A B2B2C is een bepaald soort bedrijfsmodel waar een bedrijf, in plaats van rechtstreeks toegang te krijgen tot de consumentenmarkt, dat doet via een ander bedrijf. Toch zullen de eindconsumenten het merk of de dienst van de B2B2C herkennen. Het bedrijf dat de dienst aanbiedt, kan in de loop van de tijd rechtstreeks toegang krijgen tot consumenten.
Inhoudsopgave
B2B2C in een notendop
B2B, wat staat voor business-to-business, is een proces voor het verkopen van producten of diensten aan andere bedrijven. Aan de andere kant verkoopt een B2C rechtstreeks aan zijn consumenten.
In de zakenwereld is het verschil tussen: B2B versus B2C-bedrijven lijkt vaak duidelijk en duidelijk.
Er is echter een derde soort bedrijfsmodel , voornamelijk gebaseerd op wat lijkt op een B2B strategie.
Het uiteindelijke doel is echter om in de loop van de tijd een B2C-bedrijf op te bouwen.
Dit model heet B2B2C of busability to business to consumer.
De logica is de volgende. Als een bedrijf geen directe toegang tot consumenten kan krijgen, krijgt het deze via een tweede bedrijf.
Dat tweede bedrijf zal het eerste bedrijf in staat stellen toegang te krijgen tot zijn consumenten, zijn merk erkend te krijgen en in de loop van de tijd het algemene consumentenbestand uit te breiden.
Nu is de vraag waarom een intermediair bedrijf de link zou worden met zijn consumenten voor de B2B2C-business?
In die tijd was AOL een technische gigant, terwijl Google stond nog in de kinderschoenen.
Terwijl de zoekmachine van Mountain View aan het sneeuwballen was, miste hij nog steeds de voordeel van de eerste scaler dat zou het de dominantie van de zoekindustrie hebben gegeven.
Google was al een consumentenproduct.
Het moest echter eerst door een reeks knelpunten heen om toegang te krijgen tot de consument.
Bovendien, hoe meer gegevens Google na verloop van tijd won, hoe meer het beter werd.
En hoe meer consumenten ervan wisten; meer Google zou minder afhankelijk zijn van distributiekanalen zoals AOL.
Dit wil niet zeggen dat Google profiteerde van AOL.
Nogal Het tegenovergestelde, Google bood AOL een gegarandeerd minimum aan inkomsten, en het kocht een belang in het bedrijf.
Inderdaad, een B2B2C bedrijfsmodel vertrouwt op een nauw verbonden relatie waardoor het intermediaire bedrijf (dat verbinding maakt met eindgebruikers) redelijk goed gepositioneerd is.
Laten we de basis van deze B2B-relatie analyseren, die vervolgens de B2C-kansen zal activeren.
Ter wille van deze discussie noemen we:
B1: het bedrijf probeert via een ander bedrijf de consumentenmarkt te betreden
B2: als intermediair tussen B1 en consumenten
C: als de consumenten in die branche
Waarom niet rechtstreeks naar de consument?
Een van de eerste vragen die bij het ontwerpen van dit soort bedrijfsmodel misschien waarom niet direct achter de consumenten aan gaan?
In werkelijkheid is het de droom van velen om achter de consumenten aan te gaan, maar enkelen halen het.
De consumentenmarkt lijkt meer dan alle andere bevooroordeeld te zijn in de richting van het winner-take-all-effect.
Direct-to-consumer (D2C) is een bedrijfsmodel waarbij bedrijven hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen zonder de hulp van een externe groothandelaar of detailhandelaar. Op deze manier kan het bedrijf tussenpersonen snijden en zijn marges vergroten. Om succesvol te zijn, moet het direct-to-consumers-bedrijf echter zijn eigen bedrijf bouwen distributie, die op korte termijn duurder kunnen zijn. Toch creëert het op de lange termijn een concurrentievoordeel.
Kortom, het opbouwen van een succesvol consumentenbedrijf is veel moeilijker dan het opbouwen van een ondernemingsbedrijf.
En als ondernemer kan het aantrekkelijk zijn om een consumentenbedrijf op te bouwen.
U moet uw opties afwegen. Begrijp dus waar de markt naartoe gaat.
Bovendien is het opbouwen van een succesvol consumentenbedrijf in veel gevallen een kwestie van timing en de juiste financiering en distributie.
Factoren die u relatief kunt beheersen.
