten. Het dient ook als de brug tussen product en marketing om een gecontroleerde reis te creëren van hoe potentiële klanten een product ervaren voordat ze het kopen.
A distributie kanaal is de reeks stappen die nodig zijn om een product in handen te krijgen van de belangrijkste klant of consument. Distributiekanalen kunnen direct of indirect zijn. Distributie kan ook fysiek of digitaal zijn, afhankelijk van het soort bedrijfsdeskundigen en industrie.
In bedrijfsdeskundigen, betekent verticale integratie dat een hele toeleveringsketen van het bedrijf wordt gecontroleerd door en eigendom is van de organisatie. Zo is het mogelijk om elke stap via klanten te controleren. in de digitale wereld vindt verticale integratie plaats wanneer een bedrijf de primaire toegangspunten kan beheren om gegevens van consumenten te verkrijgen.
Horizontale integratie verwijst naar het proces van het vergroten van marktaandelen of uitbreiden door integratie op hetzelfde niveau van de toeleveringsketen en binnen dezelfde industrie. Verticale integratie vindt plaats wanneer een bedrijf de controle over meer delen van de toeleveringsketen overneemt en dus meer delen ervan bestrijkt.
Een horizontale markt is per definitie een bredere markt, die verschillende soorten klanten en behoeften bedient en verschillende productlijnen op de markt brengt. Of een product dat inderdaad verschillende kopers in verschillende branches kan bedienen. Neem het geval van Google, als een zoekmachine die verschillende branches en sectoren kan bedienen (onderwijs, uitgeverijen, e-commerce, reizen en nog veel meer).
Een verticale of verticale markt verwijst meestal naar a bedrijfsdeskundigen die een specifieke dienst bedient nis of een groep mensen op een markt. Kortom, een verticale markt is per definitie kleiner en bedient een groep klanten/producten die tot dezelfde groep kan worden gerekend. Een zoekmachine als Google is een horizontale speler, terwijl een reismotor als Airbnb een verticale speler is.
Bij het betreden van de markt kun je als startup verschillende benaderingen gebruiken. Sommigen van hen kunnen worden gebaseerd op het product, distributieof waarde. Een productbenadering neemt bestaande alternatieven en biedt alleen het meest waardevolle deel van dat product. EEN distributie aanpak snijdt tussenpersonen uit de markt. EEN waarde benadering biedt alleen het meest waardevolle deel van de ervaring.
Backward chaining, ook wel achterwaartse integratie genoemd, beschrijft een proces waarbij een bedrijf uitbreidt om functies te vervullen die voorheen door andere bedrijven hoger in de toeleveringsketen werden bekleed. Het is een vorm van verticale integratie waarbij een bedrijf zijn leveranciers, distributeurs of winkellocaties bezit of controleert.
Een markttype is een manier waarop een bepaalde groep consumenten en producenten met elkaar omgaan, gebaseerd op de context die wordt bepaald door de bereidheid van consumenten om het product te begrijpen, de complexiteit van het product; hoe groot is de bestaande markt en hoeveel deze in de toekomst kan groeien.
Psychosizing is een vorm van markt analyse waarbij de omvang van de markt wordt geraden op basis van de psychografische gegevens van de beoogde segmenten. In dat opzicht, volgens psychosizing analyse, hebben we vijf soorten markten: microniches, niches, markten, verticale markten en horizontale markten. Elk zal worden gevormd door de kenmerken van het onderliggende belangrijkste klanttype.
Volgens het boek Unlocking The Value Chain identificeerde Harvard-professor Thales Teixeira drie golven van ontwrichting (ontbundeling, desintermediatie en ontkoppeling). Ontkoppeling is de derde golf (2006-nog steeds aan de gang) waarbij bedrijven de klant uit elkaar halen waarde keten om een deel van de te leveren waarde, zonder de kosten te dragen om het geheel in stand te houden waarde keten.
