in een asymmetrische bedrijfsmodel , verdient de organisatie niet rechtstreeks geld aan de gebruiker, maar maakt het gebruik van de gegevens die gebruikers verstrekken in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant wordt betaald om de kernactiva in stand te houden. Bijvoorbeeld Google verdient geld door gebruik te maken van gebruikersgegevens, gecombineerd met de algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid.
Inhoudsopgave
Asymmetrische bedrijfsmodellen uitgelegd
Een verborgen opbrengst bedrijfsmodel is een patroon voor het genereren van inkomsten dat gebruikers buiten de vergelijking houdt, zodat ze niet betalen voor de aangeboden dienst of product. De gebruikers van Google betalen bijvoorbeeld niet voor de zoekmachine. In plaats daarvan komen de inkomstenstromen uit advertentiegeld dat wordt uitgegeven door bedrijven die op zoekwoorden bieden.Google (nu Alphabet) verdient vooral geld met advertenties. De Google-zoekmachine is weliswaar gratis, maar genereert inkomsten met betaalde advertenties. In 2021 genereerden de advertenties van Google meer dan $ 209 miljard (naast Google Zoeken, dit omvat YouTube-advertenties en de sites van netwerkleden), vergeleken met een netto-omzet van $ 257 miljard. Advertenties vertegenwoordigden meer dan 81% van de netto-omzet, gevolgd door Google Cloud ($ 19 miljard) en de andere inkomstenstromen van Google (Google Play, Pixel-telefoons en YouTube Premium).Facebook, het belangrijkste product van Meta is een aandachtshandelaar. Als zodanig verdichten de algoritmen de aandacht van meer dan 2.91 miljard maandelijkse actieve gebruikers vanaf juni 2021. Meta genereerde in 117.9 $ 2021 miljard aan inkomsten, waarvan $ 114.9 miljard uit advertenties (97.4% van de totale inkomsten) en meer dan $ 2.2 miljard uit Reality Labs (de arm van augmented en virtual reality-producten). A FourWeekMBA Uit analyse blijkt dat in 2021 de groei van de inkomsten van Facebook werd gedreven door de inkomsten van gebruikers in de VS en Canada dankzij een prijs per advertentie van 24% in 2021.
Een paar kernvoorbeelden van asymmetrische bedrijfsmodellen die gemakkelijker te begrijpen zijn, net als bedrijven waarvan we allemaal weten dat het Google en Facebook zijn.
Beide zijn op aandacht gebaseerde modellen, waarbij gegevens van gebruikers worden verkocht aan adverteerders. Het is belangrijk om te benadrukken dat het niet noodzakelijk de gegevens zijn die rechtstreeks worden verkocht, maar eerder hoe de gegevens worden verfijnd door de zoekalgoritmen van die bedrijven (voor Google) en sociale grafiekalgoritmen (voor Facebook), opnieuw verpakt en verkocht aan adverteerders.
Het belangrijkste punt gaat niet over de reclame bedrijfsmodel maar eerder hoe het genereren van inkomsten plaatsvindt. in een asymmetrische model, gebruikers en klanten zijn twee verschillende mensen.
De gebruiker is de meest waardevolle stakeholder omdat hij de gegevens levert die worden gebruikt om de kernactiva van het bedrijf te verfijnen. In combinatie met technologie wordt zo de core asset verkocht aan een belangrijke klant.
Om terug te gaan naar het voorbeeld van Google: gebruikers zoeken via Google en leveren waardevolle gegevens over de zoekintentie, maar ook gedragsgegevens.
Wanneer dit wordt verfijnd door de algoritmen van Google, wordt het kernactivum geld waard, omdat het wordt ondersteund door de advertentie-inkomsten die worden betaald door klanten die betalen voor zichtbaarheid op het platform.
Andere voorbeelden van asymmetrische bedrijfsmodellen
Over het algemeen waren gebruikers van bedrijfsmodellen waar de gebruiker en de klant niet dezelfde mensen zijn, kunnen als asymmetrisch worden geclassificeerd.
Daarom wordt de aandacht die wordt gegenereerd door de gratis dienst of het product indirect in geld omgezet. Google en Facebook zijn klassieke voorbeelden. Andere platforms, zoals Netflix, verdienen eenvoudigweg geld aan de gegevens van hun gebruikers door hen een abonnementsservice aan te bieden. Dit is dus asymmetrisch model waar gebruiker/klant overeenkomt.
asymmetrisch bedrijfsmodellen als het goed wordt gebruikt, kan het snel schalen. Die zijn echter meestal ook op grote aantallen gebouwd.