Dat is de reden waarom veel bedrijven, die in het begin naar consumenten keken, uiteindelijk veranderen in zakelijke bedrijven:
bron: Sapphire Ventures
In een studie door Sapphire Ventures op de exits in de consument vs. onderneming sinds 1995, lijkt de laatste te hebben gegenereerd $ 825 miljard vergeleken met $ 582 miljard in de technische consumentenruimte.
Een uitgang is een strategie waarbij de durfkapitalist of investeerder zijn geld liquideert in een eerder geïnvesteerde startup, en het meet meestal de ROI voor de investeerder.
Kortom, van 1995-2016 waren er 4,600 exits in enterprise-technologie en meer dan 2,600 exits in consumententechnologie.
Een kleine waarschuwing: de bovenstaande cijfers mogen op geen enkele manier worden geïnterpreteerd als beleggingsadvies, maar zijn slechts een strategische analyse van het zakelijke landschap.
Dit betekent dat vanuit een B2B een ondernemingsbedrijf ten minste drie voordelen biedt:
Risicovermindering (mits u niet afhankelijk bent van slechts één of twee enterprise-klanten en uw enterprise-klantenbestand dus verspreid is over verschillende klanten, die geen van allen het grootste deel van uw omzet uitmaken).
Een meer voorspelbaar groeipad.
Gemakkelijkere financiering omdat meer investeerders hun positie kunnen liquideren via een exit.
Een nadeel is natuurlijk het gebrek aan schaalbaarheid, tenzij je een B2B2C ontwerpt bedrijfsmodel .
Hoe ziet een B2B2C-relatie eruit?
Een B2B2C bedrijfsmodel vertrouwt op een hechte relatie tussen de B1 die toegang wil tot consumenten en B2, die in plaats daarvan al toegang heeft tot de consumentenmarkt.
Aangezien het misschien niet logisch is voor B1 om de consumentenmarkt te betreden, is het logisch om de belangrijkste spelers te vinden die hem kunnen helpen deze te openen.
Een partnerschap tussen B1 en B2 heeft – ik beweer – drie hoofdkenmerken:
Het is geen whitelabel
Als het een white label zou zijn, zouden de eindgebruikers het product en merk na verloop van tijd niet meer herkennen.
Het witte etiket bedrijfsmodel is een business-to-business (B2B) benadering waarbij een fabrikant en een wederverkoper betrokken zijn. Het witte etiket bedrijfsmodel houdt in dat een bedrijf producten verkoopt met zijn eigen merk die door anderen zijn vervaardigd. In dit geval levert de fabrikant het product in white-label aan de wederverkoper/detailhandelaar, die het kan personaliseren en met zijn eigen merk/logo kan presenteren aan de eindklanten.
Het heeft directe toegang tot de gegevens van de consument
Veel software-as-a-service en digitale tools in het algemeen profiteren van netwerkeffecten.
Kortom, hoe meer gegevens ze hebben over de mensen die het gebruiken, hoe beter die tools zullen worden voor elke nieuwe gebruiker.
Als het bedrijf dat de consumentenmarkt betreedt via een ander bedrijf geen toegang tot hun gegevens zou hebben, zou het niet mogelijk zijn om te profiteren van netwerkeffecten en in de loop van de tijd op te schalen.
Terwijl het naamsbekendheid krijgt
Niet alleen de B2B2C-business zal toegang hebben tot de gegevens van de consument, maar het merk zal voor hen behoorlijk zichtbaar zijn.
Terugdenkend aan de Google deal met AOL, waar het door werd aangedreven Google zoekopdrachten konden steeds meer mensen herkennen Google na verloop van tijd, tot het punt dat het een werkwoord werd
Wat zijn de uitgangspunten van een B2B2C-relatie?
Een B2B2C-bedrijf begint met een paar belangrijke partners, dit zijn andere bedrijven die het kunnen helpen toegang te krijgen tot consumenten.
Deze relatie moet zeer gunstig zijn voor het bedrijf dat toegang heeft tot de consumentenmarkt.
In de praktijk lijkt het misschien een joint venture, met een hechte band die de zakenpartner prikkelt om het product te distribueren van het andere bedrijf dat geen toegang heeft tot consumenten.
Inderdaad, ik betoog - dit soort partnerschap moet een paar belangrijke elementen bevatten:
Bereidheid om een breder portfolio van producten of diensten aan te bieden
Vaak vragen klanten B1 om producten of diensten die niet in haar portfolio zitten.
