Manufacturer-to-consumer wordt soms ook wel factory-to-consumer (F2C) genoemd omdat de fabrikant rechtstreeks aan de consument verkoopt. In wezen neemt het bedrijf dat het artikel produceert de plaats in van de detailhandelaar en elke andere derde partij, zoals een groothandel of leverancier.
Inzicht van fabrikant tot consument
Fabrikant-naar-consument is het proces van een fabrikant die rechtstreeks aan de consument verkoopt.
Fabrikant-naar-consument is de laatste tijd om een aantal redenen populairder geworden.
Het internet is op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk en opent nieuwe e-commercekanalen waarmee bedrijven de klant kunnen bereiken en hun producten gemakkelijker kunnen distribueren.
De consument zelf is ook de drijvende kracht achter de trend en zorgt ervoor dat online marktplaatsen evolueren.
Velen vinden het ook leuk om rechtstreeks bij de fabrikant te kopen, want zonder tussenkomst van een tussenpersoon zijn de productprijzen goedkoper.
Voordelen van fabrikant-tot-consument voor de consument
Waarom kan een consument anders rechtstreeks bij de fabrikant kopen, afgezien van afgeprijsde producten?
Hier zijn slechts enkele redenen:
Gemak en authenticiteit – fabrikanten bieden toegang tot grotere voorraden met een grotere kans dat een product op voorraad is. Wanneer consumenten rechtstreeks kopen, kunnen ze er ook zeker van zijn dat het product authentiek is, wat geen geringe zorg is in het tijdperk van namaak- en namaakproducten.
Directe communicatielijn – in het geval dat de consument klantenservice nodig heeft, doen zij rechtstreeks zaken met de fabrikant. Doordat er minder tussenpersonen bij betrokken zijn, is er minder kans dat communicatie verkeerd geïnterpreteerd of verward wordt.
Betere klantenservice – aangezien de fabrikant de maker van het product is, begrijpen ze hoe ze het nut ervan kunnen maximaliseren en kunnen ze nuttig advies geven aan de consument. Wanneer consumenten bijvoorbeeld een traditionele detailhandelaar bezoeken voor advies over het oplossen van problemen, kunnen ze merken dat het aangeboden advies ondermaats en niet nuttig is.
Voordelen van fabrikant-tot-consument voor het bedrijf
Er zijn ook verschillende voordelen voor de fabrikant:
Merkloyaliteit – klanten houden ervan om rechtstreeks bij een fabrikant te kopen, vooral als de ervaring positief is en het bedrijf rekening houdt met hun specifieke behoeften. Hierdoor is de kans groter dat ze herhaalaankopen doen.
Verbeterde winstmarges – zonder tussenpersonen die bij het proces betrokken zijn, kunnen bedrijven producten verkopen voor een lagere prijs maar met dezelfde kwaliteit en tegelijkertijd hun winstmarges verbeteren.
Merk- en prijscontrole – bedrijven die via externe retailers verkopen, geven in wezen de controle over hun merken en prijzen op. Met andere woorden, ze laten een ander bedrijf hun zaken afhandelen verkoop inspanningen op een manier die mogelijk niet hun beste belangen weerspiegelt. In fabrikant-tot-consument zijn de vier P's van verkoop blijft onder controle van de fabrikant.
Hoe kunnen fabrikanten profiteren van directe verkoop?
In het verleden zou de fabrikant-tot-consument een aanzienlijke kapitaalinvestering en een complex assortiment aan extra diensten hebben gevergd.
Dankzij de vooruitgang in e-commerce is het proces nu veel eenvoudiger en betaalbaarder.
Fabrikanten die voor deze route kiezen, kunnen echter niet langer vertrouwen op de diensten die traditioneel door derden worden geleverd, zoals klantenservice en fulfillment.
In plaats daarvan zullen ze moeten investeren in infrastructuur die elk aspect van het bedrijf centraliseert.
Dit kan zijn:
Technologie - van de Design en optimalisatie, winkelplatform, integratie met magazijnactiviteiten, klantrelatiebeheer (CRM) en enterprise resource planning (ERP).
Activiteiten -inventaris beheer en prognoses, uitvoering, opslag, verzending en retouren, en multichannel winkelactiviteiten zoals verkoop en click-and-collect.
Gegevens en analyses – analysetools en rapportage, platform en architectuur, en naleving.
bedrijfs- model - sleuteltalent en -capaciteiten, Agile-praktijken, organisatorisch bestuur en structuur (met KPI's).
Sleutelfaciliteiten:
Fabrikant-naar-consument is het proces van een fabrikant die rechtstreeks aan de consument verkoopt. In wezen neemt het bedrijf dat het artikel produceert de plaats in van de detailhandelaar en elke andere traditionele derde partij, zoals een groothandel of leverancier.
Voor consumenten is de bedrijfsmodel is handiger omdat de fabrikant van een product een breder assortiment aan merken en producten op voorraad heeft. Het is ook een effectieve manier om ervoor te zorgen dat gekochte producten authentiek zijn.