Belangrijkste kenmerken
Asymmetrische bedrijfsmodellen: Een patroon voor het genereren van inkomsten waarbij gebruikers niet rechtstreeks betalen voor de aangeboden dienst of het product. In plaats daarvan komen inkomstenstromen uit andere bronnen, zoals advertenties of het genereren van inkomsten met gegevens.
Het advertentiemodel van Google: De belangrijkste inkomsten van Google zijn afkomstig van advertenties, waarbij gebruikers gegevens verstrekken die worden gebruikt om het kernactivum (zoekmachine) te verfijnen, waarmee vervolgens geld wordt verdiend via betaalde advertenties.
Het Aandachtsverkopermodel van Facebook: Facebook genereert voornamelijk inkomsten via advertenties en profiteert van de aandacht van zijn enorme gebruikersbestand door advertentieruimte aan bedrijven te verkopen.
Onderscheid tussen gebruiker en klant: In asymmetrische modellen zijn gebruikers en klanten verschillende entiteiten. Gebruikers leveren waardevolle gegevens en het kernactivum wordt verkocht aan klanten (adverteerders) die betalen voor zichtbaarheid.
Het datagestuurde abonnementsmodel van Netflix: Netflix is een voorbeeld van een asymmetrische model waar gebruikers betalen voor een abonnementsservice en hun gegevens worden gebruikt om het inhoudsaanbod te verfijnen en de gebruikerservaring te verbeteren.
Schalen en gebruikersbestand: Asymmetrische modellen kunnen snel worden geschaald, maar hun succes is vaak afhankelijk van het hebben van een groot aantal gebruikers of klanten om aanzienlijke inkomsten te genereren.
Een effectief bedrijfsmodel moet focussen op twee dimensies: de mensendimensie en de financiële dimensie. De mensendimensie stelt u in staat een product of dienst te bouwen die 10x beter is dan bestaande en een solide merk. De financiële dimensie helpt u bij het ontwikkelen van een goede distributiekanalen door de mensen te identificeren die bereid zijn te betalen voor uw product of dienst en deze op de lange termijn financieel houdbaar te maken.
Bedrijven modelinnovatie gaat over het vergroten van het succes van een organisatie met bestaande producten en technologieën door een overtuigende waarde voorstel in staat om een nieuwe voort te stuwen bedrijfsmodel klanten opschalen en een blijvend concurrentievoordeel creëren. En het begint allemaal met het beheersen van de belangrijkste klanten.
Digitaal en tech bedrijfsmodellen kan worden ingedeeld op vier niveaus van transformatie naar digitaal ondersteund, digitaal verbeterd, technisch of platform bedrijfsmodellen en bedrijfsplatforms/ecosystemen.
Een digitaal bedrijfsmodel kan worden gedefinieerd als een model dat gebruikmaakt van digitale technologieën om verschillende aspecten van een organisatie te verbeteren. Van hoe het bedrijf klanten verwerft tot welk product/dienst het levert. een digitale bedrijfsmodel is dat wanneer digitale technologie haar helpt te verbeteren waarde voorstel.
een techneut bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: waarde model (waardeproposities, missie
, visie), technologisch model (R&D-beheer), distributie model (verkoop en marketingorganisatiestructuur), en financieel model (inkomstenmodellering, kostenstructuur, winstgevendheid en kasgeneratie/-beheer). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide tech-bedrijfsmodel op te bouwen.
Een platform bedrijfsmodel genereert waarde door interacties tussen mensen, groepen en gebruikers mogelijk te maken door gebruik te maken van netwerk effecten. platform bedrijfsmodellen bestaan meestal uit twee kanten: vraag en aanbod. Het starten van de interacties tussen die twee kanten is een van de cruciale elementen voor een platform bedrijfsmodel succes.