B1 kan haar klanten blij maken door uw product of dienst in de kijker te zetten.
Terug naar de Google deal met AOL, in die tijd werd zoeken gezien als een secundaire dienst, maar het was leuk om functies voor consumenten te hebben.
Google werkte 10x beter dan zijn concurrenten, en het was logisch om zoekopdrachten mogelijk te maken door Google via AOL.
Prijs gemak
Een ander belangrijk element is het gemak van het distribueren van het product of de dienst van B1.
Een economische kans
Een zeer belangrijk element zijn economische kansen die voor het bedrijf worden gecreëerd, die de toegang tot de consumentenmarkt helpen.
Inderdaad, als het product of de dienst van B1 B2 in staat stelt zijn aanbod aan consumenten uit te breiden.
Die kans is te mooi om te laten liggen, waardoor B1 in staat is om die relatie te bezegelen.
Als B2 wordt gedreven door een economische kans, is de kans groter dat het de door B1 geleverde dienst zal distribueren.
Een van de belangrijkste valkuilen van een B2B2C-bedrijf is misschien wel het gebrek aan push en distributie van zijn partners.
Niet geïnteresseerd om rechtstreeks die branche te betreden
Een andere reden waarom B2 de B1-service aan zijn consumenten zou willen gebruiken, is omdat het geen interesse heeft om die branche te betreden.
Terugkomend op het voorbeeld van de AOL-deal: het bedrijf had geen enkel belang bij het betreden van de zoekindustrie.
Een zeer goede deal
Het laatste en belangrijkste ingrediënt gaat over het aanbieden van een deal die te mooi is om te weigeren.
Deze deal is een marketing kosten aan de kant van B1 om het marktaandeel van de consument te verwerven.
Aan de andere kant is het voor B2 een geweldige kans om het bedrijf te laten groeien zonder kosten en risico's.
Enerzijds wil je een gestructureerd verkoopteam dat accountmanagement uitvoert voor die bedrijven die als intermediair op de consumentenmarkt optreden.
Aan de andere kant moet u middelen investeren in branding en marketing inspanningen.
Hierdoor zal uw bedrijf in de loop van de tijd door consumenten worden herkend.
Op deze manier zullen consumenten fungeren als een push die uw toegang tot de B2B-ruimte gemakkelijker zal maken.
Hoewel dit proces in theorie eenvoudig lijkt, is het vrij complex.
Maar in dit artikel hebben we een paar belangrijke ingrediënten geanalyseerd, die u voldoende informatie zouden moeten geven om aan de slag te gaan.
B2B2C voorbeelden
De business-to-business-to-consumer (B2B2C) manifesteert zich op verschillende manieren.
Meestal gaat het echter om een fabrikant of dienstverlener die via een detailhandelaar of distributeur aan consumenten verkoopt.
Kort gezegd: B2B2C-bedrijven verkopen tegelijkertijd aan consumenten en andere bedrijven.
Laten we, om dit concept beter te begrijpen, eens kijken naar een paar variaties van het B2B2C-model met enkele bijgevoegde voorbeelden.
Fabrikant naar distributeur naar klant:
Manufacturer-to-consumer wordt soms ook wel factory-to-consumer (F2C) genoemd omdat de fabrikant rechtstreeks aan de consument verkoopt. In wezen neemt het bedrijf dat het artikel produceert de plaats in van de detailhandelaar en elke andere derde partij, zoals een groothandel of leverancier.
De meest voorkomende online vorm van de B2B2C bedrijfsmodel is waar een productfabrikant een eCommerce-winkel exploiteert, maar de orderverwerking uitbesteedt aan een distributeur.
Wanneer een bestelling in de winkel wordt geplaatst, ontvangt de distributeur een melding en verzendt hij het product naar de consument vanuit de voorraad die in zijn eigen magazijn is opgeslagen.
De distributeur kan inventaris in consignatie nemen bij de fabrikant in plaats van deze rechtstreeks bij hen te kopen.
Zodra het product is verzonden, genereert de distributeur een factuur die naar de fabrikant wordt gestuurd die, na betaling van de consument, de distributeur compenseert met een commissie.
Elk voedingsbedrijf dat Instacart gebruikt voor het bezorgen van boodschappen en afhaalbestellingen, werkt onder deze variatie.
Fabrikant naar Amazon naar B2B/B2C klant
Geen enkel artikel over B2B en B2C zou compleet zijn zonder Amazon te noemen.