Desintermediatie is het proces waarbij tussenpersonen uit de toeleveringsketen worden verwijderd, zodat de tussenpersonen die worden uitgeschakeld, de markt in het algemeen toegankelijker en transparanter maken voor de eindklanten. Daarom wordt de supply chain in theorie efficiënter en kan, al met al, producten produceren die klanten willen.
Reintermediatie bestaat uit het opnieuw introduceren van een intermediair die voorheen uit de supply chain was verwijderd. Of misschien door een nieuwe tussenpersoon te creëren die ooit niet bestond. Gewoonlijk, als een markt opnieuw wordt gedefinieerd, vallen oude spelers af, en als resultaat worden nieuwe spelers in de toeleveringsketen geboren.
Naarmate startups controle krijgen over nieuwe markten. Ze breiden uit in aangrenzende gebieden in ongelijksoortige en verschillende industrieën door de nieuwe activiteiten te koppelen aan voordelen voor klanten. Dus, ook al zien de aanvullende activiteiten misschien ver van de kern bedrijfsdeskundigenmodel, ze zijn verbonden met de manier waarop klanten het geheel ervaren bedrijfsdeskundigenmodel.
Het bullwhip-effect beschrijft de toenemende fluctuaties in inventaris als reactie op de veranderende vraag van de consument naarmate men hoger in de toeleveringsketen komt. Observeren, analyseren en begrijpen hoe het bullwhip-effect de hele supply chain beïnvloedt, kan belangrijke inzichten in verschillende delen ervan ontsluiten.
Dropshipping is een detailhandel bedrijfsmodel waar de dropshipper de productie en logistiek externaliseert en zich alleen richt op: distributie en klantenwerving. Daarom verzamelt de dropshipper de verkooporders van eindklanten en stuurt deze door naar externe leveranciers, die rechtstreeks naar die klanten verzenden. Op deze manier is het via dropshipping mogelijk om een bedrijfsdeskundigen zonder operationele kosten en logistiek management.
Consumer-to-manufacturer (C2M) is een model fabrikanten en consumenten in contact brengen. De model verwijdert logistiek, inventaris, verkoop, distributie, en andere tussenpersonen die consumenten in staat stellen producten van hogere kwaliteit tegen lagere prijzen te kopen. C2M is nuttig in elk scenario waarin de fabrikant kan reageren op bewezen, geconsolideerde, consumentgedreven nis vraag naar.
Overladen is het proces waarbij vracht van de ene vorm van transport naar de andere wordt verplaatst terwijl een zending door de toeleveringsketen beweegt. Overlaadfaciliteiten zijn geënsceneerde gebieden waar vracht van het ene transportmiddel naar het andere wordt gewisseld. Dit kan binnen of buiten zijn, afhankelijk van de betrokken vervoerswijzen. Deconsolidatie en reconsolidatie zijn twee sleutelbegrippen bij het overladen, waarbij grotere vrachteenheden worden opgesplitst in kleinere stukken en vice versa. Deze processen brengen vergoedingen met zich mee die een bedrijf betaalt om de goede werking van zijn toeleveringsketen te behouden en dagvergoedingen te vermijden.
Breakbulk is een vorm van verzending waarbij lading wordt gebundeld in balen, dozen, vaten of kratten die afzonderlijk moeten worden geladen. Veelvoorkomende stukgoederen zijn onder meer wol, staal, cement, bouwmachines, voertuigen en elk ander item dat te groot is. Hoewel containervervoer in de jaren zestig populairder werd, blijft het stukgoedvervoer bestaan en biedt het verschillende voordelen. Het is meestal goedkoper omdat omvangrijke items niet gedemonteerd hoeven te worden. Bovendien kunnen breakbulkcarriers meer havens aandoen dan containerschepen.