Een Blockchain-bedrijfsmodel bestaat uit vier hoofdcomponenten: Waardemodel (kernfilosofie, kernwaarde en waardeproposities voor de belangrijkste belanghebbenden), Blockchain-model (protocolregels, netwerkvorm en applicatielaag/ecosysteem), distributiemodel (de belangrijkste kanalen versterken het protocol en zijn gemeenschappen), en het economische model (de dynamiek waarmee protocolspelers geld verdienen). Die elementen die samenkomen, kunnen als basis dienen om een solide Blockchain-bedrijfsmodel te bouwen en te analyseren.
in een asymmetrische bedrijfsdeskundigenmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant wordt betaald om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid.
in een asymmetrische bedrijfsdeskundigenmodelorganisatie levert niet direct geld op aan de gebruiker, maar maakt gebruik van de gegevens die gebruikers leveren in combinatie met technologie, waardoor een belangrijke klant betaalt om de kernactiva in stand te houden. Google verdient bijvoorbeeld geld door gebruik te maken van de gegevens van gebruikers, in combinatie met zijn algoritmen die aan adverteerders worden verkocht voor zichtbaarheid. Dit is hoe aandachtshandelaren geld verdienen aan hun bedrijfsdeskundigen modellen.
Hoewel de term is bedacht door Andrew Lampitt, is open-core een evolutie van open-source. Waar een kernonderdeel van de software/platform wordt gratis aangeboden, terwijl daarbovenop nog premiumfuncties of add-ons zijn gebouwd, waarmee geld wordt verdiend door het bedrijf dat de software/het platform heeft ontwikkeld. Een voorbeeld van de GitLab open core model, waar de gehoste service gratis en open is, terwijl de software gesloten is.
Cloud bedrijfsmodellen zijn allemaal gebouwd op cloud computing, een concept dat rond 2006 de overhand kreeg toen voormalig CEO van Google, Eric Schmit, het noemde. Meest cloudgebaseerd bedrijfsmodellen kan worden geclassificeerd als IaaS (Infrastructure as a Service), PaaS (Platform as a Service) of SaaS (Software as a Service). Hoewel met deze modellen voornamelijk inkomsten worden gegenereerd via abonnementen, worden ze te gelde gemaakt via pay-as-you-go-inkomstenmodellen en hybride modellen (abonnementen + pay-as-you-go).
Open source is gelicentieerd en wordt meestal ontwikkeld en onderhouden door een gemeenschap van onafhankelijke ontwikkelaars. Terwijl het freemium in eigen beheer wordt ontwikkeld. Dus het freemium geeft het bedrijf dat het heeft ontwikkeld volledige controle over zijn distributie. In een open source model, de voor-winst bedrijf moet zijn premium-versie distribueren volgens zijn open-sourcelicentie model.
Het freemium – tenzij de hele organisatie eromheen is uitgelijnd – is een groei strategie in plaats van een businessmodel. Een meerderheid van de gebruikers krijgt een gratis service, terwijl een klein percentage van die gebruikers via de verkooptrechter wordt omgezet in betalende klanten. Gratis gebruikers helpen bij het verspreiden van de merk via mond-tot-mondreclame.
Een freeterprise is een combinatie van gratis en zakelijk waarbij gratis professionele accounts via het gratis product de trechter in worden gedreven. Als de kans is geïdentificeerd, wijst het bedrijf het gratis account toe aan een verkoper binnen de organisatie (inside sales of field sales) om dat om te zetten in een B2B/enterprise-account.
Een marktplaats is een platform waar kopers en verkopers met elkaar omgaan en transacties uitvoeren. De platform fungeert als een marktplaats die inkomsten zal genereren in vergoedingen van een of alle partijen die bij de transactie betrokken zijn. Gewoonlijk kunnen marktplaatsen op verschillende manieren worden ingedeeld, zoals die welke diensten verkopen versus producten of die welke kopers en verkopers met elkaar verbinden op B2B-, B2C- of C2C-niveau. En die marktplaatsen die twee kernspelers verbinden, of meer.
B2B, wat staat voor business-to-business, is een proces voor het verkopen van producten of diensten aan andere bedrijven. Aan de andere kant verkoopt een B2C rechtstreeks aan zijn consumenten.
Een B2B2C is een bepaald soort bedrijfsmodel waar een bedrijf, in plaats van rechtstreeks toegang te krijgen tot de consumentenmarkt, dat doet via een ander bedrijf. Toch zullen de eindverbruikers de merk of de dienst geleverd door de B2B2C. Het bedrijf dat de dienst aanbiedt, kan in de loop van de tijd rechtstreeks toegang krijgen tot consumenten.