In deze variant verzendt de fabrikant een product naar Amazon, dat het vervolgens verkoopt en naar een eindgebruiker verzendt.
Merk op dat distributeurs dezelfde producten ook op Amazon verkopen platform zelf.
In beide gevallen verliest de productfabrikant echter de controle over zijn merk.
Om dit probleem aan te pakken, gebruiken veel merken omnichannel eCommerce, die ook geschikt is voor SAP en geïntegreerd is met Amazon.
Hierdoor kan het merk een harmonieuze relatie onderhouden met distributeurs, aangezien beide bedrijven rechtstreeks aan de eindgebruiker verkopen.
De fabrikant kan verkopen aan B2B- en B2C-klanten en wanneer een bestelling wordt geplaatst, kan het bedrijf ervoor kiezen het product zelf te verzenden of de fulfilmentservice van Amazon te gebruiken.
Fabrikant naar fysieke dealer naar B2C-klant
In deze variant verkoopt de fabrikant een product aan een fysieke onderneming die het vervolgens persoonlijk aan de consument verkoopt.
Dit is de meest eenvoudige variant om te begrijpen en komt veel voor in supermarkten en de meeste andere detailhandelszaken.
Sommige bedrijven zullen ook een B2B2C eCommerce creëren platform om de fysieke dealer in staat te stellen producten aan consumenten te verkopen.
Wanneer een persoon een fysieke winkel bezoekt, voltooit de dealer de verkoop persoonlijk, maar op de website van de fabrikant.
Dit stelt de dealer in staat om een commissie te ontvangen van de verkoop en de fabrikant om de informatie van de koper te verzamelen.
In het geval de dealer faillissement aanvraagt of anderszins stopt met handelen, heeft de fabrikant nog steeds toegang tot zijn klanten.
Verkopers van fabrikanten naar distributeur naar B2B-klant
Deze variant is een ander B2B2C eCommerce-model waarbij een fabrikant met een eigen verkoopteam ook via distributeurs aan andere bedrijven verkoopt.
Neem het voorbeeld van een fabrikant die MRI-machines (magnetic resonance imaging) verkoopt aan zorgverleners.
Het bedrijf creëert een eCommerce-winkel waar verkoopteams en zorgverleners toegang toe hebben op elk apparaat en op elke locatie om deals te sluiten.
Leden van het verkoopteam kunnen namens de klant bestellingen plaatsen, of de klant kan de bestelling zelf plaatsen.
Wat het scenario ook is, het is belangrijk op te merken dat beide dit vanuit hetzelfde doen platform dat is aangepast aan hun behoeften.
Hier speelt de distributeur ongeveer dezelfde rol als de distributeur in het eerste B2B2C-bedrijfsmodel.
Met andere woorden, de distributeur verkoopt de MRI-machine in consignatie en ontvangt een commissie van de fabrikant.
Het heeft ook toegang tot een specifiek deel van de eCommerce platform waar het toegang heeft tot de vereiste informatie om de bestelling uit te voeren.
Belangrijkste kenmerken
Definitie: B2B2C (Business to Business to Consumer) is een bedrijfsmodel waar een bedrijf indirect toegang krijgt tot de consumentenmarkt via een ander bedrijf, terwijl de eindconsumenten het merk/de dienst herkennen.
Intermediaire rol: B2B2C omvat een intermediair bedrijf (B2) dat B1 (bedrijf dat toegang zoekt voor consumenten) verbindt met eindgebruikers, waardoor het klantenbestand in de loop van de tijd wordt uitgebreid.
Toegang tot data: B1 krijgt directe toegang tot consumentengegevens via B2, waardoor opschaling en verbetering mogelijk wordt op basis van gebruikersinzichten.
Merk herkenning: Door de samenwerking met B1 wordt het merk B2 na verloop van tijd bekend bij de consument.
voordelen:
Risicovermindering: B2B2C-modellen hebben vaak een meer voorspelbare groei en een lager risico in vergelijking met pure B2C-benaderingen.
Voorspelbare groei: De betrokkenheid van een tussenpersoon draagt bij aan een gestage groei.
Gemakkelijkere financiering: de aanwezigheid van meerdere partijen vergroot de financieringsmogelijkheden.
Variaties van relaties:
Fabrikant naar distributeur naar klant: fabrikanten verkopen via e-commerce en besteden de uitvoering uit aan distributeurs.