Fabrikant-naar-consument was in het verleden een complexe en kostbare exercitie, maar dankzij eenvoudigere en meer betaalbare eCommerce-technologie is het nu een haalbare optie voor bedrijven. Wie voor deze route kiest, moet gebruik maken van een platform die alle aspecten van de bedrijfsvoering centraliseert.
Een effectief bedrijfsmodel moet focussen op twee dimensies: de mensendimensie en de financiële dimensie. De mensendimensie stelt u in staat een product of dienst te bouwen die 10x beter is dan bestaande en een solide merk. De financiële dimensie helpt u bij het ontwikkelen van een goede distributiekanalen door de mensen te identificeren die bereid zijn te betalen voor uw product of dienst en deze op de lange termijn financieel houdbaar te maken.
Bedrijven modelinnovatie gaat over het vergroten van het succes van een organisatie met bestaande producten en technologieën door een overtuigende waarde voorstel in staat om een nieuwe voort te stuwen bedrijfsmodel klanten opschalen en een blijvend concurrentievoordeel creëren. En het begint allemaal met het beheersen van de belangrijkste klanten.
Digitaal en tech bedrijfsmodellen kan worden ingedeeld op vier niveaus van transformatie naar digitaal ondersteund, digitaal verbeterd, technisch of platform bedrijfsmodellen en bedrijfsplatforms/ecosystemen.
Een digitaal bedrijfsmodel kan worden gedefinieerd als een model dat gebruikmaakt van digitale technologieën om verschillende aspecten van een organisatie te verbeteren. Van hoe het bedrijf klanten verwerft tot welk product/dienst het levert. een digitale bedrijfsmodel is dat wanneer digitale technologie haar helpt te verbeteren waarde voorstel.
een techneut bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: waardemodel (waardeproposities, missie
, visie), technologisch model (R&D-beheer), distributie model (verkoop en verkooporganisatiestructuur), en financieel model (inkomstenmodellering, kostenstructuur, winstgevendheid en kasgeneratie/-beheer). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide tech-bedrijfsmodel op te bouwen.
Een platform bedrijfsmodel genereert waarde door interacties tussen mensen, groepen en gebruikers mogelijk te maken door gebruik te maken van netwerk effecten. platform bedrijfsmodellen bestaan meestal uit twee kanten: vraag en aanbod. Het starten van de interacties tussen die twee kanten is een van de cruciale elementen voor een platform bedrijfsmodel succes.
Een Blockchain-bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: Waardemodel (kernfilosofie, kernwaarde en waardeproposities voor de belangrijkste belanghebbenden), Blockchain-model (protocolregels, netwerkvorm en applicatielaag/ecosysteem), distributiemodel (de belangrijkste kanalen versterken het protocol en zijn gemeenschappen), en het economische model (de dynamiek waarmee protocolspelers geld verdienen). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide Blockchain-bedrijfsmodel te bouwen en te analyseren.
in een asymmetrische bedrijfmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant wordt betaald om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid.
in een asymmetrische bedrijfmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant betaalt om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid. Dit is hoe aandachtshandelaren geld verdienen aan hun bedrijf modellen.
Hoewel de term is bedacht door Andrew Lampitt, is open-core een evolutie van open-source. Waar een kernonderdeel van de software/platform wordt gratis aangeboden, terwijl daarbovenop nog premiumfuncties of add-ons zijn gebouwd, waarmee geld wordt verdiend door het bedrijf dat de software/het platform heeft ontwikkeld. Een voorbeeld van de GitLab open core model, waar de gehoste service gratis en open is, terwijl de software gesloten is.
wolk bedrijfsmodellen zijn allemaal gebouwd op cloud computing, een concept dat rond 2006 de overhand kreeg toen voormalig CEO van Google, Eric Schmit, het noemde. Meest cloudgebaseerd bedrijfsmodellen kan worden geclassificeerd als IaaS (Infrastructure as a Service), PaaS (Platform as a Service) of SaaS (Software as a Service). Hoewel met deze modellen voornamelijk inkomsten worden gegenereerd via abonnementen, worden ze te gelde gemaakt via pay-as-you-go-inkomstenmodellen en hybride modellen (abonnementen + pay-as-you-go).
Open source is gelicentieerd en wordt meestal ontwikkeld en onderhouden door een gemeenschap van onafhankelijke ontwikkelaars. Terwijl het freemium in eigen beheer wordt ontwikkeld. Dus het freemium geeft het bedrijf dat het heeft ontwikkeld volledige controle over zijn distributie. In een open source model, de voor-winst bedrijf moet zijn premium-versie distribueren volgens zijn open-sourcelicentie model.
Het freemium – tenzij de hele organisatie eromheen is uitgelijnd – is een groei strategie in plaats van een businessmodel. Een meerderheid van de gebruikers krijgt een gratis service, terwijl een klein percentage van die gebruikers via de verkooptrechter wordt omgezet in betalende klanten. Gratis gebruikers helpen bij het verspreiden van de merk via mond-tot-mondreclame.
Een freeterprise is een combinatie van gratis en zakelijk waarbij gratis professionele accounts via het gratis product de trechter in worden gedreven. Als de kans is geïdentificeerd, wijst het bedrijf het gratis account toe aan een verkoper binnen de organisatie (inside sales of field sales) om dat om te zetten in een B2B/enterprise-account.
