Banken zoals JPMorgan, Bank of America en Goldman Sachs verdienen geld met consumentenbankieren, investeringsbankieren, commercieel bankieren en activa en rijkdom management. Die banken innen vergoedingen voor de geleverde diensten. Ook verdienen banken op de rente van het geleende geld.
Inhoudsopgave
Hoe verdient JPMorgan geld?
JP Morgan (2021)
Investeringsbankkosten
$ 13.2B
Hoofdtransacties
$ 16.3B
Landings- en stortingsgerelateerde kosten
$ 7B
Vermogens- en vermogensbeheer
$ 21B
Hypotheekkosten
$ 1.17B
Kaart inkomen
$ 5.1B
Ander inkomen
$ 4.8B
JPMorgan exploiteert vier grote rapporteerbare bedrijfsdeskundigen segmenten:
Consumenten- en gemeenschapsbankieren
Bedrijfs- en investeringsbank
Commercieel bankieren
Vermogens- en vermogensbeheer.
Bedrijven
De primaire operationele segmenten van JPMorgan Chase worden hieronder samengevat:
bron: JPMorgan Chase Jaarverslag (2017)
Hoe verdient Goldman Sachs geld?
Goldman Sachs (2021)
Investment Banking
$ 14.16B
Commissies en vergoedingen
$ 3.62B
Markt maken
$ 15.35B
Investment Management
$ 8B
Goldman Sachs is een toonaangevende wereldwijde investeringsbank, effecten en investeringen management firma. Goldman biedt een breed scala aan financieel diensten die worden gerapporteerd onder vier bedrijfsdeskundigen segmenten:
Investment Banking
Institutionele Klantenservice
Beleggen en lenen
Investment Management
De vier primaire segmenten en de aangeboden diensten voor elk worden hieronder beschreven:
bron: Goldman Sachs Jaarverslag (2017)
De diensten van Institutional Client Services vormen het grootste segment van de bank. ik omvat vast inkomen, valuta en grondstoffen uitvoering door de klant. Dit segment wordt gevolgd door investeringsbankieren, beleggen en lenen en beleggen management.
Als we kijken naar Goldman Sachs inkomsten op basis van de geleverde primaire diensten:
bron: Goldman Sachs Jaarverslag (2021)
Investeringsbankieren samen met marketmaking zijn de belangrijkste bronnen van inkomen.
De marketmaking bestaat uit het hebben van een reserve van bepaalde financieel instrumenten zodat wanneer een koper of verkoper van dat financieel instrument bereid is een transactie te doen, zal zij/hij daartoe in staat zijn, zelfs als er geen koper/verkoper aan de andere kant is.
De market maker is immers degene die optreedt als tegenpartij, waardoor de transactie mogelijk wordt. Dit zorgt ervoor marktliquiditeit en soepele transacties, zelfs als er geen in de rij staat voor die transactie.
Die market-making inkomsten bestaan uit inkomsten (exclusief nettorente) van cliëntuitvoeringsactiviteiten met betrekking tot renteproducten, kredietproducten, hypotheken, valuta, grondstoffen en aandelenproducten.
Het grootste segment is Consumer Banking, dat bestaat uit. Deposito's en consumentenleningen, inclusief traditionele spaarrekeningen, geldmarktspaarrekeningen, cd's en IRA's, niet-rentedragende en rentedragende betaalrekeningen.
Deposito's genereren vergoedingen zoals kosten voor rekeningservice, vergoedingen voor onvoldoende fondsen, rekening-courantkredieten en geldautomaten, evenals investerings- en makelaarskosten van Merrill Edge-rekeningen.
Consumentenleningen genereert uitwisseling inkomsten van:
Hieronder de primaire segmenten en alle gerelateerde activiteiten van Bank of America:
Wie beheert de meeste activa onder beheer van de banken van JP Morgan, Bank of America en Goldman Sachs?
Totaal beheerd vermogen
JPMorgan
Bank of America
Goldman Sachs
2016
$ 1,771B
$ 886B
$ 1,379B
2017
$ 2,034B
$ 1,080B
$ 1,494B
Grote banken zoals JPMorgan, Bank of America en Goldman Sachs beheren miljarden tot biljoenen activa. Een belangrijke maatstaf om het succes van een bank te beoordelen, is inderdaad het vermogen om activa van klanten aan te trekken. Kortom, banken beheren die activa voor de klanten en verdienen commissies over de activa management uitgevoerd.
Zo beheerde JPMorgan in 2017 meer dan twee biljoen activa, terwijl Goldman Sachs bijna anderhalf biljoen beheerde en Bank of America meer dan een biljoen. Deze metriek van de activa onder management is van cruciaal belang om de bedrijfsmodel duurzaamheid van die banken, aangezien het ook een maatstaf is voor het vertrouwen dat klanten in die banken kunnen hebben.