Fabrikant aan Amazon aan B2B/B2C-klant: Fabrikanten verkopen aan Amazon, die verkoopt aan consumenten, ook beschikbaar voor distributeurs.
Fabrikant naar Bricks-and-Mortar-dealer naar B2C-klant: Fabrikanten leveren fysieke winkels die verkopen aan consumenten, soms via e-commerce.
Verkoopvertegenwoordigers van de fabrikant naar distributeur naar B2B-klant: Fabrikanten bieden producten aan via een e-commerce platform toegankelijk voor verkoopteams en B2B-klanten.
Voorbeelden van B2B2C-modellen:
Bevestigen: Biedt oplossingen voor later betalen via handelaren, verdienend met vergoedingen en consumentenleningen.
Instacart: Vergemakkelijkt de bezorging van boodschappen met servicekosten, lidmaatschappen en advertenties.
Open Tafel: Reserveringen platform met abonnementen en verwijzingskosten.
LinkedIn: Tweezijdig platform het verbinden van bedrijven en professionals.
Udemy: E-learning platform met zowel B2C- als B2B-aanbiedingen.
Begonnen als een oplossing voor later betalen, geïntegreerd in de kassa's van handelaren, verdient Affirm geld met de vergoedingen van handelaren als consumenten de oplossing voor later betalen gebruiken. Affirm verdient ook geld met rente die wordt verdiend met de consumentenleningen, wanneer deze worden teruggekocht van de oorspronkelijke bank. In 2020 verdiende Affirm 50% van zijn inkomsten uit vergoedingen van verkopers, ongeveer 37% uit rente en de rest uit virtuele kaarten en servicekosten.
Instacart's bedrijfsmodel is gebaseerd op een eenvoudige installatie voor supermarkten, het comfort voor klanten om hun boodschappen thuis te laten bezorgen en een extra inkomstenstroom voor personal shoppers. Instacart verdient geld door servicekosten in rekening te brengen, via lidmaatschappen en door prestatieadvertenties op zijn platform te plaatsen.
OpenTable is een Amerikaans online reserveringssysteem voor restaurants, opgericht door Chuck Templeton. Eind jaren 90 was het een van de eerste geautomatiseerde, realtime reserveringssystemen. Het bedrijf werd in 2014 overgenomen door Booking Holding voor $ 2.6 miljard. Tegenwoordig verdient OpenTable geld via abonnementen, verwijzingsvergoedingen en in-dining met zijn eerste restaurant, als een experiment in Miami, Florida.
Sleutelfaciliteiten:
De business-to-business-to-consumer (B2B2C) manifesteert zich op verschillende manieren. Meestal gaat het echter om een fabrikant of dienstverlener die via een detailhandelaar of distributeur aan consumenten verkoopt.
De meest voorkomende online vorm van de B2B2C bedrijfsmodel is waar een productfabrikant een e-commerce winkel exploiteert, maar de orderafhandeling uitbesteedt aan een distributeur die voorraad in consignatie houdt en een commissie int.
Een ander voorbeeld van het B2B2C-model betreft een fabrikant, een fysieke dealer en een B2C-klant. De eenvoudigste vorm van deze variant is een traditionele supermarkt, maar in sommige gevallen voltooit de fysieke dealer de verkoop in een fysieke winkel, maar op de website van de fabrikant.
LinkedIn is een tweezijdige platform draaiend op een freemium-model, waar u onbeperkt zoeken en andere functies kunt ontgrendelen, moet u overschakelen naar een betaald account. LinkedIn werd in 27 voor 2016 miljard dollar overgenomen door Microsoft, verdiende in 5.2 2018 miljard dollar aan inkomsten en had in oktober 630 bijna 2019 miljoen leden.
Udemy is een e-learning platform met twee hoofdonderdelen: het consumentgerichte platform (B2C). En het enterprise-platform (B2B). Udemy verkoopt cursussen aan iedereen op zijn kernmarktplaats, terwijl het Udemy for Business alleen aan B2B-/Enterprise-accounts verkoopt. Als zodanig heeft Udemy twee belangrijke spelers: instructeurs op de markt en bedrijfsinstructeurs voor het B2B-platform.
Zoom is een videocommunicatieplatform met als missie 'videocommunicatie wrijvingsloos te maken'. Gebruikmakend van de virale groei van zijn freemium-model, gebruikt Zoom vervolgens zijn directe verkoopteam om de kansen te identificeren en die in B2B- en bedrijfsaccounts te kanaliseren.