Direct-to-consumer (D2C) is een bedrijfsmodel waarbij bedrijven hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen zonder de hulp van een externe groothandelaar of detailhandelaar. Op deze manier kan het bedrijf tussenpersonen snijden en zijn marges vergroten. Om succesvol te zijn, moet het direct-to-consumers-bedrijf echter zijn eigen bedrijf bouwen distributie, die op korte termijn duurder kunnen zijn. Toch creëert het op de lange termijn een concurrentievoordeel.
De C2C bedrijfsmodel beschrijft een marktomgeving waarin de ene klant bij een andere klant koopt bij een derde partij platform die ook de transactie kan afhandelen. Onder het C2C-model worden zowel de verkoper als de koper als consument beschouwd. Klant tot klant (C2C) is daarom een bedrijfsmodel waar consumenten rechtstreeks onderling kopen en verkopen. Consumer-to-consumer is een gangbaar geworden bedrijfsmodel vooral omdat het internet heeft geholpen verschillende industrieën te ontbinden.
Een detailhandel bedrijfsmodel volgt een direct-to-consumer-benadering, ook wel B2C genoemd, waarbij het bedrijf een verwerkt/afgewerkt product rechtstreeks aan de eindklanten verkoopt. Dit houdt in dat bedrijfsmodel dat is meestal lokaal gebaseerd, het brengt hogere marges met zich mee, maar ook hogere kosten en distributie risico's.
Het groothandelsmodel is een verkoopmodel waarbij groothandels hun producten in bulk aan een detailhandelaar verkopen tegen een gereduceerde prijs. De retailer verkoopt de producten vervolgens door aan consumenten tegen een hogere prijs. In het groothandelsmodel verkoopt een groothandel producten in bulk aan detailhandels voor doorverkoop. Af en toe verkoopt de groothandel rechtstreeks aan de consument, met supermarktgigant Costco als meest voor de hand liggende voorbeeld.
De term 'crowdsourcing' werd voor het eerst bedacht door Jeff Howe, redacteur van Wired Magazine, in een artikel uit 2006 met de titel Rise of Crowdsourcing. Hoewel de praktijk al eeuwen in een of andere vorm bestaat, kreeg het bekendheid toen e-commerce, sociale media en smartphonecultuur ontstonden. Crowdsourcing is het verkrijgen van kennis, goederen, diensten of meningen van een groep mensen. Deze mensen verstrekken informatie via sociale media, smartphone-apps of speciale crowdsourcingplatforms.
In een franchisemodel (een kortetermijnketen, een langetermijnfranchise) is het bedrijf bewust gestart met haar activiteiten door het eigendomsrecht op de belangrijkste activa te behouden, terwijl deze worden gevestigd, en dus een ketenmodel te kiezen. Zodra de activiteiten eenmaal lopen en zijn opgezet, desinvesteert het bedrijf zijn eigendom en kiest het in plaats daarvan voor een franchisingmodel.
Bedrijven die de makelaardij in dienst hebben bedrijfsmodel geld verdienen via makelaarsdiensten. Dit betekent dat ze betrokken zijn bij het faciliteren, onderhandelen of arbitreren van een transactie tussen een koper en een verkoper. de makelaardij bedrijfsmodel omvat een bedrijf dat kopers met verkopers verbindt om een commissie te innen over de resulterende transactie. Daarom optreden als tussenpersoon binnen een transactie.
Dropshipping is een detailhandel bedrijfsmodel waar de dropshipper de productie en logistiek externaliseert en zich alleen richt op: distributie en klantenwerving. Daarom verzamelt de dropshipper de verkooporders van eindklanten en stuurt deze door naar externe leveranciers, die rechtstreeks naar die klanten verzenden. Op deze manier is het via dropshipping mogelijk om een bedrijf te runnen zonder operationele kosten en logistiek beheer.
Gennaro is de maker van FourWeekMBA, die alleen al in 2022 ongeveer vier miljoen zakenmensen bereikte, bestaande uit C-level executives, investeerders, analisten, productmanagers en aspirant-digitale ondernemers | Hij is ook Director of Sales voor een hightech scale-up in de AI-industrie | In 2012 behaalde Gennaro een International MBA met de nadruk op Corporate Finance en Business Strategy.