Een marktplaats is een platform waar kopers en verkopers met elkaar omgaan en transacties uitvoeren. De platform fungeert als een marktplaats die inkomsten zal genereren in vergoedingen van een of alle partijen die bij de transactie betrokken zijn. Gewoonlijk kunnen marktplaatsen op verschillende manieren worden ingedeeld, zoals die welke diensten verkopen versus producten of die welke kopers en verkopers met elkaar verbinden op B2B-, B2C- of C2C-niveau. En die marktplaatsen die twee kernspelers verbinden, of meer.
B2B, wat staat voor business-to-business, is een proces voor het verkopen van producten of diensten aan andere bedrijven. Aan de andere kant verkoopt een B2C rechtstreeks aan zijn consumenten.
Een B2B2C is een bepaald soort bedrijfsmodel waar een bedrijf, in plaats van rechtstreeks toegang te krijgen tot de consumentenmarkt, dat doet via een ander bedrijf. Toch zullen de eindverbruikers de merk of de dienst geleverd door de B2B2C. Het bedrijf dat de dienst aanbiedt, kan in de loop van de tijd rechtstreeks toegang krijgen tot consumenten.
Direct-to-consumer (D2C) is een bedrijfsmodel waarbij bedrijven hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen zonder de hulp van een externe groothandelaar of detailhandelaar. Op deze manier kan het bedrijf tussenpersonen snijden en zijn marges vergroten. Om succesvol te zijn, moet het direct-to-consumers-bedrijf echter zijn eigen bedrijf bouwen distributie, die op korte termijn duurder kunnen zijn. Toch creëert het op de lange termijn een concurrentievoordeel.
De C2C bedrijfsmodel beschrijft een marktomgeving waarin de ene klant bij een andere klant koopt bij een derde partij platform die ook de transactie kan afhandelen. Onder het C2C-model worden zowel de verkoper als de koper als consument beschouwd. Klant tot klant (C2C) is daarom een bedrijfsmodel waar consumenten rechtstreeks onderling kopen en verkopen. Consumer-to-consumer is een gangbaar geworden bedrijfsmodel vooral omdat het internet heeft geholpen verschillende industrieën te ontbinden.
Een detailhandel bedrijfsmodel volgt een direct-to-consumer-benadering, ook wel B2C genoemd, waarbij het bedrijf een verwerkt/afgewerkt product rechtstreeks aan de eindklanten verkoopt. Dit houdt in dat bedrijfsmodel dat is meestal lokaal gebaseerd, het brengt hogere marges met zich mee, maar ook hogere kosten en distributie risico's.
Het groothandelsmodel is een verkoopmodel waarbij groothandels hun producten in bulk aan een detailhandelaar verkopen tegen een gereduceerde prijs. De retailer verkoopt de producten vervolgens door aan consumenten tegen een hogere prijs. In het groothandelsmodel verkoopt een groothandel producten in bulk aan detailhandels voor doorverkoop. Af en toe verkoopt de groothandel rechtstreeks aan de consument, met supermarktgigant Costco als meest voor de hand liggende voorbeeld.
De term 'crowdsourcing' werd voor het eerst bedacht door Jeff Howe, redacteur van Wired Magazine, in een artikel uit 2006 met de titel Rise of Crowdsourcing. Hoewel de praktijk al eeuwen in een of andere vorm bestaat, kreeg het bekendheid toen e-commerce, sociale media en smartphonecultuur ontstonden. Crowdsourcing is het verkrijgen van kennis, goederen, diensten of meningen van een groep mensen. Deze mensen verstrekken informatie via sociale media, smartphone-apps of speciale crowdsourcingplatforms.
In een franchisemodel (een kortetermijnketen, een langetermijnfranchise) is het bedrijf bewust gestart met haar activiteiten door het eigendomsrecht op de belangrijkste activa te behouden, terwijl deze worden gevestigd, en dus een ketenmodel te kiezen. Zodra de activiteiten eenmaal lopen en zijn opgezet, desinvesteert het bedrijf zijn eigendom en kiest het in plaats daarvan voor een franchisingmodel.
Bedrijven die de makelaardij in dienst hebben bedrijfsmodel geld verdienen via makelaarsdiensten. Dit betekent dat ze betrokken zijn bij het faciliteren, onderhandelen of arbitreren van een transactie tussen een koper en een verkoper. de makelaardij bedrijfsmodel omvat een bedrijf dat kopers met verkopers verbindt om een commissie te innen over de resulterende transactie. Daarom optreden als tussenpersoon binnen een transactie.
Dropshipping is een detailhandel bedrijfsmodel waar de dropshipper de productie en logistiek externaliseert en zich alleen richt op: distributie en klantenwerving. Daarom verzamelt de dropshipper de verkooporders van eindklanten en stuurt deze door naar externe leveranciers, die rechtstreeks naar die klanten verzenden. Op deze manier is het via dropshipping mogelijk om een bedrijf te runnen zonder operationele kosten en logistiek beheer.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