Een freeterprise is een combinatie van gratis en zakelijk waarbij gratis professionele accounts via het gratis product de trechter in worden gedreven. Als de kans is geïdentificeerd, wijst het bedrijf het gratis account toe aan een verkoper binnen de organisatie (inside sales of field sales) om dat om te zetten in een B2B/enterprise-account.
Wat is het verschil tussen B2B B2C en B2B2C?
De sleutel staat in het profiel van de belangrijkste klanten en hoe zij de aankoopbeslissing nemen. In tegenstelling tot een B2C is de klant in een B2B meestal een organisatie. Zo neemt een groep mensen de aankoopbeslissing. In een B2B2C-model wordt het product geleverd door een ander bedrijf.
Wat is B2C2B?
In een B2B2B-model zal een bedrijf zich richten op medewerkers binnen de gewenste organisatie, als alternatief voor bestaande producten. In sommige gevallen wordt de basisdienst gratis aangeboden, zodat die corporates binnen de gewenste business de dienst binnen het bedrijf gaan promoten. Bedenk hoe Speling biedt een gratis basisversie die kan worden geüpgraded voor morse-gebruikers. In dit geval biedt Slack een geldig alternatief voor de chats van het interne bedrijf.
Wat is een B2C-voorbeeld?
In een B2C-model gaat een bedrijf om met consumenten. Voorbeelden van B2C zijn bedrijven als Apple en Amazone, die gewoonlijk aan consumenten worden verkocht. Het B2C-model biedt een product of dienst die is gericht op een bredere markt in vergelijking met B2B, en het heeft verschillende structuren en kenmerken.
Wat is een B2B-voorbeeld?
In een B2C-model handelt een bedrijf met andere bedrijven. Voorbeelden van B2B omvatten bedrijven zoals Salesforce en Dropbox, die meestal aan andere bedrijven verkopen. Het B2B-model biedt een product of dienst die is gericht op een kleinere groep klanten in vergelijking met B2B die verschillende functies heeft.
Is Amazon een B2B of B2C of B2B2C?
Het bedrijfsmodel van Amazon is een goed voorbeeld van B2B2C. Enerzijds is Amazon met zijn e-commerce winkel een van de bekendste consumentenmerken ter wereld. Aan de andere kant is Amazon ook een B2B-platform, omdat het het mogelijk maakt om winkels van derden bovenop de infrastructuur van Amazon te bouwen. Amazon's B2B-hosting platform bestaat uit duizenden externe e-commercebedrijven. Andere bedrijven houden van Thras.io hebben een klein imperium opgebouwd op de Amazon B2B e-commerceplatforms.
Wat is een B2B2C-strategie?
Een B2B2C strategie houdt in dat een bedrijf gebruik maakt van de distributie van een ander bedrijf, terwijl het tegelijkertijd brede toegang heeft tot consumenten. Het belangrijkste verschil tussen B2B2C en gewoon witte etikettering is het vermogen van de B2B2C-speler om bevoorrechte toegang te krijgen tot een distributienetwerk en zijn product te laten erkennen op consumentenniveau. De B2B2C-speler heeft dus een sterke zakelijke distributie en bouwt aan naamsbekendheid bij de consument.
Een effectief bedrijfsmodel moet focussen op twee dimensies: de mensendimensie en de financiële dimensie. Met de mensendimensie kunt u een product of dienst bouwen die 10x beter is dan bestaande en een solide merk. De financiële dimensie helpt u bij het ontwikkelen van een goede distributiekanalen door de mensen te identificeren die bereid zijn te betalen voor uw product of dienst en deze op de lange termijn financieel houdbaar te maken.
Innovatie van bedrijfsmodellen gaat over het vergroten van het succes van een organisatie met bestaande producten en technologieën door een overtuigende waardepropositie te ontwikkelen die een nieuwe bedrijfsmodel klanten opschalen en een blijvend concurrentievoordeel creëren. En het begint allemaal met het beheersen van de belangrijkste klanten.
Digitaal en tech bedrijfsmodellen kan worden ingedeeld op vier niveaus van transformatie naar digitaal ondersteund, digitaal verbeterd, technisch of platform bedrijfsmodellen en bedrijfsplatforms/ecosystemen.