Crossdocking is een procedure waarbij goederen worden overgebracht van inkomend naar uitgaand transport zonder dat een bedrijf deze goederen verwerkt of opslaat. Crossdocking-methoden omvatten continu, consolidatie en deconsolidatie. Er zijn ook twee soorten crossdocking naargelang de klant bekend of onbekend is voordat goederen worden gedistribueerd. Cross-docking heeft duidelijke voordelen voor vrijwel elke branche, maar is vooral nuttig in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, detailhandel en e-commerce, en chemicaliën.
Het Toyota Production System (TPS) is een vroege vorm van lean manufacturing ontwikkeld door autofabrikant Toyota. Het Toyota-productiesysteem, dat in de jaren veertig en vijftig werd gecreëerd door de Toyota Motor Corporation, streeft ernaar voertuigen die door klanten zijn besteld, zo snel en efficiënt mogelijk te produceren.
Six Sigma is een datagestuurde benadering en methodologie voor het elimineren van fouten of defecten in a artikel, dienst of proces. Six Sigma is door Motorola ontwikkeld als een management benadering op basis van kwaliteitsfundamentals in het begin van de jaren tachtig. Een decennium later werd het gepopulariseerd door General Electric, die schatte dat de methode hen in de eerste vijf jaar van gebruik $ 1980 miljard bespaarde.
De Scientific Management Theory is in 1911 door Frederick Winslow Taylor ontwikkeld als een middel om industriële bedrijven aan te moedigen over te stappen op massaproductie. Met een achtergrond in werktuigbouwkunde paste hij technische principes toe op de productiviteit op de werkvloer op de werkvloer. Scientific Management Theory zoekt naar de meest efficiënte manier om een baan op de werkplek uit te voeren.
Poka-yoke is een Japanse kwaliteitscontroletechniek ontwikkeld door voormalig Toyota-ingenieur Shigeo Shingo. Poka-yoke, vertaald als "foutbestendig", heeft tot doel defecten in het productieproces te voorkomen die het gevolg zijn van menselijke fouten. Poka-yoke is een lean manufacturing-techniek die ervoor zorgt dat de juiste omstandigheden aanwezig zijn voordat een stap in het proces wordt uitgevoerd. Dit maakt het een preventieve vorm van kwaliteitscontrole omdat fouten worden gedetecteerd en vervolgens worden verholpen voordat ze zich voordoen.
Een Gemba Walk is een fundamenteel onderdeel van lean management. Het beschrijft de persoonlijke observatie van het werk om er meer over te weten te komen. Gemba is een Japans woord dat losjes vertaalt als "de echte plaats", of in bedrijfsdeskundigen, "de plaats waar waarde is gecreëerd". De Gemba Walk als concept is gemaakt door Taiichi Ohno, de vader van het Toyota-productiesysteem van lean manufacturing. Ohno wilde aanmoedigen management leidinggevenden om hun kantoor te verlaten en te zien waar het echte werk gebeurde. Dit, zo hoopte hij, zou relaties opbouwen tussen werknemers met enorm verschillende vaardigheden en vertrouwen opbouwen.
Jidoka werd voor het eerst gebruikt in 1896 door Sakichi Toyoda, die een textielweefgetouw uitvond dat automatisch stopte als het een defecte draad tegenkwam. Jidoka is een Japanse term die gebruikt wordt in lean manufacturing. De term beschrijft een scenario waarin machines stoppen met werken zonder menselijke tussenkomst wanneer een probleem of defect wordt ontdekt.
Het andon-systeem waarschuwt management-, onderhouds- of ander personeel voor een probleem in het productieproces. Het alarm zelf kan handmatig worden geactiveerd met een knop of trekkoord, maar kan ook automatisch worden geactiveerd door productieapparatuur. De meeste Andon-borden maken gebruik van drie gekleurde lichten, vergelijkbaar met een verkeerslicht: groen (geen fouten), geel of oranje (probleem geïdentificeerd of kwaliteitscontrole vereist) en rood (productie gestopt wegens onbekend probleem).
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