Wie maakt meer inkomsten bij de banken van JP Morgan, Bank of America en Goldman Sachs?
Totale netto-inkomsten
JP Morgan
Bank of America
Goldman Sachs
2016
$ 95.66B
$ 83.70B
$ 30.60B
2017
$ 99.62B
$ 87.35B
$ 32.07B
Een inkomsten niveau verdiende JPMorgan in 100 bijna $2017 miljard, vergeleken met meer dan $87 miljard van Bank of America en meer dan $32 miljard van Goldman Sachs.
Hoofdzaken:
JPMorgan, Bank of America en Goldman Sachs verdienen geld via verschillende inkomsten streams, inclusief kosten voor investeringsbankieren, hoofdtransacties, landings- en depositogerelateerde vergoedingen, activa en rijkdom management, hypotheekkosten, kaart inkomen, En andere inkomen.
JPMorgan exploiteert vier grote rapporteerbare bedrijfsdeskundigen segmenten: Consumer & Community Banking, Corporate & Investment Bank, Commercial Banking en Asset & Wealth Management.
Goldman Sachs biedt een breed scala aan financieel diensten onder de vier bedrijfsdeskundigen segmenten: Investment Banking, Institutional Client Services, Investing & Lending en Investment Management.
Bank of America heeft vier bedrijfsdeskundigen segmenten: Consumer Banking, Global Wealth & Investment Management, Global Banking en Global Markets.
Het grootste segment voor Bank of America is Consumer Banking, dat deposito's en consumentenleningen omvat, het genereren van vergoedingen en interchange inkomsten.
JPMorgan beheerde in 2017 meer dan twee biljoen activa, Goldman Sachs beheerde bijna anderhalf biljoen en Bank of America beheerde meer dan een biljoen, wat aangeeft dat ze in staat zijn om activa van klanten aan te trekken en vertrouwen op te bouwen.
JPMorgan verdiende in 100 bijna $ 2017 miljard aan totale netto-inkomsten, Bank of America verdiende meer dan $ 87 miljard en Goldman Sachs verdiende meer dan $ 32 miljard.
Inkomsten model patronen zijn een manier voor bedrijven om geld te verdienen met hun bedrijfsdeskundigen modellen. een opbrengst model patroon is een cruciale bouwsteen van a bedrijfsmodel omdat het informeert hoe het bedrijf op korte termijn zal genereren financieel middelen om terug te investeren in de bedrijfsdeskundigen. De manier waarop een bedrijf geld verdient, heeft dus ook invloed op zijn algehele bedrijfsdeskundigenmodel.
Prijsgevoeligheid kan worden verklaard met behulp van de prijselasticiteit van de vraag, een concept in de economie dat de variatie in artikel vraag als de prijs van de artikel zelf varieert. In consumentengedrag beschrijft en meet prijsgevoeligheid fluctuaties in artikel vraag als de prijs daarvan artikel veranderingen.
Een prijsplafond is een prijscontrole of limiet op hoe hoog een prijs kan worden aangerekend voor een artikel, dienst of handelswaar. Prijsplafonds zijn limieten die worden opgelegd aan de prijs van een artikel, service of handelswaar om consumenten te beschermen tegen onbetaalbaar dure artikelen. Deze limieten worden meestal opgelegd door de overheid, maar kunnen ook worden vastgelegd in de resale price maintenance (RPM) overeenkomst tussen a artikel fabrikant en zijn distributeurs.
Prijselasticiteit meet de reactie van de gevraagde of geleverde hoeveelheid van een goed op een verandering in de prijs. Het kan worden omschreven als elastisch, waarbij consumenten reageren op prijsveranderingen, of inelastisch, waarbij consumenten minder reageren op prijsveranderingen. Prijselasticiteit is daarom een maatstaf voor hoe consumenten reageren op de prijs van producten en diensten.
In de economie is schaalvoordelen een theorie waarvoor ze, naarmate bedrijven groeien, winnen kosten voordelen. Meer precies, bedrijven slagen erin om hiervan te profiteren kosten voordelen naarmate ze groeien, dankzij een verhoogde efficiëntie in de productie. Dus als bedrijven schaal en de productie te verhogen, zal een daaropvolgende verlaging van de daaraan verbonden kosten de organisatieschaal verder.
In Economics vindt een Diseconomy of Scale plaats wanneer een bedrijf zo groot is geworden dat de kosten per eenheid gaan stijgen. Dus, het verliezen van de voordelen van schaal. Dat kan gebeuren als gevolg van verschillende factoren die optreden als een bedrijf schaalt. Van coördinatievraagstukken tot management inefficiënties en gebrek aan goede communicatie stroomt.
A netwerk effect is een fenomeen waarbij naarmate meer mensen of gebruikers lid worden van een platform, hoe meer waarde van de service die wordt aangeboden door de platform verbetert voor degenen die daarna toetreden.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