Een digitaal bedrijfsmodel kan worden gedefinieerd als een model dat gebruikmaakt van digitale technologieën om verschillende aspecten van een organisatie te verbeteren. Van hoe het bedrijf klanten verwerft tot welk product/dienst het levert. een digitale bedrijfsmodel is dat wanneer digitale technologie haar waardepropositie helpt verbeteren.
een techneut bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: waardemodel (waardeproposities, missie, visie), technologisch model (R&D-management), distributiemodel (verkoop en marketing organisatiestructuur) en financieel model (inkomstenmodellering, kostenstructuur, winstgevendheid en cashgeneratie/-beheer). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide tech-bedrijfsmodel op te bouwen.
Een platform bedrijfsmodel genereert waarde door interacties tussen mensen, groepen en gebruikers mogelijk te maken door gebruik te maken van netwerkeffecten. Platform bedrijfsmodellen bestaan meestal uit twee kanten: vraag en aanbod. Het starten van de interacties tussen die twee kanten is een van de cruciale elementen voor een platform bedrijfsmodel succes.
Een Blockchain-bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: Waardemodel (kernfilosofie, kernwaarde en waardeproposities voor de belangrijkste belanghebbenden), Blockchain-model (protocolregels, netwerkvorm en applicatielaag/ecosysteem), distributiemodel (de belangrijkste kanalen versterken het protocol en zijn gemeenschappen), en het economische model (de dynamiek waarmee protocolspelers geld verdienen). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide Blockchain-bedrijfsmodel te bouwen en te analyseren.
in een asymmetrische bedrijfsdeskundigenmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant wordt betaald om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid.
in een asymmetrische bedrijfsdeskundigenmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant betaalt om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid. Dit is hoe aandachtshandelaren geld verdienen aan hun bedrijfsdeskundigen modellen.
Hoewel de term is bedacht door Andrew Lampitt, is open-core een evolutie van open-source. Waar een kernonderdeel van de software/platform wordt gratis aangeboden, terwijl daarbovenop nog premiumfuncties of add-ons zijn gebouwd, waarmee geld wordt verdiend door het bedrijf dat de software/het platform heeft ontwikkeld. Een voorbeeld van de GitLab open core model, waar de gehoste service gratis en open is, terwijl de software gesloten is.
Cloud bedrijfsmodellen zijn allemaal gebouwd op cloud computing, een concept dat rond 2006 de overhand kreeg toen voormalig CEO van Google, Eric Schmit, het noemde. Meest cloudgebaseerd bedrijfsmodellen kan worden geclassificeerd als IaaS (Infrastructure as a Service), PaaS (Platform as a Service) of SaaS (Software as a Service). Hoewel met deze modellen voornamelijk inkomsten worden gegenereerd via abonnementen, worden ze te gelde gemaakt via pay-as-you-go-inkomstenmodellen en hybride modellen (abonnementen + pay-as-you-go).
Open source is gelicentieerd en wordt meestal ontwikkeld en onderhouden door een gemeenschap van onafhankelijke ontwikkelaars. Terwijl het freemium in eigen beheer wordt ontwikkeld. Dus het freemium geeft het bedrijf dat het heeft ontwikkeld volledige controle over zijn distributie. In een open source model, de voor-winst bedrijf moet zijn premium-versie distribueren volgens zijn open-sourcelicentie model.
Het freemium - tenzij de hele organisatie eromheen is uitgelijnd - is eerder een groeistrategie dan een bedrijfsmodel. Een meerderheid van de gebruikers krijgt een gratis service, terwijl een klein percentage van die gebruikers via de verkooptrechter wordt omgezet in betalende klanten. Gratis gebruikers helpen het merk via mond-tot-mondreclame te verspreiden.
Een freeterprise is een combinatie van gratis en zakelijk waarbij gratis professionele accounts via het gratis product de trechter in worden gedreven. Als de kans is geïdentificeerd, wijst het bedrijf het gratis account toe aan een verkoper binnen de organisatie (inside sales of field sales) om dat om te zetten in een B2B/enterprise-account.
Een marktplaats is een platform waar kopers en verkopers met elkaar omgaan en transacties uitvoeren. De platform fungeert als een marktplaats die inkomsten zal genereren in vergoedingen van een of alle partijen die bij de transactie betrokken zijn. Gewoonlijk kunnen marktplaatsen op verschillende manieren worden ingedeeld, zoals die welke diensten verkopen versus producten of die welke kopers en verkopers met elkaar verbinden op B2B-, B2C- of C2C-niveau. En die marktplaatsen die twee kernspelers verbinden, of meer.
B2B, wat staat voor business-to-business, is een proces voor het verkopen van producten of diensten aan andere bedrijven. Aan de andere kant verkoopt een B2C rechtstreeks aan zijn consumenten.
Een B2B2C is een bepaald soort bedrijfsmodel waar een bedrijf, in plaats van rechtstreeks toegang te krijgen tot de consumentenmarkt, dat doet via een ander bedrijf. Toch zullen de eindconsumenten het merk of de dienst van de B2B2C herkennen. Het bedrijf dat de dienst aanbiedt, kan in de loop van de tijd rechtstreeks toegang krijgen tot consumenten.
Direct-to-consumer (D2C) is een bedrijfsmodel waarbij bedrijven hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen zonder de hulp van een externe groothandelaar of detailhandelaar. Op deze manier kan het bedrijf tussenpersonen snijden en zijn marges vergroten. Om succesvol te zijn, moet het direct-to-consumers-bedrijf echter zijn eigen distributie bouwen, wat op korte termijn duurder kan zijn. Toch creëert het op de lange termijn een concurrentievoordeel.
De C2C bedrijfsmodel beschrijft een marktomgeving waarin de ene klant bij een andere klant koopt bij een derde partij platform die ook de transactie kan afhandelen. Onder het C2C-model worden zowel de verkoper als de koper als consument beschouwd. Klant tot klant (C2C) is daarom een bedrijfsmodel waar consumenten rechtstreeks onderling kopen en verkopen. Consumer-to-consumer is een gangbaar geworden bedrijfsmodel vooral omdat het internet heeft geholpen verschillende industrieën te ontbinden.
Een detailhandel bedrijfsmodel volgt een direct-to-consumer-benadering, ook wel B2C genoemd, waarbij het bedrijf een verwerkt/afgewerkt product rechtstreeks aan de eindklanten verkoopt. Dit houdt in dat bedrijfsmodel die grotendeels lokaal is, brengt hogere marges met zich mee, maar ook hogere kosten en distributierisico's.
Het groothandelsmodel is een verkoopmodel waarbij groothandels hun producten in bulk aan een detailhandelaar verkopen tegen een gereduceerde prijs. De retailer verkoopt de producten vervolgens door aan consumenten tegen een hogere prijs. In het groothandelsmodel verkoopt een groothandel producten in bulk aan detailhandels voor doorverkoop. Af en toe verkoopt de groothandel rechtstreeks aan de consument, met supermarktgigant Costco als meest voor de hand liggende voorbeeld.
De term 'crowdsourcing' werd voor het eerst bedacht door Jeff Howe, redacteur van Wired Magazine, in een artikel uit 2006 met de titel Rise of Crowdsourcing. Hoewel de praktijk al eeuwen in een of andere vorm bestaat, kreeg het bekendheid toen e-commerce, sociale media en smartphonecultuur ontstonden. Crowdsourcing is het verkrijgen van kennis, goederen, diensten of meningen van een groep mensen. Deze mensen verstrekken informatie via sociale media, smartphone-apps of speciale crowdsourcingplatforms.
In een franchisemodel (een kortetermijnketen, een langetermijnfranchise) is het bedrijf bewust gestart met haar activiteiten door het eigendomsrecht op de belangrijkste activa te behouden, terwijl deze worden gevestigd, en dus een ketenmodel te kiezen. Zodra de activiteiten eenmaal lopen en zijn opgezet, desinvesteert het bedrijf zijn eigendom en kiest het in plaats daarvan voor een franchisingmodel.
Bedrijven die de makelaardij in dienst hebben bedrijfsmodel geld verdienen via makelaarsdiensten. Dit betekent dat ze betrokken zijn bij het faciliteren, onderhandelen of arbitreren van een transactie tussen een koper en een verkoper. de makelaardij bedrijfsmodel omvat een bedrijf dat kopers met verkopers verbindt om een commissie te innen over de resulterende transactie. Daarom optreden als tussenpersoon binnen een transactie.
Dropshipping is een detailhandel bedrijfsmodel waarbij de dropshipper de productie en logistiek externaliseert en zich alleen richt op distributie en klantenwerving. Daarom verzamelt de dropshipper de verkooporders van eindklanten en stuurt deze door naar externe leveranciers, die rechtstreeks naar die klanten verzenden. Op deze manier is het via dropshipping mogelijk om een bedrijf te runnen zonder operationele kosten en logistiek beheer.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
